باور می کنید رهبر کره شمالی برای ارضای سینما دوستی خود یک کارگردان و بازیگر مشهور را ربود؟ جزییات باورنکردنی این آدم ربایی هالیوودی را بخوانید.

به گزارش گجت نیوز؛ تصور کنید یک دیکتاتور با علاقه دیوانه وار به سینما تصمیم می گیرد برای ارتقای صنعت فیلم کشورش دست به هر کاری بزند حتی اگر آن کار آدم ربایی باشد. این داستان یک فیلم جاسوسی هالیوودی نیست بلکه ماجرای واقعی و تکان دهنده کیم جونگ ایل رهبر سابق کره شمالی و زوج سینماگر کره جنوبی است. او که از فیلم های تکراری و ایدئولوژیک کشورش خسته شده بود برای ساخت فیلم های جذاب و جهانی دستور یک آدم ربایی بین المللی را صادر کرد تا سینمای کره شمالی را متحول کند.

کیم جونگ ایل علاقه بسیار عجیبی به سینما داشت و طبق گزارش ها بیش از بیست هزار فیلم در آرشیو شخصی خود نگهداری می کرد. او از طرفداران پروپاقرص الیزابت تیلور بود و می خواست فیلم های کشورش در سطح جهانی بدرخشند. اما کارگردانان داخلی توانایی برآورده کردن رویای رهبر کره شمالی را نداشتند. به همین دلیل او تصمیم گرفت بهترین های سینمای کره جنوبی را به هر قیمتی که شده به کشورش بیاورد حتی به قیمت زیر پا گذاشتن تمام قوانین بین المللی و انسانی.

هدف اصلی کیم جونگ ایل زوج طلایی سینمای کره جنوبی بود یعنی چوی اون هی بازیگر مشهور و شین سانگ اوک کارگردان پرآوازه. عملیات ربودن آنها در سال 1978 آغاز شد. ماموران کره شمالی ابتدا خانم چوی را با وعده یک قرارداد بزرگ فیلمسازی به هنگ کنگ کشاندند و او را ربودند.

پس از یک سفر دریایی هشت روزه او در کره شمالی با استقبال شخص کیم جونگ ایل مواجه شد. اما سرنوشت همسر سابق او یعنی شین سانگ اوک بسیار تلخ تر بود. او که برای پیدا کردن همسرش به هنگ کنگ رفته بود توسط همان ماموران ربوده شد و به مدت چهار سال در یک بازداشتگاه مخوف زندانی بود. شین در این مدت تحت شکنجه و شستشوی مغزی قرار گرفت تا اینکه سرانجام رهبر کره شمالی او را نزد خود آورد و ادعا کرد حبس طولانی او فقط یک سو تفاهم بوده است.

پس از تحمل سال ها رنج این زوج سرانجام دوباره به هم پیوستند اما این بار به عنوان فیلمسازان شخصی دیکتاتور. کیم جونگ ایل از آنها نخواست فیلم های تبلیغاتی بسازند بلکه تولید آثاری را طلب کرد که در سطح جهانی دیده شوند. آنها تحت فشار شدید در کمتر از سه سال حدود هفده فیلم ساختند که مشهورترین آنها پولگاساری یک نسخه کپی از گودزیلا بود. این فیلم تنها اثر آنها بود که در آمریکا نیز به نمایش درآمد.

در تمام این مدت این زوج سینماگر به دنبال راهی برای فرار بودند و مخفیانه صدای جلسات خود با کیم جونگ ایل را ضبط می کردند. سرانجام آنها در یک سفر اروپایی موفق شدند در اقدامی شجاعانه که بی شباهت به فیلم های جاسوسی نبود از دست ماموران فرار کنند و خود را به سفارت آمریکا برسانند. این ماجرای باورنکردنی نشان می دهد که جاه طلبی یک رهبر کره شمالی تا چه اندازه می تواند عجیب و ترسناک باشد.