فرارو- پژوهش های تازه نشان می دهد که یوگا با وجود فواید محدود برای قلب، به تنهایی قادر به جایگزینی ورزش های ساختاریافته و پرفشار در بهبود عملکرد عروق نیست.

به نقل از ساینس دیلی، برخلاف باور رایج، یوگا به اندازه ورزش های متداول و ساختاریافته در بهبود سلامت عروق کارآمد نیست. این نتیجه مطالعه ای تازه است که در نشریه Advances in Integrative Medicine منتشر شده و توجه زیادی در محافل علمی و پزشکی برانگیخته است.

کارکرد عروقی به توانایی رگ های خونی برای انتقال مؤثر خون به بافت ها اشاره دارد. انعطاف پذیری و واکنش پذیری این رگ ها از شاخص های کلیدی سلامت قلب و عروق محسوب می شوند. به گفته پزشکان، نشستن طولانی مدت و سبک زندگی کم تحرک، این توانایی را کاهش داده و خطر بروز فشار خون بالا، رسوب کلسترول و لخته های خونی را افزایش می دهد.

دکتر لینا دیوید، متخصص تصویربرداری پزشکی و مدرس دانشگاه شارجه، در توضیح یافته ها می گوید:

رگ های خونی را مانند شیلنگ های انعطاف پذیر باغچه تصور کنید. وقتی این شیلنگ ها سفت شوند، خطر حمله قلبی و سکته افزایش می یابد. مطالعه ما نشان می دهد که ورزش ساختاریافته این شیلنگ ها را انعطاف پذیر نگه می دارد، در حالی که یوگا فوایدی دارد اما همیشه قابل اعتماد نیست. افراد میانسال و سالمند اغلب از یوگا بهبودهایی را احساس می کنند، اما جوان ترها ممکن است چنین تأثیری را تجربه نکنند.

اهمیت این نتایج زمانی بیشتر می شود که بدانیم حدود 300 میلیون نفر در سراسر جهان یوگا تمرین می کنند و بیش از 620 میلیون نفر نیز طبق آمار سال 2023 از بیماری های قلبی-عروقی رنج می برند. این هم پوشانی، ضرورت بازنگری در نگاه عمومی به یوگا به عنوان یک راهکار قطعی برای سلامت قلب را برجسته می کند.

پژوهشگران تأکید می کنند که روش های ورزشی سنتی تر همچون تای چی، پیلاتس و تمرینات تناوبی پرفشار (HIIT) در بهبود عملکرد عروق کم تحرکان نتایج بهتری نسبت به یوگا داشته اند. به گفته دکتر دیوید، حرکت ضروری است، اما نوع، شدت و تداوم فعالیت بدنی تعیین کننده واقعی سلامت عروقی هستند.

او ادامه می دهد: حتی روتین های ساده می توانند سرخرگ ها را مقاوم تر کنند. رگ های خونی نوعی حافظه دارند؛ هر جلسه ورزش کمک می کند آسیب ناشی از یک روز نشستن طولانی فراموش شود.

دکتر دیوید نشستن مداوم را سیگار کشیدن جدید توصیف می کند؛ عادتی خاموش و خزنده که سال ها از عمر شریان ها می دزدد. او تأکید می کند: حرکت بهترین پادزهر است. بر اساس نتایج این مطالعه، هرچند یوگا همچنان گزینه ای در دسترس و از نظر فرهنگی ارزشمند به شمار می رود، اما برای کسانی که به دنبال بهبود پایدار سلامت قلب هستند، کافی نیست و باید در کنار آن به فعالیت های شدیدتر نیز پرداخت.

نویسندگان این پژوهش خواستار رویکردی دقیق تر و متوازن تر در پیام های بهداشت عمومی هستند. به باور دکتر دیوید، یوگا ریشه های فرهنگی عمیقی دارد و به عنوان یک مداخله سلامت فراگیر و قابل دسترس امیدبخش است. اما در کنار آن، صنعت تناسب اندام و حوزه سلامت دیجیتال می توانند از این یافته ها برای طراحی برنامه های ورزشی ساختاریافته و راهکارهای فناورانه برای جمعیت های کم تحرک استفاده کنند.

پژوهشگران امیدوارند نتایج این تحقیق موجب شود متخصصان مراقبت های بهداشتی، ورزش را تنها به عنوان ابزاری برای مدیریت وزن در نظر نگیرند، بلکه آن را یک استراتژی اثبات شده برای بهبود سلامت عروق بدانند. هرچند یوگا شاید همیشه عملکرد عروقی را تقویت نکند، اما همچنان گزینه ای ارزشمند باقی می ماند، به ویژه برای سالمندان یا افرادی که توان یا تمایل انجام تمرینات شدید را ندارند.

دکتر دیوید در جمع بندی خاطرنشان می کند: در مقیاس وسیع تر، کمپین های بهداشت عمومی می توانند بر این اصل تأکید کنند که حرکت خود نوعی دارو است. چنین نگاهی افراد را به ترکیبی از یوگا و دیگر ورزش ها ترغیب می کند تا سلامت قلب هم در دسترس تر باشد و هم با فرهنگ های گوناگون سازگارتر. او در پایان می افزاید: این موضوع فقط درباره اهداف تناسب اندام نیست؛ بلکه درباره حفاظت از سیستم حیاتی بدن است؛ همان مسیریاب داخلی که شما را زنده نگه می دارد.