یدیعوت آحارونت نوشت: ترور حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان، توسط اسراییل با یک عملیات زمینی مخفیانه از سوی مأموران موساد آغاز شد؛ عملیاتی که طی آن تجهیزات ویژه ای به قلب ضاحیه، منتقل شد. هم زمان نیروی هوایی اسراییل این منطقه را به شدت بمباران می کرد.

به گزارش انتخاب ، برخی از بخش های گزارش در زیر می آید:

در حالی که نیروی هوایی اسراییل پایگاه های حزب الله را در محله ضاحیه بیروت بمباران می کرد؛ مأموران موساد در بیروت، با در دست داشتن بسته هایی کاملاً استتار شده، از میان کوچه های باریک خزیدند، به دیوارها چسبیدند و امیدوار بودند هماهنگی لازم با ارتش اسراییل انجام شده باشد تا نیروی هوایی همان مسیری را که آن ها طی می کنند هدف قرار ندهد. مقصد آن ها یک مجتمع مرتفع بود. در زیر آن، حساس ترین راز حزب الله پنهان بود — پناهگاه زیرزمینی که به عنوان مقر اصلی فرماندهی آن عمل می کرد.

تنها شمار اندکی از نگهبانان امنیتی حزب الله و حلقه درونی نصرالله می دانستند که چنین پناهگاهی وجود دارد. مأموران موساد قرار بود دستگاه های خود را در نقاط از پیش تعیین شده در داخل ساختمان بالای این مجتمع قرار دهند. آن ها شانس زنده ماندن خود را بیشتر از پنجاه پنجاه نمی دانستند. حتی اگر نیروهای حزب الله متوجه آن ها نمی شدند، همچنان خطر اصابت ترکش بمب های اسراییلی که در نزدیکی فرود می آمد وجود داشت.

ساعاتی پیش از شروع عملیات، مأموران جلسه ای پرتنش با مسئول موساد خود داشتند. آن ها گفتند آماده انجام مأموریت هستند اما خواستار توقف بمباران های شدید در هنگام نفوذشان شدند. اما مسئول موساد تأکید کرد برعکس: حملات نه تنها ادامه خواهند یافت بلکه شدت بیشتری خواهند گرفت، تا نگهبانان حزب الله را وادار به پناه گرفتن کند و به مأموران فرصت بدهد به پناهگاه برسند.

زیر بمباران اسراییل، تیم موساد مأموریت خود را کامل کرد. آن ها دستگاه ها را دقیقاً در محل های برنامه ریزی شده کار گذاشتند و گریختند.

تجهیزاتی که مأموران حمل می کردند و در سال 2022 تکمیل شده بود به گونه ای طراحی شده بود که امکان حملات دقیق در اعماق مختلف زیر زمین را فراهم کند... این دقت حیاتی بود. حتی یک انحراف یک متری می توانست موجب شود بمب به جای اصابت به داخل تونل، در کنارش فرود آید و در آن صورت، کسانی که داخل بودند شاید تنها زخمی شوند و زنده بمانند.

اسراییل نزدیک بود موقعیت ترور نصرالله را از دست بدهد: زمانی که اطلاعاتی رسید مبنی بر این که او روز جمعه با مشاورانش در پناهگاه مخفی ملاقات خواهد کرد، در سطوح عالی امنیتی و سیاسی اختلاف نظر وجود داشت. در حالی که همه خواهان ترور نصرالله بودند، هرتزی هالیوی، رییس ستاد ارتش اسراییل، و یوآو گالانت، وزیر دفاع، نگران بودند که این ترور جنگی منطقه ای را شعله ور کند و استدلال می کردند که باید با دولت بایدن هماهنگ شود. اما دولت بایدن نیز که از جنگ منطقه ای هراس داشت، با چنین حمله ای مخالفت می کرد.

در مقابل، دیوید بارنئا، رییس موساد، و دیگران خواهان اجرای ترور بدون هماهنگی قبلی با بایدن بودند. نتانیاهو مردد بود و در ابتدا تصمیم گرفت تصمیمی نگیرد. این بحث شبانه انجام شد و صبح روز بعد نتانیاهو عازم سازمان ملل شد. همان صبح، در پرواز، او تصمیم گرفت نصرالله را حذف کند، زیرا اطلاعات نشان می داد چنین فرصتی ممکن است دیگر تکرار نشود.

در ابتدا نخست وزیر به یک مقام ارشد امنیتی دستور اجرای ترور را داد، اما آن فرد خواستار طی شدن روند رسمی شد. نتانیاهو از هتل خود در نیویورک با رؤسای امنیتی و وزرای منتخب مشورت کرد و از طریق تماس تلفنی، تصمیم برای اجرای حمله نهایی شد.