پرسپولیس، یکی از تیم های مدعی قهرمانی، در همین هفته های نخست لیگ برتر، با مشکل مواجه و بردن را فراموش کرده است. این تیم که در هفته دوم توانسته بود در دیداری خارج از تهران از سد سپاهان عبور کند و یک بازی حساس را با کسب 3 امتیاز به پایان برساند، در پایان هفته پنجم اسیر بحرانی عجیب شده و در کسب دومین پیروزی در لیگ 25 ناتوان نشان داده. عجیب تر از همه آنکه پرسپولیس درحالی یکی پس از دیگری بازی هایش در لیگ را با نتیجه مساوی پشت سر گذاشته که به غیر از همان بازی با سپاهان، سایر دیدارهایش را در تهران برگزار کرده است.

4 مساوی در تهران؛ عجب تیم مدعی!

تکرار این موضوع دیگر خسته کننده شده که پرسپولیس توانی برای بردن بازی هایش در تهران ندارد. آن ها در این فصل و تا پایان هفته پنجم 4 بازی در تهران انجام داده که در عملکردی عجیب 8 امتیاز را از دست داده اند. فجرسپاسی، فولاد، چادرملو و ملوان، تیم هایی هستند که توانسته اند در تهران از پرسپولیس مساوی گرفته و خارج شوند. نکته آزاردهنده آنکه پرسپولیسی ها پشت این بهانه که چون بازی شان در ورزشگاه آزادی برگزار نمی شود پنهان شده تا ضعف مفرط در آرایش و سیستم تیمی را پنهان کنند. این موضوع زمانی پررنگ می شود که آمار مربوط به گلزنی و خلق موقعیت در این تیم برجسته تا مشخص شود، تیم وحید هاشمیان تا چه اندازه از سطح عالی دور مانده و به طرف معمولی شدن در حال حرکت است.

پرتاب بطری، شاید زود و زشت ولی ...

پرسپولیس در این فصل تغییرات زیادی در تیمش به وجود آورد به این امید که بتواند ناکامی در فصل گذشته را جبران کند. آن ها پس از خروج اسماعیل کارتال، سکان هدایت را به دستان وحید هاشمیان سپردند تا این بار با توجه به انگیزه های وحید، به روزهای خوب گذشته برگردند. پس از 5 هفته، مسیر اما کاملا متفاوت طی شده؛ این تیم نشانی از هیولای همیشگی ندارد و حالا از 15 امتیاز ممکن تنها 7 امتیاز در کارنامه دارد. از همه بدتر اینکه نشانه هایی از فوتبال هجومی و تماشاگرپسند هم نزد این تیم در این هفته ها دیده نشده تا علامت سوال ها به قوت خود باقی بماند.

در چنین فضایی، خشم هواداران خیلی زودتر از حد معمول فوران کرده و کادرفنی پرسپولیس، در راس آن وحید هاشمیان، را نشانه رفته است. در جدال با چادرملو بود که تعدادی از هواداران معترض در اقدامی نسنجیده و زشت، با پرتاب بطری به سمت وحید هاشمیان، اعتراض خود را نشان دادند. باتوجه به نتایج دیگر مدعیان و البته زمان به نسبت کم وحید هاشمیان در پرسپولیس، پرتاب بطری عملی زشت و غیرقابل توجیه است اما سبک بازی پرسپولیس، که قرار بود هجومی و جذاب باشد، تماشاگران را آزرده خاطر کرده. آن ها این روزها به درستی حس می کنند چنین نمایشی، نجات بخش نخواهد بود.

چه کسی حیا کند چه کسی رها؟

در چنین فضای آشفته ای، هواداران پرسپولیس خیلی زود شعار معروف حیا کن، رها کن را سر داده اند؛ یک بار علیه سرمربی و چند بار علیه رضا درویش، مدیرعامل این باشگاه. با این حال پرسشی که مطرح می شود این است که چنین اقدام اعتراضی زودتر از حد تصور آغاز شده است؟ برای رسیدن به پاسخ چنین پرسشی نیاز به بررسی و واکاوی اتفاقات سریالی فصل پیش که ادامه اش به فصل کنونی رسیده، حس می شود. رضا درویش فصل گذشته، در بخش مدیریتی، عملکرد رضایت بخشی نداشت. او به وضوح قافله را به دیگر مدیران فوتبالی باخت و پشت سنگری به اسم سقف بودجه پنهان شد. اگرچه، انتخاب هایش برای سرمربیگری پرسپولیس هم راه به جایی نداشت و دستاوری کسب نکرد؛ پرسپولیس نه تنها جامی در فوتبال ایران کسب نکرد، بلکه نتوانست حتی سهمیه حضور در آسیا را هم به دست بیاورد! به لحاظ دستاورد، این یک شکست سنگین برای پرسپولیسی ها بود.

فصل جدید هم تغییری در این سریال به وجود نیاورده؛ درحالی که رقبا، به ویژه استقلال، بازار را درو کرده و ستاره های ریزودرشت را به خدمت گرفته و یا تراکتور همچنان به خریدهای منطقی اش اضافه کرده، پرسپولیس فقط وعده خرید بازیکن بزرگ داده. یکی 2 بازیکن جدید آن ها هم که مشکلات بیماری و امثالهم داشته و بقیه هم درحدی نشان نداده اند که بتوانند روی نتایج پرسپولیس اثر گذاشته و بازی را به سود این تیم عوض کنند. این مورد، دوباره باعث شده تا انتقادها متوجه رضا درویش، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شود. فریاد تماشاگران معترض در بازی با ملوان، به خوبی پیغام را برای چندمین بار به گوش درویش رسانده که قریب به 2 فصل است در عرصه مدیریتی، تماشاگر جولان همتایان خود در سایر تیم ها است. پس به نظر می رسد، جلوتر از هر تغییر دیگری، جایگاه مدیریت در این باشگاه متزلزل است و مورد خشم هواداران پرسپولیس.

جایگاه نا امن وحید

در پرسپولیس فصل 25، همه چیز هم متوجه مدیران نیست؛ سبک بازی این تیم، نمایش بیش از اندازه محافظه کارانه، تمرکز روی گل نخوردن، عدم خلاقیت در فاز هجومی و پرهیز از بازی تماشاگرپسند باعث شده تا پرسپولیس، تیمی که هواداران انتظارش را می کشند، نباشد. این تیم با وعده های اول فصل وحید هاشمیان فاصله زیادی دارد و هواداران هم پس از پی بردن به اصل داستان، با نمایشی اعتراضی روی سکوها به آن واکنش نشان داده اند.

مشخص نیست با توجه به ایده های فنی که هاشمیان برای پرسپولیس درنظر گرفته، آیا ورود بازیکنان بزرگ و خارجی می تواند نمایش این تیم را متفاوت کند یا خیر. در این بین شانس بزرگی که هاشمیان آورده افول نسبی دیگر مدعیان قهرمانی در این دوره از لیگ برتر است که اجازه نداده فاصله امتیازی این تیم با صدر جدول در این بازه زمانی، چندان زیاد شود؛ اما روشن است ادامه چنین روندی، نه تنها نارضایتی بیشتر هواداران را در پی خواهد داشت بلکه جایگاه این سرمربی هم را نا امن خواهد کرد. امری که اگر محقق شود، می تواند پس از مدیریت، منجر به تغییرات روی نیمکت شود.