دومین وقفه فیفادی در شروع فصل جاری سبب شد لیگ برتر کشورمان با استراحتی نزدیک به دو هفته ای مواجه شود. در پایان هفته ششم فرصت خوبی است که آمار و ارقام به جا مانده از این لیگ مهیج را بررسی کنیم.

نه اینکه خدای ناکرده قصد تحقیر رقابت های وطنی را داشته باشیم؛ بالاخره اعداد هستند و گاهی اوقات نمایش دادن آن به صلاح نیست. ما و اعداد را با هم ببخشید!

در این 6 هفته استقلال و پرسپولیس در قلعه حسن خان از رقبا پذیرایی کردند، چادرملو اردکان و استقلال خوزستان آواره پایتخت بودند تا در تهرانی که برای تیم های خودش هم استادیوم ندارد دنبال زمین بازی باشند و سقف ورزشگاه تازه تاسیس پارس شیراز هم روی سر مردم خراب شد. جنجال های داوری همچنان وجود دارند و کیفیت چمن ها طوری است که آدمیزاد خجالت می کشد حتی به آن قدم بگذارد چه برسد به بازی کردن.

اما در این شرایط که حقوق فوتبالیست های معمولی چند صد برابر کارمندها و چند هزار برابر کارگرهاست، تماشای یک فوتبال زیبا کمترین حقی است که دنبال کنندگان این رشته باید برای خودشان قائل باشند. با این حال خروجی که از لیگ به اصطلاح برتر می بینیم، مشتی تیم فشل و بدون تاکتیک هستند که گل زدن برایشان سخت ترین کار دنیاست. رقابتی که ارزش تیم های آن از نظر ترانسفر مارکت حدود 135 میلیون یورو تخمین زده می شود (نزدیک به 18 هزار میلیارد تومان) اما تا پایان هفته ششم و پس از انجام 48 مسابقه، تنها 81 بار توپ از خط دروازه ها عبور کرده است؛ یعنی به طور میانگین 1.6 گل در هر بازی!

تصور کنید حتی اگر برای تفریح هم مشتی جوان دور هم جمع شوند و زمین بازی کرایه کنند، احتمالا پس از 6 هفته اگر چنین میانگینی از زحمتشان به جای بماند عطای ورزش را به لقایش می بخشند اما در فوتبال ایران همه تصور می کنند در حال شکستن شاخ غول هستند. برای مثال تیمی مثل فولاد خوزستان با امکانات فوق العاده، سرمربی همیشه مدعی و ردیف بودجه بالا، در این 6 بازی تنها 2 گل به ثمر رسانده است. آماری که رویمان نمی شود آن را بازگو کنیم؛ به خصوص در مقام مقایسه با کشورهای اطراف.

با اوج گیری پروژه بزرگ سعودی ها، تیم های قطری و اماراتی حریف باشگاه های ما در این سال ها شده اند که متاسفانه حتی برابر آنها هم اکثریت سهم فوتبال ایران، ناکامی بوده است. در همین لیگ امارات که تعدادی بازیکن ایرانی هم در آنجا حضور دارند، در پایان هفته ششم و انجام 35 مسابقه، 83 بار توپ از خط دروازه ها رد شده که معدل 2.3 گل به ازای هر بازی را نشان می دهد.

تازه اوضاع آنها نسبت به قطر و عربستان تیره تر است چرا که در لیگ ستارگان در 35 جدال، 116 گل (میانگین 3.2) به ثبت رسیده و برای سعودی ها هم این عدد پس از 36 بازی در پایان هفته چهارم، 109 گل است (میانگین 3.02) خب سوالی که پیش می آید اینجاست ما برای چه پیگیر برگزاری این لیگ برتر هستیم؟ وقتی ابتدایی ترین امکانات وجود ندارد و رسالت اصلی فوتبال یعنی جذابیت در آن دیده نمی شود، شاید بهترین روش همانی باشد که برخی از مدیران موفق سابق مدعی آن شده اند؛ یعنی تعطیلی چند ساله این ورزش پرهزینه و ناکارآمد. پوزش می طلبیم این عریانی را جار می زنیم ولی باور کنید اوضاع تحقیرآمیز است نه اینکه ما خودتحقیر باشیم.