فرارو- احمد محمود یکی از مهم ترین رمان نویسان ادبیات فارسی است. او آثار ادبی بسیاری مهمی را از خود به یادگار گذاشته که در این بین رمان همسایه ها را می توان درخشان ترین و معروف ترین اثر او به شمار آورد.

به گزارش فرارو، رمان های محمود به سبب ظرافت اجتماعی و داستان و دیالوگ های ملموس و دقیقی که دارند، نمونه های بسیار مهم و موفقی از داستان های موسوم به رئالیسم اجتماعی هستند. او باوجوداینکه خیلی زود در بین علاقه مندان به ادبیات شناخته شد، مثل بسیاری دیگر از نویسندگان ایرانی، بیشتر عمرش را در گمنامی به سر برد.

احمد محمود، با نام اصلی احمد عطا، در 4 دی 1310 در اهواز به دنیا آمد. پدرش از کُردهای کرمانشاه و مادرش اهل دزفول بود. محمود بیشتر عمرش را در خوزستان به سر برد. او خیلی زود و در سن 17سالگی با دخترعمه اش ازدواج کرد و بعد از ازدواج از دبیرستان شبانه فارغ التحصیل شد. بعد از پایان دوره دبیرستان، احمد محمود به ارتش پیوست و وارد دانشکده افسری شد. در ادامه و با سرنگونی دولت مصدق، احمد محمود و تعدادی از دوستان او زندانی شدند. زندان تاثیر زیادی بر اندیشه و نگاه محمود به جا گذاشت. او پس از آزادی از زندان به بندر لنگه تبعید شد. در مجموع، احمد محمود حدود 5 سال را در تبعید و زندان به سر برد و این مسئله تاثیر بسیار زیادی بر آثار او به جا گذاشت. محمود در سال 1333 تصمیم گرفت که به شکل حرفه ای داستان نویسی را آغاز کند. بعد از نوشتن چندین داستان کوتاه، در نهایت اولین مجموعه داستانش را چاپ کرد و رفته رفته مسیر نویسندگی برای او بسیار جدی شد.

رمان همسایه ها

همانطورکه گفته شد، همسایه ها به نوعی معروف ترین و بهترین اثر احمد محمود به شمار می رود. رمان همسایه ها باوجوداینکه برای سال ها در ایران ممنوع بود، اما همچنان یکی از پرمخاطب ترین رمان های ادبیات فارسی است.

این رمان، داستان جوانی به نام خالد را روایت می کند که زندگی او در اهواز، پیش از کودتای 28 مرداد و دوران نهضت ملی شدن نفت جریان دارد. خالد در طول داستان، از نوجوانی بی تجربه به فردی سیاسی و متفکر تبدیل می شود. عشق او به دختر سیه چشم او را در مواجهه با انتخاب دشوار میان عشق و وظیفه قرار می دهد و در نهایت، این مسیر او را به زندان می کشاند.

رمان داستان یک شهر

رمان داستان یک شهر، بدون اینکه اشاره ای به رمان همسایه ها داشته باشد، به نوعی ادامه آن به حساب می رود. شخصیت اصلی این رمان نیز خالد است که حالا بعد از تحمل زندان، در تبعید به سر می برد.

در این رمان، همانطورکه گفته شد، خالد شخصیت اصلی است و روایت داستان از زبان او بیان می شود. با این حال، از نظر ساختاری، بخش های داستانی به یکدیگر مرتبط نیستند و دنباله ای منسجم را تشکیل نمی دهند. کتاب ماجراهایی را بازگو می کند که پس از رفتن خالد به سربازی رخ داده اند. او پس از کودتای 28 مرداد 1332، به دلیل عضویت در حزب توده، به بندر لنگه تبعید می شود.

رمان زمین سوخته

زمین سوخته، حال وهوای دیگری دارد. این رمان که به نوعی تجربه شخصی و مستقیم احمد محمود از جنگ را روایت می کند، یکی از آثار مهم در مورد جنگ ایران و عراق به شمار می رود. محمود به سبب آشنایی ای که با مردم جنوب ایران داشت، در نوشتن این رمان بسیار موفق بود. داستان رمان حول محور تجاوز عراق به استان های جنوبی ایران است.

رمان مدار صفر درجه

این رمان که در سه جلد به نگارش درآمده است، یکی دیگر از آثار درخشان محمود و ادبیات داستانی ایران است. داستان این رمان ، حول محور وقایع پیش از انقلاب 57 می گردد. این رمان نیز مانند اکثر آثار محمود، به زندگی مردم جنوب ایران می پردازد.

رمان درخت انجیر معابد

این رمان درواقع آخرین اثر چاپ شه احمد محمود حساب می شود. محمود در آخرین اثرش نیز چیزی کم نگذاشت و رمانی را خلق کرد که از مناظری می تواند در ادبیات داستانی ایران سرآمد به حساب برود. یکی از ویژگی های مهم این رمان، پرداخت تعداد بسیار زیادی شخصیت است که هرکدام در داستان دارای نقش ویژه ای هستند.

شخصیت اصلی این داستان، فرامرز آذرپاد، پسر ارشد خانوادهٔ اشرافی آذرپاد است. این خانواده شامل سه فرزند به همراه پدر، مادر و عمه شان است و جمعا شش نفر را تشکیل می دهند. فرامرز جوانی رنجور و آسیب دیده است که پس از مرگ پدرش، اسفندیار خان آذرپاد، و مشاهدهٔ فروپاشی و درماندگی خانواده، همراه با عمه اش تاج الملوک در خانه ای نزدیک به خانه از دست رفته اشرافی شان سکونت می کند تا شاهد به یغما رفتن ثروت و موقعیت گذشته خانواده باشد.