فرارو- سفر مسعود پزشکیان به نیویورک به عنوان یکی از مهمترین سفرهای وی، از آغاز ریاست جمهوری تا کنون، با حساسیت های ویژه ای همراه است. در کنار این حساسیت ها، برخی چهره های سیاست داخلی کشور با واکنش های مثبت و منفی نسبت به این سفر و تبعات آن علیه یکدیگر صف آرایی کرده اند.

به گزارش فرارو، سفر پزشکیان، آغاز نشده حاشیه ساز شده و برخی نگرانند که مبادا رییس جمهور ایران، دیداری با دونالد ترامپ، رییس جمهور ایالات متحده داشته باشد. در کنار این کنش و واکنش ها، موضوع دیگر مسئله تنش های ایران و تروییکای اروپا و مسائل مرتبط با آژانس است.

علی بیگدلی، کارشناس ارشد سیاست خارجی و تحلیلگر روابط بین الملل در گفتگو با فرارو به بررسی این موضوعات پرداخته است:

علی بیگدلی به فرارو گفت: یکی از مشکلات اساسی ما در عرصه سیاست خارجی، این نگرش دوگانه ای است که در کشور ما به وجود آمده است. یک گروه افراطی، فارغ از همه موازین علوم روابط بین الملل و دیپلماسی در حال اظهارنظرهای شخصی و آرمانی می کنند، آن هم بدون آن که کوچکترین توجهی به وضعیت معیشت مردم و زندگی شخصی افراد داشته باشند. این یک طرف قضیه است و طرف دیگر این است که چون ما در عرصه سیاست خارجی کشور، تابع هیچ نوع استراتژی تضمین شده نیستیم، به همین دلیل، دچار سرگردانی می شویم و ناچاریم، در هر موقعیت یک سیاست جدید در پیش بگیریم.

وی افزود: این وضعیت در شرایطی رخ می دهد که در کشورهای پیشرفته همیشه از ابتدای سال یک دیپلماسی تضمین شده مشخص می شود و در جزء به جزء این دیپلماسی مشخص می شود که قرار است با روسیه، آمریکا و سایر قدرت های جهان، همسایگان و سایرین، چگونه برخورد شود. متاسفانه ما هیچوقت چنین کاری انجام نمی دهیم، گویی قرار است همیشه در قالب یک ایدئولوژی ناگهانی تصمیم گیری کنیم. طبیعتا هر چه در این مسیر حرکت کنیم، فشارهای بین المللی روی ما افزایش پیدا خواهد کرد. ممکن است برخی خواسته های غربی بالاتر از حدی باشد که ما بپذیریم، اما این نکته را هم به یاد داشته باشیم که در روابط بین الملل، حق با قدرت است. حق همیشه بر اساس ملاحظات انسانی و مراعات یکدیگر ترسیم نمی شود. در روابط بین الملل مناسبات سیاسی و منافع ملی قدرت های جهانی تعیین کننده است.

این تحلیلگر ارشد سیاسی در ادامه گفت: سخنان آقای شریعتمداری و ادبیات ایشان و همفکرانشان درباره ملاقات های احتمالی آقای پزشکیان در نیویورک، به این علت مطرح می شود که ظاهرا برخی آقایان نگرانند که اگر صلح و امنیت برقرار شود، موقعیت آنان به خطر خواهد افتاد. یعنی اگر روزی بتوانیم مشکلاتمان را با دنیا کاهش دهیم، این گروهها و افراد نمی توانند مثل اکنون فرصت یکه تازی و شعاردهی داشته باشند. ما اکنون در نقطه بسیار حساس و نقطه صفر ایستاده ایم. اگر قرار است آقای پزشکیان بدون ابزارهای دیپلماتیک قدرتمند و به اصطلاح دست خالی به نیویورک برود، درواقع تقریبا بدون هیچ اثر و کارکردی برخواهد گشت.

بیدگلی گفت: ایشان باید برای کاهش سطح تنش، با رهبران تروییکای اروپایی دیدار کند. درواقع ما هیچ چاره ای به جز این نداریم چرا که در یک مربع تنش قرار داریم که اضلاع آن شامل اروپا، آمریکا، آژانس و اسراییل می شود. درواقع برای رهایی از این چارچوب فشار ناچاریم از ذیل فشار آژانس خارج شده و با روشهای منطقی از زیر بار تنش خارج شده و اجازه دهیم کارشناسان آژانس دوربین های خود را نصب کنند. بر اساس قطعنامه ای که در آخرین جلسه شورای حکام تصویب شد، آقای گروسی باید گزارش کاملی از وضعیت تاسیاست هسته ای ایران را به شورای حکام ارائه دهد و بدون این روش تقریبا هیچ راهکاری وجود ندارد.

وی افزود: این که ما با اروپایی ها صحبت کنیم، بدون این که به آژانس فرصت بازدید ارائه دهیم، جواب نمی دهد. باید به کارشناسان آژانس اجازه داده شود با نصب دوربین های خود، تمامی تاسیسات هسته ای ما را بررسی کنند. این موضوع باب ورود به یک میدان کاهش تنش خواهد بود. اگر آقای پزشکیان بخواهد بدون رعایت این موارد سخن بگوید تاثیری نخواهد داشت. قطعا هرچه آقای پزشکیان قرار است بگوید، پیشتر توسط رهبری تایید شده است. آن هایی هم که با هر نوع مذاکره مشکل دارند و در رسانه ها هیاهو می کنند خوب است بدانند اگر پرونده ما به شورای امنیت و ذیل فصل هفتم و تبصره 142 منشور برود، باب حمله نظامی به ایران باز می شود. شاید برخی افراد دانش توجه به این موضوعات را ندارند.