به گفته منابع ارشد نظامی اسراییل که با پایگاه خبری Ynet گفت وگو کرده اند، هیچ نشانه اطلاعاتی وجود ندارد که نشان دهد ایران در حال آماده سازی یا حتی در نظر گرفتن حمله ای علیه اسراییل است. همچنین این منابع تأیید کرده اند که اسراییل نیز در حال حاضر قصد انجام حمله پیش دستانه علیه ایران را ندارد.

به گزارش انتخاب به نقل از یدیعوت آحارونت؛ پس از 7 اکتبر، نهادهای امنیتی و نظامی اسراییل هر هشدار و تهدیدی را جدی می گیرند، به ویژه آن هایی را که از سوی چهره های سیاسی ای مطرح می شوند که در گذشته پیش بینی های دقیقی داشته اند.

جنگ 12 روزهٔ ژوئن 2025 یک لحظهٔ تعیین کننده بود: اسراییل، ایران و ایالات متحده تمایلی بی سابقه برای ورود به رویارویی مستقیم نظامی نشان دادند. پس از حملات گسترده اسراییل در 13 ژوئن به داخل خاک ایران که یک تابو را شکست، دو طرف به نظر می رسد خود را برای دور تازه ای از درگیری آماده می کنند.

بیش از 20 سال است که بازیگران اروپایی تلاش کرده اند مانع از جنگی با ایران شوند که می تواند منطقه ای ازهم گسیخته در نزدیکی مرزهای اروپا را بیش از پیش بی ثبات کند، موج های مهاجرتی، تروریسم و تهدیدهای مربوط به عرضهٔ انرژی را برانگیزد. این یادداشت تأثیرات جنگ 12 روزه، چشم انداز آینده و راه هایی که اروپا می تواند برای جلوگیری از یک آتش افروزی منطقه ای گسترده تر به کار گیرد، بررسی می کند.

در ادامه این مطلب آمده: روز جمعه، آویگدور لیبرمن وزیر دفاع پیشین اسراییل در شبکه X هشدار داد که هر کس تصور کند رویارویی با ایران به پایان رسیده، سخت در اشتباه است. او مدعی شد تهران با سرعت در حال بازسازی توان دفاعی خود، تسریع فعالیت در سایت های هسته ای و آماده سازی برای حمله ای غافلگیرکننده است. لیبرمن از اسراییلی ها خواست در تعطیلات سوکوت احتیاط کنند:

با خانواده های خود جشن بگیرید و لذت ببرید، اما نزدیک پناهگاه ها بمانید. نمی توانیم به این دولت تکیه کنیم — تنها به ارتش اسراییل و خودمان.

با این حال، به گفته منابع ارشد نظامی اسراییل که با پایگاه خبری Ynet گفت وگو کرده اند، هیچ نشانه اطلاعاتی وجود ندارد که نشان دهد ایران در حال آماده سازی یا حتی در نظر گرفتن حمله ای علیه اسراییل است. همچنین این منابع تأیید کرده اند که اسراییل نیز در حال حاضر قصد انجام حمله پیش دستانه علیه ایران را ندارد.

نگرانی های لیبرمن کاملاً بی اساس نیست. مقامات اسراییلی اذعان دارند که ایران در حال بازسازی سامانه های پدافند هوایی خود است که در درگیری های اخیر نابود شده بودند و در این زمینه از چین، روسیه و احتمالاً کره شمالی درخواست کمک کرده است.

تهران همچنین در تلاش است تولید موشک های بالستیک خود را احیا کند، هرچند پیشرفت در این حوزه کند بوده است. کارشناسان اسراییلی می گویند بخش کلیدی مفقود در این برنامه، دسترسی به دستگاه های صنعتی خاصی موسوم به "میکسرهای سیاره ای" است که برای تولید سوخت جامد موشک های دوربرد ضروری اند.

در مقابل، هیچ نشانه ای وجود ندارد که ایران غنی سازی اورانیوم را فراتر از سطح فعلی افزایش داده باشد یا تلاشی تازه برای بازسازی برنامه تسلیحات هسته ای خود — که پس از عملیات مخفی اسراییل موسوم به عملیات اَم کلاوی چند سال پیش متوقف شد — آغاز کرده باشد.

آنچه دستگاه اطلاعاتی اسراییل را نگران می کند، ذخیره حدود 400 کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا سطح 60 درصد است که ایران همچنان در اختیار دارد. از نظر تئوریک، این مقدار می تواند برای ساخت یک بمب هسته ای ابتدایی یا یک بمب کثیف استفاده شود، اما مقامات تأکید می کنند هیچ نشانه ای وجود ندارد که چنین پروژه ای در حال اجرا باشد.

