اواسط سال 1401، خانواده زن 45 ساله ای به نام شیرین با نگرانی از مفقود شدن ناگهانی او به پلیس مراجعه کردند.

به گزارش رکنا، فرزندان شیرین در همان اظهارات اولیه گفته بودند: مادرم بدون اطلاع جایی نمی رفت. او می دانست ما چشم انتظارش هستیم و هرگز تماس هایمان را بی جواب نمی گذاشت. حتی بیمارستان ها را گشتیم، اما خبری از او نشد. حالا فکر می کنیم اتفاق بدی برایش افتاده باشد.

کمی بعد جسدی با مشخصات مشابه شیرین در نقطه ای پرت در حاشیه جاده لواسان کشف شد. رهگذران موضوع را به پلیس اطلاع دادند و تیم جنایی بلافاصله وارد عمل شد.

بررسی های اولیه نشان داد که زن بر اثر انسداد راه تنفسی با شییی نرم خفه شده است. با دستور بازپرس، جسد به پزشکی قانونی منتقل و پس از شناسایی قطعی، راز یک قتل مرموز در دستور کار پلیس قرار گرفت.

کارآگاهان در بررسی های خود متوجه شدند که شیرین حدود یک سال با مرد افغان ساکنی به نام کریم ارتباط داشته و همچنین تماس هایی با دو دوست او، عیسی و نورعلی برقرار کرده است. از آنجا که آخرین تماس شیرین ساعتی قبل از مرگ با تلفن همراه کریم بوده، پلیس او و دوستانش را بازداشت کرد.

اما هر 3 متهم در بازجویی ها منکر هرگونه دخالت در قتل شدند.

کریم ادعا کرد: شب حادثه مهمانی داشتم و اصلاً متوجه چیزی نشدم. یکی از مهمان هایم به نام لطیف چند دقیقه ای گوشی ام را گرفت تا تماس بگیرد. احتمال دارد او با شیرین تماس گرفته باشد.

به این ترتیب لطیف نیز تحت بازجویی قرار گرفت.

لطیف در اظهاراتش گفت: آن شب در خانه کریم مهمان بودیم. وسط مهمانی ناگهان زنی آمد که عیسی و نورعلی او را شیرین صدا زدند. او سر کریم داد و بیداد می کرد و می گفت سر مسائل مالی اختلاف دارند. بحث بالا گرفت و کریم او را به انتهای باغ برد. بعد فهمیدم همان جا او را خفه کرده است.

او همچنین ادعا کرد که نیازی به استفاده از گوشی کریم نداشت: من خودم تلفن همراه داشتم و اگر لازم بود تماس بگیرم، با گوشی خودم می گرفتم.

با وجود این اظهارات، لطیف پس از مدتی آزاد شد اما مظنونان اصلی همچنان منکر جرم بودند.

چهار ماه بعد، خبر مرگ ناگهانی لطیف معادلات پرونده را پیچیده تر کرد. پزشکی قانونی اعلام کرد او بر اثر بلعیدن بسته های حاوی مواد مخدر و انتشار آن در بدن جان باخته است. اما خانواده اش در شوک بودند و تأکید داشتند که او هیچ گاه اعتیاد نداشته است.

این مرگ مشکوک، فرضیه دست داشتن کریم و دوستانش در قتل شیرین را تقویت کرد.

با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست، پرونده به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در آغاز جلسه، فرزندان شیرین به عنوان اولیای دم اعلام کردند که خواستار دریافت دیه هستند.

سپس کریم در جایگاه حاضر شد و گفت: بی گناهم. من فقط میزبان یک مهمانی بودم. تماس با شیرین کار لطیف بود. اما قاضی با اشاره به تماس های مکرر او با مقتول گفت: آخرین تماس شاید توسط لطیف گرفته شده باشد، اما بقیه تماس ها از سوی خودت بوده است. کریم همچنان اصرار داشت که شاید دیگران از گوشی اش استفاده کرده باشند.

دو متهم دیگر نیز منکر شناخت شیرین شدند و گفتند: شخص دیگری از تلفن ما استفاده کرده است.

در پایان جلسه، قضات پس از شنیدن دفاعیات متهمان برای صدور حکم وارد شور شدند.