فرارو- یوسف متولی حقیقیَ در مطلبی به یادداشت " سر بریده کلنل پسیان بر سرنیزه ی گل ممدها " که در پایگاه خبری فرارو منتشر شده، واکنش نشان داده و نوشته است:

این نوشته توجه اینجانب را که سال ها معلم دروس تاریخ معاصر ایران در دانشگاههای مختلف خراسان بوده و دو کتاب در مورد شخصیت و قیام کلنل محمدتقی خان پسیان چاپ و دهها مقاله و سخنرانی در این مورد نوشته و ارائه کرده ام، به خود جلب کرده است.

از آن جایی که آقای توکلی در مقدمه نوشته ی خود تأکید کرده اند که قصد دارند مرثیه ای برای کلنل پسیان بنویسند و در مرثیه سرایی نیز توقع پرداختن عالمانه به تاریخ، توقعی بیجا به شمار می رود از برخی کاستی های محتوایی این نوشته در گذشته و با نویسنده در ذکر ویژگی ها، اقدامات و خصایل در خور تحسین و مظلومیت های کلنل پسیان، هم نوایی می کنم.

اختلاف نظر اینجانب با نویسنده ی مذکور از آنجا شروع می شود که ایشان در ارائه ی تحلیل پیرامون شکست جنبش و سپس رخداد ناخوشایند کشته شدن کلنل پسیان، از حوزه ی مرثیه سُرایی خارج و وارد وادی تخطئه گرایی می شوند و با نامیدن خراسانی ها به طور اعم و کُردهای کُرمانج زبان خراسان به طور اَخص، تحت عنوان؛ " گل ممدها "

نه تنها تاریخ که اخلاق را هم لگدکوب مَرکب بی عنان قلم خویش می سازند.

ایشان در جملاتی که فاقد فرهیختگی قلم است، بر رُمان نویس برجسته ی ایرانی یعنی محمود دولت آبادی، خُرده می گیرند که در کلیدر شخصیت گل ممدها "این یاغیان ابدی" را با نگاهی مثبت معرفی کرده است. با این که در رُمان نمی توان به خالق آن خُرده گرفت که چرا شخصیت ها را مثبت یا منفی آفریده است اما از آن جا که قهرمان کلیدر یعنی گل محمد کُرد کلمیشی، شخصیتی واقعی بوده و برخی پژوهش های

تاریخی همچون کتاب کلیم الله توحدی تحت عنوان کلیدر در اسناد و واقعیات نیز، نشان از آن دارد که در مجموع گل محمد دارای شخصیتی مثبت بوده است، می توان به این دیدگاه آقای توکلی که در مجموع شخصیت های گل ممدی را فاسد و منفی جلوه داده اند، خُرده گرفت.

صد البته و حتماً گل محمد کلیدر هم مثل سایر قهرمانان تاریخی کاستی هایی داشته است اما استفاده از عبارت " یاغیان ابدی"

برای گل ممدها و مخصوصاً کُردهای شمال خراسان، هم زیر پا گذاشتن اخلاق است و هم پیشگویی در تاریخ!

گیریم که کُردها در گذشته و حال یاغی بوده و باشند اما ایشان چگونه آینده را پیشگویی کرده و آنان را " تا ابد یاغی "پنداشته اند؟!

نویسنده ی مذکور ضمن اشاره به آن روی " تاریک و خشن و فاسد "

گل ممدها، قتل نادرشاه را نیز در قوچان به گل ممدها نسبت داده غافل از این که قاتلان اصلی نادر شاه افشار یعنی محمد خان قاجار و صالح خان هر دو، غیر خراسانی و غیر گل ممدی بوده اند!

در مورد قتل کلنل پسیان هم درست است است که به تعبیر آقای توکلی "یاغیان مسلح کُرمانج شمال خراسان" عامل کشته شدن او هستند اما نباید فراموش کرد این یاغیان تنها با فرمان رسمی دولت به ظاهر قانونی قوام السلطنه ، با نیروهای ژاندارمری طرفدار کلنل پسیان درگیر شدند و ظاهر قضیه در نزد آنان نشان می داد که یاغی، کلنل پسیان است که در برابر دستورات دولت مرکزی مقاومت می کند و نه گروه دیگری. نویسنده مذکور فراموش کرده که نخستین درگیری ها را هزاره ها، تیموری ها و بلوچ های غیر گل ممدی شرق خراسان در فریمان، باخرز، جام، کاریز، سنگان و تربت حیدریه بر ضد کلنل پسیان شروع کردند.