مهدی قدیری بیداخویدی در اعتماد نوشت: وقتی اختلاف و دگرگون نمایی ارزش ها از درون خانواده آغاز شود، دیگر نیازی به خراب کردنِ خانه از بیرون نیست؛ اعضای خانواده خودبه خود پیوندها را گسسته و بنیان اجتماعی را سست می کنند.

این پدیده، ماهیتاً یک تهدید اجتماعی و حقوقی است: تضعیف انسجام خانوادگی نه تنها به سطح فردی آسیب می زند، بلکه سرمایه اجتماعی و توان بازتولید هنجارهای جمعی یک ملت را تخریب می کند. مقابله با این آسیب مستلزم تقویت آموزش خانواده محور، حمایت حقوقی از ساختارهای خانواده و پیگرد محتوای سازمان یافته ای است که هدف آن تخریب درونی خانواده هاست.

تاریخ نشان می دهد جنگ ها تنها محدود به زمین و آسمان نبوده اند. نمونه بارز آن، جنگ های تریاک در چین است؛ جایی که انگلستان و امریکا با واردات و ترویج گسترده تریاک، علاوه بر تخریب اخلاق، خانواده و بنیان های اجتماعی، جامعه چین را ضعیف کردند و باعث شدند این کشور تن به معاهدات نابرابر دهد و بخش هایی از استقلال و حاکمیت خود را از دست بدهد.

این تجربه تاریخی گواهی روشن است بر اینکه تهدیدهای فرهنگی و اجتماعی، حتی بدون هیچ درگیری نظامی، می توانند اثرات بلندمدت و جبران ناپذیری بر سلامت اجتماعی، انسجام ملی و حاکمیت کشور داشته باشند. امروز نیز ایران با نوعی جنگ فرهنگی معاصر مواجه است؛ تهدیدی که با تضعیف اخلاق، خانواده و انسجام اجتماعی اجرا می شود و مقابله با آن یک ضرورت حقوقی و ملی است.

1- استفاده از فارسی زبانان مهاجر و ایرانیان دوردست: برخی افراد به خاطر مشکلات معیشتی یا فشارهای اجتماعی، ناخواسته یا آگاهانه به دشمنان ایران نزدیک می شوند و با تولید محتوا یا پیام های رسانه ای علیه جامعه و نظام فعالیت می کنند.

2- گمراه کردن نسل جوان: برنامه ها، فیلم ها، تئاترها و محتوای دیجیتال با هدف تزریق سبک زندگی غربی، نمایش برهنگی و رفتارهای غیراخلاقی، ارزش ها و غیرت جوانان را نشانه می گیرد.

3 عادی سازی رفتارهای نادرست و محتوای مبتذل در فضای مجازی:

دشمن تلاش می کند با شوخی های جنسی، فحاشی، چالش ها و ترندهای مبتذل در شبکه های اجتماعی، سبک زندگی و رفتارهای غیراخلاقی را عادی جلوه دهد. این برنامه ها مخصوصا جوانان و نوجوانان را هدف گرفته و تلاش می کنند آن ها را از مسیر اخلاقی و فرهنگی جامعه دور کنند.

گرچه کنترل کامل فضای مجازی دشوار است، اما ردیابی و شناسایی افراد منتشرکننده محتوای بی شرمانه و تحریک آمیز امکان پذیر است و می تواند به اقدام حقوقی منجر شود.

4- کمک ناخواسته در داخل کشور:

برخی شهروندان ناآگاه، بدون قصد، با انتشار محتوای غلط یا بازنشر پیام های دشمن، در این عملیات فرهنگی نقش دارند.

5- تضعیف بنیان خانواده و عادی سازی خیانت:

دشمن با هدف گیری زنان شوهردار و مردان همسردار و عادی سازی خیانت تلاش می کند پایه های خانواده را سست کند و اهمیت آن را در جامعه کاهش دهد.

