​ شلیک بی هدف و ضعیف مارکو باکیچ میتوانست آخرین لحظه در دیدار پرسپولیس و چادرملو باشد اما داور بازی صبر کرد تا پابان بهتری برای این نمایش ضعیف پرسپولیس برگزیند. جایی که دیگر خرید تابستانی سرخپوشان، محمدحسین صادقی، یک فرصت خوب ارسال روی دروازه را با شلیک به زیر توپ همراه کرد تا آخرین امید هم در قلب هواداران پرسپولیس بمیرد.

این شوت عجیب از سوی وینگر جوان و گرانقیمت پرسپولیس، دومین تساوی خانگی فصل سرخ ها را رقم زد تا آنها همچنان در حسرت برد در تهران در این فصل باشند، مقابل فجر، فولاد و چادرملو، دیدارهایی که هواداران پرسپولیس انتظار کسب 9 یا حداقل 7 امتیاز از آنها را داشتند.

حالا پرسپولیس با کسب شش امتیاز از 4 هفته در میانه های جدول آرام می گیرد. موقعیتی بی شباهت به یک تیم مدعی قهرمانی. خصوصا اینکه در این هفته ها دیگر مدعیان قهرمانی عملکرد ضعیفی داشتند و پرسپولیس میتوانست با آنها فاصله بیاندازد اما حالا حتی تراکتور که دو هفته در حسرت برد بود نیز می تواند با پیروزی در اصفهان، از پرسپولیس سبقت بگیرد.

پرسپولیس در نیم ساعت پایانی دیدار با چادرملو نمایش تهاجمی داشت. آنها با فشار هواداران خود و ارسال های متوالی چند موقعیت خلق کردند و شاید شایسته یک گل هم بودند اما اگر این گل به ثمر می رسید هم تفاوتی در توصیف کیفی از تیم وحید هاشمیان نداشت. تیمی که هواداران پرسپولیس به هیچ وجه مشخصات یک تیم قهرمان را در آن پیدا نمی کنند.

البته شاید این نگاه با بدبینی حاصل از نتایج اخیر این تیم همراه باشد اما اگر قرار به تشبیه پرسپولیس این فصل به تیمهای فصول قبلی باشد، سرخپوشان بیش از آنکه به تیم قهرمان یحیی و برانکو شباهت داشته باشند، شبیه تیم کارلوس گاریدو و اسماعیل کارتال هستند (البته به شرطی که پای تیمهای 1388 تا 1394 در میان نباشد).

این وجه تشابه بیش از هرچیز در نیرو و برنامه تهاجمی پرسپولیس دیده می شود. سرخپوشان امروز پیش از آنکه محمد خدابنده لو دروازه ادسون را هدف بگیرد، حتی نمیتوانستند از سد دفاعی حریف عبور کنند. خط میانی این تیم با وجود تغییرات مکرر، از ساخت موقعیت برای علی علیپور ناکام بود. از همه موارد مهمتر اینکه هیچ حرکت انفجاری هم وجود داشت.

مورد آخر شاید اهمیت قابل ملاحظه ای داشته باشد. در سال های گذشته پرسپولیس حتی در روزهای نمایش ضعیف خود نیز با اتکا به بازیکنانی که می شد آنها را ستاره نامید، سه امتیاز را از چنگ حریفان خارج می کرد اما حالا این تیم از وجود چنین ستاره هایی خالی شده است. شاید تنها کسی که این ویژگی به اث اطلاق شود، اوستون اورونوف است که او هم به مرز آمادگی نرسیده و هاشمیان ناچار تعویض او در اواسط مسابقه است.

بعد از یک نقل و انتقالات طولانی و پرماجرا با لیست بلند بالای خرید و فروش، پرسپولیس نتوانسته از دوره ناکامی فصل گذشته اش فاصله بگیرد و تیمی جدید باشد. خریدهای تازه حداقل در بخش تهاجمی با بحران کارآمدی مواجه شدند و این چیزی است که با عنصر ناهماهنگی توجیه نخواهد شد.

البته که نوک پیکان انتقادات در روی سکوها به مدیریت و بازیکنان هدف رفته اما وحید هاشمیان هم مصون از این انتقادات نیست، کسی که دو ماه پس از انتصابش به عنوان سرمربی، هنوز نتوانسته پرسپولیس را به سطح موردنظر خود و دنبال کنندگان این تیم برساند.