روزنامه کیهان در یادداشتی به قلم محمد ایمانی به ارئه رهکارهایی برای مواجه با مکانیسم ماشه پرداخت.

بخش هایی از این یادداشت را در ادامه میخوانید: ماجرای کلاهبرداری غرب، عبرتی گرانبهاست. ناامید شدن از شیاطین، آغاز مسیر پیشرفت و پیروزی است. کاری ترین سلاح شیاطین، لبخند و وعده های فریبنده است و اینکه مدیران و مردم ما به این اتفاق نظر برسند که آمریکا و زیردستان اروپایی اش، دست کمی از ابلیس لعین ندارند، یک دستاورد بزرگ است.

خداوند متعال در سوره آل عمران درباره ماهیت منافقانه دشمنان و تاثیر دشمنی های آنها خبر داده است: إِنْ تَمْسَسْکُمْ حَسَنَهٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْکُمْ سَیِّئَهٌ یَفْرَحُوا بِهَا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا إِنَّ اللَّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ. اگر به شما خیر و خوشی رسد، آنان را بد حال می کند. و اگر به شما گزندی رسد، شاد می شوند. و اگر شکیبایی و پرهیزگاری کنید، نیرنگ شان هیچ زیانی به شما نمیرساند؛ یقینا خداوند به آنچه میکنند احاطه دارد . نیرنگ های دشمن وقتی کاری می شود که ما از لوازم مقاومت مؤمنانه غافل بمانیم و نسبت به تهدید یا تطمیع و فریب دشمن منفعل شویم.

حالا چه باید کرد؟ چه چیزی تغییر کرده، جز اینکه دست دشمن رو شده است؟ غرب و غربگرایان به بزرگ نمایی تحریم هایی می پردازند که چند برابرش را از هفت سال قبل به اجرا گذاشته و از محتوا تهی کرده است. تجربه نشان داد که تحریم با مذاکره و واگذاری امتیاز، رفع شدنی نیست. اختیار تحریم ها دست دشمن است. آنچه در اختیار ماست و غفلت می کنیم، ظرفیت ها و توانمندی های خودمان، برای بی اثر کردن تحریم هاست.

مگر ظرف چند سال گذشته با فشار حداکثری و فشار هوشمند دولت های ترامپ و بایدن مواجه نبودیم؟ مگر در دولت برجام، معطل نماندیم و در حوزه های گوناگون عقبگرد نکردیم؟ و مگر نه اینکه دولت شهید رییسی توانست در کمتر از سه سال موفق شد بدون برجام و FATF، واکسیناسیون کرونا را با موفقیت به انجام برساند، رشد اقتصادی 3 تا 5 درصد را (به جای رشد منفی) احیا کند، صادرات نفت را تا پنج برابر افزایش دهد، هشت هزار کارخانه را مجدداً به ریل تولید برگرداند، هزاران پروژه عمرانی را به بهره برداری برساند
و تورم 45 درصدی را تا 33 درصد کاهش دهد؟ باز هم می توانیم، به شرط اینکه عقلانیت انقلابی در دولت و دیگر دستگاه ها حاکم باشد.

برخی می گویند اگر برجام نه، پس چه؟ پاسخ این است که امید و اعتماد به دشمن، گزینه نیست و با نا امید شدن از اوست که می توانید از مسیر انحرافی و بن بست، به جاده اصلی بر گردید. روند تهدید دشمن/ مذاکره / توافق/ نقض تعهد و تهدید بیشتر از سوی دشمن/ و مذاکره معیوب بعدی ، یک چرخه خسارت آمیز است که اجازه طراحی نقشه جایگزین (پلن B) بلکه نقشه واقعی را نمی دهد. در همین سه ماهه پس از خیانت آمریکا، دولت ترامپ وارد فاز دشمنی اقتصادی شد و اروپا را به خدمت گرفت؛ اما این طرف، عمده وقت دولت به جای اتخاذ تدابیر متناسب، صرف مذاکره با اروپا و آژانس شد و کمتر، طراحی و تدبیر ویژه ای از سوی تیم اقتصادی به اجرا درآمد.

به اذعان آقایان پزشکیان، لاریجانی و عراقچی، دولت و وزارت خارجه همه تلاش خود را برای تعامل با غرب ظرف یک سال گذشته به ویژه سه ماهه اخیر انجام دادند و انعطاف های بسیاری در پیش گرفتند (بعضا نقض غرض و خلاف مصلحت). اما تروییکای اروپایی، با فعال سازی مکانیسم ماشه، همان کاری را کردند که طراحی اش را ده سال قبل با همراهی دولت اوباما برای روز پایانی توافق انجام داده بود؛ به هم زدن بازی در هر صورت و باج خواهی جدید. مهندسی برجام از روز اول، بر مبنای وضعیت استخوان لای زخم، و گروکشی و باج خواهی تصاعدی استوار بود.

چرا دولتمردان ما در برخی مقاطع در مذاکرات منفعل شدند و مواجهه درخور با کارشکنی حریف نداشتند؟ یک علت، این است که می خواستند رسانه ها و عناصری را که مغالطات دشمن را پژواک می دهند، مجاب کنند. نباید این شبکه آلوده را با مردم و افکار عمومی خود اشتباه گرفت، در حالی که مهره دشمن هستند؛ مثل سردبیر روزنامه آفتاب امروز و معاون وزیر ارشاد در دولت خاتمی که پس از فرار از کشور، از لندن و سردبیری شبکه صهیونیستی اینترنشنال سر درآورد.