سال هاست سیستان و بلوچستان با خشکسالی و کم آبی دست وپنجه نرم می کند. بسیاری از شهرها و روستاها هنوز با قطعی و جیره بندی آب مواجه اند. در برخی مناطق لوله کشی انجام شده اما آبی برای مصرف وجود ندارد و مردم همچنان چشم به راه تانکرهای سیار هستند.

به گزارش ایلنا، مردم چابهار در بندری زندگی می کنند که کنار دریای عمان است اما هر روز برای تأمین چند لیتر آب شرب باید هزینه و سختی فراوانی بپردازند.

فاطمه بلوچ، از ساکنان حاشیه شهر چابهار، می گوید: زمانی که آب لوله کشی در منزل ما قطع می شود. خانواده ها ناچارند آب شرب را از تانکرهای سیار خریداری کنند که هزینه بالایی دارد. هر بار خرید یک تانکر آب حدود 100 هزار تومان تمام می شود و این مبلغ برای بسیاری از خانوارهای پرجمعیت سنگین است.

رحمان بامری، دیگر شهروند چابهاری، هم روایت مشابهی دارد: اگرچه لوله کشی در برخی محلات انجام شده، اما در عمل بیشتر اوقات آبی در شبکه جریان ندارد. بسیاری از خانواده ها شبانه با ظرف و دبه به دنبال تانکرهای آبرسانی می دوند تا حداقل نیاز روزانه خود را تهیه کنند.

کمبود آب فقط به شهرهای ساحلی سیستان و بلوچستان محدود نیست؛ حتی مرکز استان هم شرایط مشابهی دارد. قطعی های مکرر آب در مناطق مختلف زاهدان، به ویژه زیباشهر، زندگی روزمره مردم را مختل کرده است.

یکی از ساکنان زیباشهر می گوید: گاهی ساعت ها و روزها آب قطع می شود و هیچ مسئولی هم پاسخگوی این معضل ساکنان زیباشهر نیست.

خمر، دیگر شهروند این منطقه، توضیح می دهد: همه ساکنان این منطقه ناچارند در ساعت هایی که آب وصل است تانکرها را پر کنند و در زمان قطعی، از آب ذخیره شده استفاده کنند.

این وضعیت، روایتی است که در بسیاری از شهرهای استان مانند سراوان، ایرانشهر و خاش نیز تکرار می شود.

رییس شورای شهر چابهار می گوید: منابع آبی این شهر عمدتاً از سد زیردان و تاسیسات آب شیرین کن تأمین می شود. با این حال، توزیع آب همچنان به صورت جیره بندی انجام می شود.

او علت اصلی را رشد سریع جمعیت و کمبود ظرفیت تأسیسات موجود می داند و اضافه می کند: برای رفع مشکل، اقداماتی مانند افزایش ظرفیت آب شیرین کن ها، تعویض لوله های فرسوده و اجرای پروژه های جدید شیرین سازی آب دریا در دست اجراست، اما روند کند است و در کوتاه مدت نمی توان انتظار بهبود چشمگیری داشت.

کارشناسان معتقدند بحران آب در سیستان و بلوچستان حاصل مجموعه ای از عوامل است؛ کاهش بارش، خشکسالی طولانی مدت، وابستگی به منابع فرامرزی همچون رود هیرمند، فرسودگی شبکه های آبرسانی و مدیریت ناکارآمد در مصرف. به باور آن ها، حتی با اجرای پروژه های شیرین سازی و انتقال آب، به دلیل کندی روند و رشد جمعیت، چشم انداز کوتاه مدت همچنان نگران کننده است.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان سیستان و بلوچستان هم در ادامه می گوید: منابع آب استان در شرایط فعلی تحت کنترل هستند و با اولویت تأمین نیازهای شرب مورد بهره برداری قرار می گیرند. تابستان امسال نیز نسبت به سال های گذشته تنش آبی در شهرها و روستاها کاهش یافته است.

به گفته او، اقدامات انجام شده از جمله حفر و تجهیز چاه های جدید در شهرهایی مانند سراوان، خاش، ایرانشهر و بمپور، وضعیت را تا حدی بهبود داده است.

مدیرعامل آب و فاضلاب در ادامه توضیح می دهد که بحران آب در مناطقی مانند زیباشهر و حاشیه زاهدان، علاوه بر محدودیت منابع، ناشی از ساخت وساز بی رویه نیز هست: در برخی مناطق زیباشهر تعداد واحدهای مسکونی بیش از حد پیش بینی ساخته شده و این امر باعث افت فشار آب در این مناطق شده است.

او می افزاید با افزایش انتقال آب به شهر، مشکل برخی مناطق حاشیه ای زاهدان در آینده رفع خواهد شد.

به گفته مدیرعامل آبفا، آب شرب چابهار همچنان به صورت جیره بندی مدیریت می شود. هرچند ظرفیت شیرین سازی افزایش یافته و یک خط انتقال 22 کیلومتری وارد مدار شده است. همچنین تانکرهای سیار برای مناطقی مانند بمپور، سرباز، راسک و زرآباد اختصاص یافته اند.

او درباره پروژه شیرین سازی آب دریا در چابهار می گوید: این پروژه با ظرفیت 20 هزار مترمکعب در حال اجراست و تاکنون حدود 50 درصد پیشرفت داشته است.

مدیرعامل آبفا همچنین به طرح انتقال آب از دریای عمان اشاره می کند که توسط وزارت صمت پیگیری می شود و در آینده، بخشی از نیاز استان را پوشش خواهد داد.