مقاومت یکی دو مدیر برای بازگشت عادل فردوسی پور به تلویزیون، نه تنها برای او زیان آور نبود، بلکه ظاهراً فرصتی فراهم کرد تا عادل به طور جدی وارد کارزار تولید محتوا در بستر فضای مجازی شود. او با استفاده از تجربه تولید و ساخت برنامه 90 و با خلق یک برند جدید، حالا دوشنبه شب ها از طریق اینترنت میهمان ثابت فوتبالی هاست؛ به گونه ای که همزمان با برنامه فوتبال برتر ، محتوای تولیدی خود را در اختیار مخاطبان قرار می دهد و رقابتی سنگین با تلویزیون آغاز کرده است.

کارشناسان و صاحب نظران در ابتدای این رخداد ترجیح دادند قضاوت عجولانه ای درباره اقدام رسانه ای تهیه کننده سابق برنامه 90 نداشته باشند، اما پس از گذشت یک ماه از آغاز برنامه جدید فردوسی پور، بسیاری از منتقدان رسانه ای با تمجید از تصمیم او برای بازگشت به حوزه برنامه سازی و تولید محتوای تخصصی فوتبال، رفتار او را نوعی کنشگری فردی می دانند.

آنها معتقدند اجرای برنامه فوتبال 360 در بستر فضای مجازی نشان داد که فردوسی پور می تواند رقیب سرسختی برای برنامه های فوتبالی باشد.

رویکرد فردوسی پور در شش برنامه اخیر خود در برنامه اینترنتی فوتبالی اش نشان داد که او با همان سبک و سیاق برنامه 90 به این عرصه بازگشته، اما با این مزیت که می تواند برنامه ای دلخواه مخاطب ارائه دهد و هیجان و جنجال برنامه های تولیدی خود را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. شاید همین امر باعث شده میزان مخاطبان او به شکلی محسوس رشد کند، تا همانند دوران برنامه سازی او در رسانه ملی، صبح سه شنبه هر هفته همه درباره برنامه جنجالی او صحبت کنند و تصاویر برنامه اش دست به دست شود.

برنامه سازی فردوسی پور، فارغ از جذابیت بصری برای فوتبالی ها، درآمدزایی قابل توجهی نیز برای او و تیم تولیدش به همراه دارد.

جدا از قرارداد اسپانسری با یکی از بانک های رسمی کشور، تولید محتوای او در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نیز درآمد دلاری برای او به ارمغان می آورد. این موضوع می تواند انگیزه های او و تیم همراهش را به شکل محسوسی افزایش دهد. به عنوان مثال، او در جریان تولید 6 برنامه اخیر خود تاکنون حدود یک میلیون نفر مخاطب داشته است؛ رقمی که برای یک برنامه ساز اینترنتی ایده آل است.

تا پایان هفته ششم رقابت های لیگ برتر، فردوسی پور با تولید 6 برنامه کاملاً حرفه ای، 913 دقیقه برنامه سازی کرده است؛ این دستاورد بر اساس فرمول های درآمدزایی پلتفرم یوتیوب می تواند درآمد دلاری برای او به همراه داشته باشد. او تا به امروز با جذب 216 هزار نفر دنبال کننده وفادار در کانال یوتیوب خود، به عنوان یکی از برنامه سازان موفق ایرانی در حوزه ورزش شناخته می شود.

علاوه بر این، او در اینستاگرام نیز رکوردی فوق العاده میان برنامه سازان ورزشی در بستر فضای مجازی ثبت کرده است. صفحه اختصاصی برنامه فردوسی پور با بیش از 4 میلیون دنبال کننده، به پایگاهی مستحکم تبدیل شده که به عنوان یکی از رسانه های مرجع فوتبالی مورد توجه کاربران ایرانی فعال در اینستاگرام است. نکته قابل توجه این است که بخش های برش خورده گفت وگوهای او در این پلتفرم بازدیدهای فراوانی دارند و اکثر آنها مرز یک میلیون بیننده را پشت سر گذاشته اند، تا فردوسی پور در این عرصه نیز رکورددار باشد. او در پلتفرم تلگرام نیز با 300 هزار عضو، یکی از کانال های خبری و تحلیلی فنی را راه اندازی کرده و دامنه فعالیت های مجازی خود را به شکل قابل توجهی گسترده است.

با این حال، برخی منتقدان معتقدند ورود دوباره فردوسی پور به عرصه برنامه سازی، به طور کلی ضربه ای به برنامه های رسانه ملی وارد نمی کند؛ چرا که دسترسی آسان مخاطبان به برنامه های تلویزیونی، بویژه فوتبال برتر ، پایگاه مخاطب سنتی را حفظ می کند.

این طیف بر این باورند که طبق رویه مألوف مخاطبان برنامه های ورزشی صدا و سیما، بدون نیاز به فیلترشکن و پرداخت هزینه اینترنت، می توانند به راحتی برنامه ها را تماشا کنند، در حالی که برای دیدن برنامه فردوسی پور باید هزینه اینترنت پرداخت کنند و با توجه به فیلتر بودن پلتفرم های پخش، ممکن است هزینه ای مضاعف نیز تحمل کنند.

با این وجود، همین منتقدان نیز اذعان دارند که ظهور برنامه جدید فردوسی پور، رقیبی جدی است که می تواند برنامه سازان و تولیدکنندگان فوتبالی را به چالش بکشد. اگر آنها اهمال کنند، ممکن است برنامه های شان دچار ریزش مخاطب شود و بیننده تلویزیونی به سمت برنامه عادل کوچ کند. بنابراین، آنها نیز با درک این خطر، تلاش می کنند برنامه های خود را به سمت هیجان و جذابیت سوق دهند تا در کورس رقابت با فردوسی پور عقب نمانند و همچنان در عرصه جریان سازی باقی بمانند.