تیم ملی فوتبال ایران مدت هاست بلیت حضورش در جام جهانی 2026 آمریکا را نهایی کرده است. ایران که در گروه ساده تر انتخابی جام جهانی در منطقه آسیا قرار گرفته بود، توانست بالاتر از ازبکستان، حضورش در جام جهانی را قطعی کند تا یکی از 8.5 سهمیه آسیایی در جام پیش رو را ازآنِ خود کند. اگرچه ماموریت امیر قلعه نویی برای رساندن تیم ملی ایران به جام جهانی کامل شده؛ اما مسیر آماده سازی برای حضور در جام جهانی خوب پیش نرفته و نگرانی ها افزایش پیدا کرده است.

سینوسی به سبک قلعه نویی

مهمترین نگرانی که درباره تیم ملی در آستانه جام جهانی وجود دارد، سبک و سیاق تیم ملی است. ایران تماشاگرپسند بازی نمی کند و به لحاظ کسب نتیجه هم سینوسی عمل کرده است؛ به عبارت ساده تر، تیم ملی در عصر قلعه نویی یکی در میان متفاوت بازی کرده و سر بزنگاه که نیاز به بازی خوب و منسجم است، درجا زده و فرصت را هدر داده است. مهمترین بازی ای که می تواند این بخش را برجسته کند، نمایش تیم ملی در نیمه نهایی جام ملت های آسیا مقابل قطر است که بزرگترین فرصت ممکن برای قلعه نویی و تیم ملی از دست رفت. پس از آن هم که باوجود ادعای این سرمربی برای جوان کردن تیم ملی، همه چیز در حد حرف وحدیث باقی ماند و میانگین سنی تیم ملی ایران سیر صعودی به خود گرفت.

پنهان شدن پشت آمارها

علاوه بر نکاتی که باعث شده مخاطبان تیم ملی ایران، نسبت به وضعیت این تیم در آستانه جام جهانی ابراز نگرانی کنند، فرار از مسئولیت سرمربی و مربیان تیم ملی است. آن ها هر روز به دنبال پیدا کردن مقصری هستند تا ناکامی و بازی نه چندان خوب تیم ملی را به گردن شان بیندازند. در این میان، حربه نخ نمای دیگری هم در دستور کار قرار گرفته که پنهان شدن پشت آماری است که دردی از مشکل تیم ملی دوا نمی کند. واضح است این یکی برگرفته از ضعف فنی کادر فنی، به ویژه دستیاران امیر قلعه نویی است. دستیاران قلعه نویی به لحاظ شخصیتی انسان های بی نظیری هستند ولی مرور کارنامه فنی آن ها نشان می دهد در جایگاهی نیستند که بتوانند تیم ملی را از بحران تاکتیکی عبور دهند. اینکه قلعه نویی هم اصرار به همکاری مضاعف با آن ها دارد، دیگر مورد قابل بحثی است که تا به حال، پاسخی برایش پیدا نشده.

نیاز به تغییرات در نیمکت تیم ملی

امیر قلعه نویی از زمانی که هدایت تیم ملی را به دست گرفته، با کنایه زدن به دیگر مربیان تیم ملی، از این گفته که ایران باید هجومی بازی کند. او ابتدا که در پیاده کردن چنین موردی ناتوان نشان داد، زمان اندک در تیم ملی را بهانه کرد؛ اما حالا پس از حضور طولانی مدتش در تیم، باز هم شرایط تفاوتی نکرده. ایران نه تنها زیبا و چشم نواز بازی نمی کند، بلکه ساختار منسجم دفاعی اش را هم از دست داده و این روزها مقابل تیم های درجه 2 و 3 آسیا هم دروازه اش باز می شود. درجا زدن تیم ملی و حتی پسرفت آشکار در امور دفاعی، این گمانه زنی را به وجود آورده که ممکن است نیمکت تیم ملی در آستانه جام جهانی دستخوش تغییر شود. موضوعی که حالا مهدی تاج، رییس فدراسیون فوتبال ایران را هم بر آن داشته تا نسبت به چنین فضایی، واکنش نشان دهد.

قلعه نویی می ماند، دستیارانش نه؟

فدراسیون فوتبال ایران پیش از این در پذیرش انتقادات و ضعف های آشکار نیمکت تیم ملی مقاومت کرده است؛ با این حال، به نظر می رسد آن ها هم ایرادات موجود را پذیرفته و در حال تغییر شرایط هستند. در این مورد هم دوپارگی وجود دارد؛ مثلا مهدی تاج ضعف نیمکت را پذیرفته ولی حاضر نیست آن را به امیر قلعه نویی ربط دهد. تاج اعتقاد دارد دستیاران سرمربی تیم ملی باید تغییر کنند. او در این مورد گفته که مربی داخلی، خود آقای قلعه نویی، خیلی هم خوب. آقای قلعه نویی در حال در واقع ترمیم کادر هم هستند و انشاالله بهتر خواهد کرد؛ ولی سرمربی تیم ملی آقای قلعه نویی است تا جام جهانی و حتی بعد از جام جهانی . به این ترتیب، بعد از مدت ها مقاومت، حالا توافقی شکل گرفته که تغییرات روی نیمکت تیم ملی اجتناب ناپذیر است. اگرچه در این مرحله، تغییرات امیر قلعه نویی را نشانه نرفته ولی تضمینی نیست برنامه های او، حتی با تاکید مهدی تاج مبنی بر ابقایش، به جام جهانی برسد. قلعه نویی پس از شکست در پروژه دفاع چشم بسته از دستیارانش، محکوم به ایجاد ثبات در تیم ملی است؛ ماموریتی که اگر انجامش ندهد، باید عواقبش را پذیرا باشد.