روز اول از هفته چهارم رقابت های لیگ برتر با یک تساوی دیگر برای پرسپولیس به پایان رسید. این تیم که در ورزشگاه تختی به مصاف چادرملو رفته بود، بدون گل متوقف شد تا همچنان نارضایتی هواداران را در پی داشته باشد. پرسپولیس که هفته سوم مقابل فولاد با نتیجه مساوی 1-1 متوقف شده بود این بار حتی از گلزنی هم عاجز ماند تا شرایط برای وحید هاشمیان و تیمش بدتر شود.

عدم بهره بردن از بازی در تهران

قرعه پرسپولیس در رقابت های لیگ برتر به گونه ای است که در مقایسه با سایر رقبا، بیشترین حضور در خانه را در هفته های نخست دارد. تازه در همین بازی که پرسپولیس روی کاغذ میهمان بود، به دلیل آنکه چادرملویی ها ورزشگاه آماده ای نداشتند، در ورزشگاه تختی تهران به میدان رفتند که باز هم تفاوتی ایجاد نشد. پرسپولیس پس از تساوی مقابل فجرسپاسی و فولاد، این بار برای سومین بار هم متوقف شد تا از 4 بازی اولش در لیگ برتر 3 تساوی سب کرده باشد. جالب آنکه تنها پیروزی تیم وحید هاشمیان به همان دیدار خارج از خانه شان برمی گردد که مقابل سپاهان در اصفهان انجام دادند.

وحید هاشمیان؛ بیش از اندازه محتاط

پرسپولیس در این فصل و پس از فعل وانفعالاتی که رخ داد، سکان هدایت تیمش را به وحید هاشمیان سپرد. بسیاری اعتقاد داشتند او انگیزه زیادی برای موفقیت در لیگ برتر ایران دارد. هرچند عده ای هم نداشتن تجربه کافی را دلیلی بر ناکامی احتمالی اش توصیف می کردند. هرچه که باشد فعلا این تیم روی نوار مساوی است و امتیازهای مهمی را از دست می دهد. از این موضوع نگران کننده تر، سبک وسیاق تیم وحید هاشمیان است. او دلباخته سیستم 1-3-2-4 است و به آن مقید مانده ولی ایراد بزرگ کار مربوط به جایی است که بیشترین تمرکز را روی کارهای دفاعی گذاشته. هاشمیان در اقدامی مشهود، قید استفاده از هافبک خلاق را در میانه میدان زده تا با زوج باکیچ سرلک، که ویژگی های هافبک دفاعی صرف دارند، به میدان برود. چنین شده که با حضور آن ها به علاوه 4 مدافعی که در خط دفاعی این تیم حضور دارند، عملا این تیم با 6 بازیکن تدافعی در زمین حاضر می شود که مشخصا این عدد، از بازیکنان حاضر در فاز هجومی بیشتر است. نکته عجیب اینکه هاشمیان حتی در دیدارهایی که روی کاغذ برای این تیم ساده و راحت تر است باز شجاعت استفاده از یک هافبک بازی ساز و خلاق در کنار یک هافبک دفاعی را به خرج نمی دهد. این مورد تا به الان فقط در یک بخش به کار او و پرسپولیس آمده؛ اینکه هنوز شکستی نداشته اند. با وجود این، ایراد اصلی پابرجاست: تیم هاشمیان توان مشخصی برای پیروزی در بازی های لیگ برتر را نداشته. تازه، بردش مقابل سپاهان هم در شرایطی به دست آمد که تیم برتر میدان نبود.

چه اصراری به جذب دفاع چپ؟

پرسپولیس با وحید هاشمیان، با درنظر گرفتن بازی های پیش فصل و تدارکاتی، دیدارهای زیادی داشته. نقطه اشتراک تمامی این دیدارها تاکید بیش از اندازه روی ساختار منسجم تیم در فاز دفاعی است. بردهای این تیم در پیش فصل هم به غیر از یک مورد، فقط با یک اختلاف به دست آمده و در همین لیگ برتر هم تا به الان سابقه نداشته در یک دیدار بیش از یک بار گلزنی کند. واضح است سبک هاشمیان فوتبال نتیجه گرا است و از این رو، می توان دلمشغولی اش برای خریدن یک مدافع چپ را درک کرد! او می خواهد آخرین روزنه هایی که حس می کند ممکن است در امور دفاعی تیم خللی ایجاد کند را هم بپوشاند. با این حال، پرسش اصلی اینجاست: آیا مشکل این روزهای پرسپولیس با این نمایش بسیار محتاط و ترسو، ضعف در دفاع چپ است؟