پژوهشگران آمریکایی در پژوهش جدیدی نشان داده اند که شیوع اوتیسم ممکن است با تکامل مغز انسان مرتبط باشد.

به گزارش ایسنا، پژوهش جدید دانشگاه استنفورد (Stanford University) نشان می دهد که میزان نسبتاً بالای اختلالات طیف اوتیسم در انسان احتمالاً به دلیل نحوه تکامل انسان ها در گذشته است.

به نقل از ساینس دیلی، حدود یک نفر از هر 31 کودک (3.2 درصد) در آمریکا مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده شده اند. در سطح جهانی، سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که حدود یک نفر از هر 100 کودک مبتلا به اوتیسم است. از دیدگاه تکاملی، بسیاری از دانشمندان معتقدند که اوتیسم و ​​اسکیزوفرنی ممکن است مختص انسان باشند. یافتن رفتارهای مرتبط با این اختلالات در نخستی سانان غیرانسانی، بسیار نادر است. علاوه بر این، رفتارهای مرتبط با این اختلالات عموماً شامل ویژگی های شناختی مانند تولید و درک گفتار است که یا منحصر به انسان است یا در انسان بسیار پیچیده تر ظاهر می شود.

با توسعه توالی یابی آران ای تک سلولی، تعریف کردن انواع سلول های خاص در مغز امکان پذیر شد. وقتی پژوهشگران یک مجموعه بزرگ تر از داده ها را منتشر کردند، مشخص شد که مغز پستانداران حاوی مجموعه ای شگفت انگیز از انواع سلول های عصبی است. مطالعات توالی یابی در مقیاس بزرگ نیز تغییرات ژنتیکی گسترده ای را در مغز انسان شناسایی کرده اند. آنها عناصر ژنوم هستند که طی تکامل پستانداران به طور کلی تغییر زیادی نکرده اند اما در انسان به سرعت تکامل یافته اند.

اگرچه پژوهش های پیشین نشان داده اند که برخی از انواع سلول ها در طول روند تکامل نسبت به سایرین ثابت تر باقی مانده اند اما عواملی که به بروز این تفاوت ها در سرعت تکامل منجر می شوند، ناشناخته مانده اند. پژوهشگران در این پروژه، مجموعه داده های مربوط به توالی یابی آران ای تک هسته ای بین گونه ای را که اخیراً درباره سه ناحیه مجزا از مغز پستانداران منتشر شده است، بررسی کردند.

پژوهشگران دریافتند که فراوان ترین نوع نورون های لایه بیرونی مغز موسوم به نورون های L2/3 IT ، در دودمان انسان فوق العاده سریع تکامل یافته اند. به طرز شگفت آوری، این تکامل شتاب یافته با تغییرات چشمگیر در ژن های مرتبط با اوتیسم همراه بود که احتمالاً توسط انتخاب طبیعی خاص دودمان انسان هدایت می شد. پژوهشگران در این پروژه توضیح داده اند که اگرچه نتایج نشان دهنده انتخاب طبیعی ژن های مرتبط با اختلال طیف اوتیسم است اما دلیل این که چرا این امر مزایایی را به اجداد انسان اعطا کرده مشخص نیست.

پاسخ دادن به این پرسش دشوار است زیرا مشخص نیست کدام ویژگی های شناختی، آناتومی مغز و سیم کشی عصبی مختص انسان، مزایای ویژه را به اجداد انسان داده اند اما پژوهشگران این پروژه معتقدند که بسیاری از این ژن ها با تأخیر رشدی مرتبط هستند و به همین دلیل، تکامل آنها می تواند در کاهش رشد مغز پس از تولد در انسان نقش داشته باشد. علاوه بر این، ظرفیت تولید و درک گفتار که مختص انسان است، اغلب تحت تأثیر اوتیسم و ​​اسکیزوفرنی قرار می گیرد.

این احتمال وجود دارد که تکامل سریع ژن های مرتبط با اوتیسم، با کاهش رشد مغز پس از تولد همراه باشد. زمان طولانی تر رشد مغز در اوایل کودکی برای تکامل انسان سودمند بوده زیرا به تفکر پیچیده تر انجامیده است.

الکساندر استار (Alexander Starr) پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: نتایج پژوهش ما نشان می دهند برخی از همان تغییرات ژنتیکی که مغز انسان را منحصربه فرد می کنند، باعث شده اند که انسان ها از نظر عصبی نیز متنوع تر باشند.