محمد مهاجری، تحلیل گر سیاسی و روزنامه نگار اصول گرا می گوید از تاسیس هر حزبی در ایران استقبال می کند، ولو اینکه این حزب توسط ورشکستگان سیاسی تاسیس شده باشد. او می گوید یکی از دلایل اصلی زیاد بودن تعداد احزاب در ایران به بحث آسان بودن قوانین تاسیس حزب برمی گردد.

به گزارش هم میهن، مشروح این مصاحبه را در ادامه می خوانید:

اخیرا خبری منتشر شده است که حزب دیگری در بین اصول گرایان تشکیل خواهد شد. تحلیل تان از این اقدام چیست؟

به نظر شما هدف آنها از تشکیل این حزب چیست؟

این سوال را باید خودشان جواب دهند. اما بهتر است افراد،فعالیت سیاسی خود را در قالب یک حزب سیاسی انجام دهند که بعداً به جامعه پاسخگو باشند. الان عادت کرده اند، یک حرفی را می زنند و مسئولیتش را هم قبول نمی کنند ولی وقتی که حزب باشند، مجبور هستند که مسئولیت پذیر باشند. از این جهت من واقعاً استقبال می کنم.

اگر این حزب تشکیل شود، روی چه مواردی قرار است مانور دهند تا با استفاده از همان موارد بتوانند برای حزب خود هوادار جمع کنند؟

همیشه که قرار نیست آدم هایی که می خواهند کارهای خوب انجام دهند، حزب بزنند. یک عده آدم هایی هم می خواهند دور هم باشند، تفریح کنند و با هم سرگرم باشند. تشکیل حزب های بیکاران سیاسی و یا ورشکستگان سیاسی و یا سرگرمی های سیاسی هم چیزهای خوبی است. ما در عالم سیاست به کارهای فان (طنز) هم نیاز داریم، دوستان هم همه اهل کارهای فان هستند.

به این نکته اشاره کردید که از تاسیس هر حزبی در ایران استقبال می کنید. اما موضوع این است که ما تعداد زیادی حزب داریم که عملاً احزاب کاغذی هستند و تعداد احزاب فعال ما خیلی کمتر از تعداد ثبت شده در وزارت کشور است.

اشکالی ندارد. ما مثلاً در ایران 400 حزب بیکار داریم، یکی دیگر هم به احزاب بیکار ما اضافه شود.

سوال من این است که واقعاً این روند درست است که ما این همه حزب به قول شما بیکار داشته باشیم که موقع انتخابات هم که شد سهم بخواهند؟

تعداد بالای احزاب بیکار، متاسفانه به قوانین ما برمی گردد و این نکته که ما در تاسیس حزب، قوانین ساده انگارانه ای داریم. در ایران افراد برای اینکه حزب بزنند، به مراتب قوانین ساده تر از این است که شما بخواهید بروید و یک مغازه ساندویچی بزنید. تا وقتی که تاسیس حزب از راه انداختن یک مغازه راحت تر است، همین می شود که همه می آیند و همین اقدام را انجام می دهند.

درحالی که در عالم واقع، ما اگر بخواهیم در این مملکت حزب داشته باشیم، در جامعه ما بیشتر از دو یا سه حزب اصلی نیاز نداریم که آن احزاب بتوانند خط دهی کنند و چترشان بر سر یک اکثریت گسترده ای پهن شود. در حال حاضر، بسیاری از احزاب حتی یک دفتر ندارند. بعضی از این احزاب که اصلاً شما اسم اعضای شورای مرکزی شان را هم در گوگل سرچ کنید، به نتیجه ای نمی رسید که چه آدم هایی در شورای مرکزی آنها حضور دارند. حتی خیلی از احزاب معروف ما هم برخی از اعضای شورای مرکزی شان را کسی نمی شناسد. حالا دیگر احزاب غیر معروف که دورهمی افرادی است که وجاهت سیاسی و اقتصادی هم ندارند که جای خود دارد.