6- تشویش اذهان عمومی توسط مسوولان رده بالا:

باز گذاشتن مسیر انتشار محتوای مخرب، نمایش مردم به عنوان ضعیف یا بدبخت، باعث کاهش اعتماد اجتماعی و آرامش روانی جامعه می شود.

7- پیامدهای تاریخی هشداردهنده:

تجربه جنگ تریاک در چین نشان می دهد که تضعیف اخلاق و بنیان اجتماعی می تواند کشور را وادار به تن دادن به خواسته های خارجی کند. امروز نیز دشمن با جنگ فرهنگی معاصر تلاش دارد انسجام اجتماعی ایران را تضعیف کند.

نقض حقوق بشر و اخلاق عمومی: تضعیف فرهنگ و ارزش های اخلاقی جامعه، نقض حق دسترسی به اطلاعات صحیح و حق بر زندگی اجتماعی سالم است.

تاثیر بر انسجام ملی: وقتی اعضای خانواده با فشار فرهنگی داخلی و خارجی اختلاف پیدا می کنند، دیگر نیازی به حمله مستقیم نیست؛ خودِ خانواده ها پیوندهایشان را گسسته و بنیان اجتماعی را سست می کنند.

مسوولیت قانونی و اجتماعی: مقابله با جنگ فرهنگی، الزام حقوقی و اجتماعی است و بی توجهی می تواند پیامدهای بلندمدت جبران ناپذیری داشته باشد.

1- تقویت رسانه های داخلی: ایجاد رسانه های مستقل، شفاف و قدرتمند که توان مقابله با اخبار جعلی و محتوای مخرب دشمن را داشته باشند.

2- آموزش سواد رسانه ای و اخلاقی: آموزش فوری و گسترده به معلمان، مربیان، دانشجویان و جوانان برای شناسایی پیام های مخرب، چالش ها و محتواهای مبتذل در شبکه های اجتماعی.

3- حمایت از بنیان خانواده: اقدامات حقوقی و اجتماعی برای تقویت خانواده ها و پیشگیری از آسیب های فرهنگی.

4- پیگیری حقوقی: رصد و مستندسازی عملیات دشمن در فضای مجازی و رسانه ای و ارایه شکایت در مجامع ملی و بین المللی.

5- درخواست حقوقی از قوه قضاییه

با توجه به تهدیدهای جدی علیه اخلاق، خانواده و انسجام اجتماعی کشور، از قوه قضاییه درخواست می شود اقدامات زیر را به طور فوری و موثر اجرا کند:

1- پیگرد حقوقی و کیفری افراد و گروه هایی که به صورت سازمان یافته اقدام به انتشار محتوای مبتذل، شوخی های جنسی، چالش های تحریک آمیز و تضعیف بنیان خانواده می کنند.

2- نظارت و برخورد قانونی با شبکه های اجتماعی و رسانه هایی که این محتواها را منتشر یا حمایت می کنند.

3- حمایت قانونی از خانواده ها و نهادهای فرهنگی برای مقابله با تهدیدهای فرهنگی و اجتماعی.

4- ایجاد سازوکارهای پایدار برای پیشگیری از عملیات فرهنگی دشمن و شناسایی محتوای سازمان یافته و مخرب.

این اقدامات می تواند به تقویت امنیت اجتماعی، حفظ ارزش ها و انسجام ملی و کاهش آسیب های فرهنگی منجر شود و بار دیگر نشان دهد که مقابله با تهدیدهای فرهنگی نیز به اندازه تهدیدهای نظامی و امنیتی اهمیت دارد.

نتیجه گیری: جنگ فرهنگی امروز، همان جنگ تریاک تاریخی است؛ با این تفاوت که ابزارها مدرن و رسانه ها گسترده شده اند. آسیب به اخلاق، خانواده و انسجام اجتماعی، بیش از هر حمله نظامی می تواند به ملت، کشور و نظام ضربه بزند. مقابله با این تهدید، یک ضرورت حقوقی، اخلاقی و ملی است و بی توجهی به آن، گواه بی توجهی به امنیت اجتماعی و حاکمیت فرهنگی کشور خواهد بود.