فرارو- 8 مهر سالروز بزرگداشت مولاناست. به این مناسبت یکی از زیباترین غزل های او را برای شما انتخاب کرده ایم.

به گزارش فرارو، اکثر اشعار مولانا از وزن های پرهیجان و خیزابی برخوردار هستند. تعداد کمی از غزل های او هستند که در اوزان سنگین تری سروده شده اند. در بسیاری از مواقع این اشعار بار عاطفی بیشتری دارند.

نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم

در این سراب فنا چشمهٔ حیات منم

وگر به خشم روی صدهزار سال ز من

به عاقبت به من آیی که منتهات منم

نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی

که نقش بند سراپردهٔ رضات منم

نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی

مرو به خشک که دریای با صَفات منم

نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو

بیا که قدرت پرواز و پرّ و پات منم

نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند

که آتش و تبش و گرمی هوات منم

نگفتمت که صفت های زشت در تو نهند

که گم کنی که سرِ چشمه صفات منم

نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت

نظام گیرد؟ خلّاق بی جهات منم

اگر چراغ دلی، دان که راه خانه کجاست

وگر خداصفتی، دان که کدخدات منم