فرارو-شورای امنیت سازمان ملل متحد روز جمعه 28 شهریوربا قطعنامه پیشنهادی کره جنوبی برای تمدید تعلیق تحریم های بین المللی علیه ایران مخالفت کرد. در این رای گیری، 9 کشور از جمله بریتانیا، فرانسه، ایالات متحده، سیرالئون، اسلوونی، دانمارک، یونان، پاناما و سومالی به قطعنامه رای منفی دادند. چین، روسیه، پاکستان و الجزایر از آن حمایت کردند و گویان و کره جنوبی رای ممتنع دادند.

به گزارش فرارو، این اقدام در راستای قطعنامه 2231 شورای امنیت و در آستانه سفر رییس جمهور ایران به نیویورک انجام شده است. فریدون مجلسی، دیپلمات پیشین و تحلیل گر روابط بین الملل، در گفت وگو با فرارو به بررسی وضعیت موجود پرداخته است:

فریدون مجلسی به فرارو گفت: پیش تر هم این حدس زده می شد که بسیار بعید است طرف های غربی از فعال سازی مکانیزم ماشه صرفنظر کنند. آنها در عمل، مدت هاست تصمیم خود را گرفته اند و تنها مسائل، زمان و نحوه اجرای آن مورد مناقشه است. چه در حوزه تحریم های تازه، چه در سناریوهای فشار نظامی. اینها موضوعاتیست که به طور معمول، طرف غربی برای اجماع نظر در مورد آن ها با مشکلاتی مواجهنداما زمانی که به اجماع نظر برسند، به راحتی از این موارد عبور نمی کنند. این همان نکته ای است که نباید از نظر دور داشت و متأسفانه برخی تصور می کنند سیاست خارجی فاقد پیچیدگی است و می توان به راحتی در برابر تصمیم طرف غربی واکنش نشان داد. بازی های سیاست خارجی به ظرافت بالایی نیاز دارد.

وی افزود: سفر پزشکیان به نیویورک، بی تردید در ارتقای سطح گفت وگوها و نشان دادن حسن نیت ایران بی تأثیر نیست، اما باید واقع بین بود و دانست که در واپسین لحظه، تغییر بنیادین بسیار دشوار است. آنچه اکنون نیاز داریم، نه صرفاً یک حضور تشریفاتی، بلکه شروعی است که از بن بست موجود دریچه ای بگشاید. طرف آمریکایی به دنبال دیدار رو در رو است و این نکته ای است که نمی توان نادیده گرفت. زیرا تجربه سال های نشان گذشته این است که پیام های غیرمستقیم و مدیریت از طریق واسطه ها، در بزنگاه های حساس کارآمدی لازم را ندارد. از این جا به بعد باید دید آیا دو طرف آماده اند بر سر میز، گفت وگوی مستقیم بنشینند یا خیر و آیا فضای داخلی و منطقه ای اجازه می دهند چنین تصمیمی با شجاعت و بدون ملاحظات گرفته شود؟

آژانس بین المللی انرژی اتمی قادر به پیشگیری از جنگ نیست

این دیپلمات با سابقه ایرانی در ادامه گفت: بخشی از شروط غرب نه تنها به پرونده هسته ای و نحوه مذاکرات با ایالات متحده مربوط می شود، بلکه گستره ای فراتر از آن دارد. از مناسبات ما با گروه های شبه نظامی منطقه تا ترکیب تسلیحات نظامی کشور که از دیدگاه آنان با امنیت بین المللی گره خورده است. طبیعی است که چنین مجموعه ای از مسائل، نیازمند بررسی و تصمیم گیری مرحله به مرحله است و هیچ کدام را نمی توان با تعویق حل کرد. هرچه این روند طولانی تر شود امکان استفاده از فرصت های بین المللی کاهش می یابد. زمان، در سیاست خارجی یک عامل بسیار مهم است؛ اگر امروز نتوانیم ، ابتکاری را برگزینیم، فردا ممکن است باید در شرایطی که گزینه های ما بسیار محدودتر و پرهزینه تر باشد انتخاب کنیم.

وی افزود: یکی از گزینه های منطقی، حرکت در مسیر غنی سازی تحت قالب یک کنسرسیوم بین المللی است. ابتکاری که هم حق ایران را در بهره برداری از انرژی های حفظ می کند و هم نگرانی های فنی طرف مقابل کاهش می دهد. با چنین مدلی می توان زمینه ی همکاری علمی و فنی با سایر منابع را فراهم کرد و به عنوان یک پل اعتمادساز بین ایران و غرب و به ویژه ایران و آژانس عمل کرد. نباید فراموش کرد که آژانس بین المللی انرژی اتمی تنها ناظر فنی بر مسائل هسته ای است؛ این نهاد نه مسئول فعال سازی مکانیزم ماشه و نه قادر به جلوگیری از جنگ است. به ویژه شورای امنیت، مسیری مستقل دارد و پیوندزدن بیش از حد مأموریت فنی آژانس با اراده سیاسی قدرت های جهانی، تحلیلی نادرست است که در فضای عمومی دیده می شود.

این تحلیلگر ارشد سیاسی تاکید کرد: خروج از پیمان NPT اقدامی به غایت پرریسک است که می تواند کشور را در معرض خطر انزوا و حتی رویارویی نظامی قرار دهد. پایبندی هوشمندانه به پیمان منع گسترش سلاحهای کشتار جمعی، می تواند دست ما را برای چانه زنی ها باز کرده و از موقعیت های انفعالی پیشگیری کند.هنوز هم می توان امیدوار بود رییس جمهور در جریان حضور در نیویورک ابتکاری متفاوت نشان دهد و باب گفت وگوهای تازه را بگشاید. چنین اقدامی نه به معنای عدل از اصول، بلکه تلاشی برای حفظ منافع ملی در پرتو واقعیت های جهانی است.