فرارو- تابلوی رؤیا (تختخواب) اثر فریدا کالو در حراجی ساتبیز نیویورک عرضه می شود و کارشناسان پیش بینی می کنند با قیمتی تا 60 میلیون دلار، رکورد گران ترین اثر هنری یک زن در تاریخ حراجی ها را بشکند.

به نقل از اسمیث سونیان، یک پرتره از فریدا کالو، نقاش نامدار مکزیکی، قرار است در آبان سال جاری میلادی در حراجی ساتبیز نیویورک عرضه شود؛ کارشناسان پیش بینی می کنند که این اثر با عنوان رؤیا (تختخواب) قیمتی میان 40 تا 60 میلیون دلار به دست آورد. اگر این برآورد محقق شود، تابلو عنوان گران ترین اثر هنری خلق شده توسط یک زن در تاریخ حراجی های جهانی را به خود اختصاص خواهد داد.

این نقاشی که عنوان اسپانیایی آن El Sueño (La Cama) است، در سال 1940 خلق شد. در این تابلو، کالو بر روی تختی چهارستونه دراز کشیده و در میان پیچک های سبز آرام گرفته است. بالای تخت، اسکلتی بزرگ که با مواد منفجره پیچیده شده و دسته گلی در دست دارد، بر سایبان تخت او قرار گرفته است.

جولیان داوز، رییس بخش هنر امپرسیونیستی و مدرن ساتبیز، در گفت وگو با خبرگزاری آسوشیتدپرس تأکید کرده است: این تنها یکی از آثار مهم کالو نیست، بلکه از معدود آثاری است که خارج از مرزهای مکزیک و بیرون از مجموعه های موزه ای وجود دارد. به همین دلیل، هم از منظر هنری و هم به عنوان فرصتی در بازار، اثری بسیار نادر و ویژه به شمار می رود.

فریدا کالو در سال 1907 در مکزیکوسیتی به دنیا آمد. او در نوجوانی بر اثر تصادف شدید اتوبوس دچار جراحت های سنگین شد؛ درد مزمنی که در سال های پس از آن با او همراه بود، الهام بخش بسیاری از آثارش شد. یکی از نمونه های شاخص، نقاشی ستون شکسته (1944) است که در آن ستون فقرات او با ستونی ایونیک و ترک خورده جایگزین شده است.

ناتوانی کالو در داشتن فرزند نیز در آثارش بازتاب یافته است. در نقاشی بیمارستان هنری فورد (1932)، او بر تختی در خون غوطه ور است و نشانه های نمادینی از درد و رنج جسمی و روحی اش پیرامون او نقش بسته اند. پرتره های دیگر کالو اغلب او را در کنار حیواناتی چون طوطی و میمون یا ریشه های درخت نشان می دهند.

همسرش، نقاش مشهور دیه گو ریورا، نیز بارها در آثار او ظاهر شده است. رابطه این دو پر فراز و نشیب بود و خیانت های مکرر ریورا بر زندگی و آثار کالو سایه افکند. در سال 2021، نقاشی دیه گو و من (1949) که چهره ریورا را در پیشانی کالو نشان می داد، در حراجی به قیمت 34.9 میلیون دلار فروخته شد و تا امروز رکورد گران ترین اثر کالو در بازار را در اختیار دارد.

به گفته ساتبیز، کالو رؤیا (تختخواب) را در سالی آفرید که سرشار از تلاطم شخصی و تجدید خلاقیت بود. در همان سال، لئون تروتسکی انقلابی روس و معشوق سابق کالو، در مکزیک ترور شد. او هم زمان با فرایند طلاق از ریورا دست وپنجه نرم می کرد، هرچند این دو بعدها دوباره ازدواج کردند.

داوز در ادامه به آسوشیتدپرس می گوید: بزرگ ترین آثار او مربوط به دوره ای میان اواخر دهه 1930 و اوایل دهه 1940 است. او در زندگی عاشقانه با دیه گو و در سلامت جسمی با مشکلات فراوانی مواجه بود. اما در همین دوران به اوج توانایی های هنری خود رسید.

با وجود آن که این نقاشی حالتی استعاری دارد، ریشه در واقعیت زندگی کالو نیز دارد. او بالای تخت خود اسکلت بزرگی از جنس خمیر کاغذ نصب کرده بود تا تداوم میان زندگی و مرگ را به تصویر کشد؛ موضوعی که در بسیاری از آثارش تکرار می شود. دیه گو ریورا حتی با طنز گفته بود این اسکلت معشوق فریداست.

تابلوی کالو قرار است در قالب مجموعه ای خصوصی با عنوان جسم شگفت انگیز (Exquisite Corpus) به حراج گذاشته شود؛ مجموعه ای که شامل بیش از 80 اثر نقاشی، طراحی و مجسمه از بزرگان سوررئالیسم همچون سالوادور دالی و ماکس ارنست است.

کالو هرچند خود را سوررئالیست نمی دانست، اما کارشناسان باور دارند که تصاویر خیال گونه و علاقه او به ناخودآگاه، آثارش را به این جنبش هنری پیوند می دهد. او روزی گفته بود: فکر می کردند من سوررئالیست هستم، اما نبودم. من هیچ گاه رؤیاهایم را نقاشی نکردم؛ من واقعیت خودم را نقاشی کردم.

ساتبیز تخمین می زند که این اثر در حراجی 17 آبان نیویورک بین 40 تا 60 میلیون دلار فروش داشته باشد. رکورد کنونی گران ترین اثر هنری خلق شده توسط یک زن به تابلوی علف هرز جیمسون / گل سفید شماره 1 (1932) اثر جورجیا اوکیف تعلق دارد که در سال 2014 به قیمت 44.4 میلیون دلار فروخته شد.

آنا دی استاسی، رییس بخش هنر آمریکای لاتین ساتبیز، در بیانیه ای اعلام کرده است: رؤیا یکی از شاهکارهای بی بدیل فریدا کالوست. این اثر نمونه ای نادر و خیره کننده از گرایش های سوررئالیستی او به شمار می رود. کالو در این ترکیب بندی، تصاویر رؤیاگونه را با دقت نمادین و شدتی احساسی بی نظیر در هم می آمیزد؛ اثری که هم زمان بسیار شخصی و به شکل جهانی تأثیرگذار است.

با نزدیک شدن به زمان حراج، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که رؤیا (تختخواب) می تواند نه تنها نقطه عطفی در بازار آثار هنری زنان، بلکه گامی تاریخی در مسیر شناسایی و ارزش گذاری گسترده تر بر هنر زنان در سطح بین المللی باشد.