بزرگ ترین نگرانی، به گفته مقامات اسراییلی، این است که ایران بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) را اخراج کرده است، و این امر باعث شده جهان دید محدودی نسبت به فعالیت های هسته ای تهران داشته باشد.

در همین حال، ایران همچنان شبکه نیروهای متحد خود را تقویت می کند — از جمله حمایت از حزب الله در لبنان، شبه نظامیان شیعه در عراق، حوثی ها در یمن، و حماس در غزه. این تلاش ها نشان می دهد که تهران همچنان بر حفظ نفوذ منطقه ای از طریق نیروهای نیابتی و توان موشکی تمرکز دارد، نه بر بازسازی برنامه هسته ای.

با این وجود، تحلیلگران اسراییلی هشدار می دهند که ایران، هنوز تصمیم نهایی خود را نگرفته است. حتی اگر تهران امروز دستور ازسرگیری برنامه تسلیحات هسته ای را صادر کند، کارشناسان تخمین می زنند دست کم یک سال طول خواهد کشید تا زیرساخت ها و نیروهای انسانی لازم — که بسیاری از آن ها در عملیات های پیشین اسراییل کشته شده اند — دوباره فراهم شوند.

در حال حاضر، سه برنامه راهبردی اصلی ایران — موشکی، نیابتی و هسته ای — همگی در مراحل اولیه یا محدود قرار دارند. کشور همچنین فاقد سامانه های رادار و هشدار زودهنگامی است که بتوانند حمله احتمالی اسراییل را شناسایی کنند. با از دست دادن پایگاه های پیشرو خود در سوریه، توان اطلاعاتی تهران درباره اسراییل نیز از سال های گذشته ضعیف تر شده است.

این آسیب پذیری باعث افزایش حس بدگمانی در تهران شده است. گزارش ها حاکی از آن است که مقام های ایرانی باور دارند دیپلماسی اخیر غرب و اسراییل نوعی پوشش فریبکارانه است — مشابه آنچه پیش از حمله اسراییل در ماه ژوئن به دارایی های ایرانی رخ داد.

اکنون که شورای امنیت سازمان ملل تحت فشار قدرت های اروپایی در تدارک بازگرداندن تحریم های موسوم به بازگشت خودکار (snapback) است، تهران گمان می کند اسراییل ممکن است از این فرصت دیپلماتیک برای اجرای حمله ای غافلگیرکننده دیگر استفاده کند.

چنین تنش هایی توضیح می دهند که چرا اظهاراتی مانند گفته های لیبرمن موجب هشدار در میان محافل امنیتی اسراییل می شود. مقامات نگران اند که تهران این سخنان را به عنوان نشانه ای از آمادگی اسراییل برای حمله قریب الوقوع تعبیر کرده و دست به اقدام پیش دستانه بزند.

این نوع سوء برداشت همان چیزی است که استراتژیست های اسراییلی از آن به عنوان سوء محاسبه (miscalculation) یاد می کنند — یعنی تشدید ناخواسته تنش ها بر اثر گفتار، نه تصمیم واقعی.

یکی از مقامات ارشد نظامی اسراییل در گفت وگو با Ynet گفت: هیچ نشانه ای از قصد ایران برای حمله وجود ندارد، اما کلمات پیامد دارند. سوء تعبیری در تهران می تواند بحرانی غیرضروری را شعله ور کند.

مقامات اسراییلی به طور غیررسمی از سیاستمداران هم در ائتلاف حاکم و هم در اپوزیسیون — و حتی از مایک هاکبی، سفیر آمریکا که اخیراً اظهاراتی تند مطرح کرده — خواسته اند خویشتنداری بیشتری نشان دهند.

به گفته آنان، هشدار لیبرمن احتمالاً با هدف انتقاد از عملکرد امنیتی دولت بیان شده بود، نه پیش بینی جنگی قریب الوقوع. اما در تهران، جایی که بی اعتمادی و اضطراب ریشه دار است، چنین سخنانی می تواند به عنوان تحریک تلقی شود.

در حال حاضر، پیام اسراییل به شهروندانش آرامش همراه با هوشیاری است: هیچ نشانه ای از جنگ با ایران در افق دیده نمی شود — اما در منطقه ای چنین پرتنش، حتی چند واژه می تواند توازن را بر هم زند.