حمید روشنایی در هم میهن نوشت: مدت هاست که بحث حمله مجدد رژیم صهیونیستی به کشورمان نقل محافل شده است. از کوچه و بازار گرفته تا مصاحبه های رنگارنگ همه جا صحبت از این است که کِی قرار است اسراییل فضای امنیتی ما را مورد تجاوز قرار دهد و چه اتفاقی خواهد افتاد؟ عده ای مشتاقانه به دنبال جواب این سوال ها هستند و گروهی با ژستی خاص و مانند کسانی که پاسخ همه چیز را می دانند، جواب می دهند که بله ما منتظریم و حمله حتمی است!

یکی از اساتید ما می گفت من و دوستانم جمعی خصوصی داریم که همه آن ها مهندس و پزشک هستند و من فقط استاد علوم سیاسی هستم و جالب است در جمع ما همه تحلیل سیاسی می کنند به جز من. واقعیت این است که همه ما سیاسی و سیاست زده شده ایم. البته حق هم داریم زیرا زندگی مردم ما به سیاست گره خورده است. برای مثال همین موضوع حمله اسراییل می تواند بر قیمت ارز و کالا، تورم و رکود، شرایط آینده و… تاثیر بگذارد و مردم نگران آن هستند.

در خصوص پاسخ به سوال اصلی، اول باید واقعیت هایی را در مورد رژیم صهیونیستی بدانیم. این رژیم در مقابله با دشمنانش هیچ محدودیتی ندارد: نه محدودیت اخلاقی و نه محدودیت حقوقی و نه محدودیت منابع. شاید در جهان کنونی اسراییل تنها طرفی باشد که هر اقدامی انجام دهد، هیچ مانعی بر سر راه آن نیست. رژیمی که می تواند به دیگر کشورها تجاوز کند، انسان ها را قتل عام کند، از قحطی و حمله به بیمارستان ها علیه مردم یک منطقه استفاده کند و هیچ کشور و سازمان بین المللی هم توان کنترل آن را نداشته باشد و هزینه های آن را نیز آمریکا پرداخت می کند.

نمونه بارز این موضوع را می توان در نحوه برخورد با دولت جدید سوریه مشاهده کرد. پس از سقوط بشار اسد و روی کار آمدن دولت احمد الشرع که به دنبال اجتناب از مقابله با اسراییل بود و صحبت از مذاکره با اورشلیم می کرد، تصور این بود که صهیونیست ها از حمله به سوریه خودداری می کنند و وارد گفت وگو می شوند؛ اما شاهد بودیم که رژیم صهیونیستی با تمام توان به حمله و حتی ورود نیروهایش به سوریه اقدام کرد و زیرساخت های این کشور را هدف قرار داد.

جالب آن است که حتی درخواست های آمریکا نیز برای کاستن از این بحران کارساز نشده و اسراییل به دنبال فروپاشی کشور سوریه و ایجاد مناطق مستقل از دمشق است. این موضوع نشان می دهد درخصوص ایران، قطعاً اگر زمینه های حمله آماده باشد، هیچ مانعی نمی تواند جلوی اسراییل را بگیرد مگر آنکه خودش در شرایط مناسبی نباشد که آن هم به مشکلات داخلی رژیم بر می گردد.

اولین مورد، به هم ریختگی نظام جمهوری اسلامی ایران، به هردلیل، است. حمله در شرایطی رخ خواهد داد که صهیونیست ها فکر کنند قدرت مرکزی ایران توانایی و تمرکز پاسخگویی به حملات آن را ندارد.

دومین حالت وقتی است که دشمن مطمئن شود امکان پاسخ موشکی ما (به خصوص موشک های بالستیک) وجود ندارد و یا می تواند آن را در همان حملات اول نابود کند. (به این خاطر نقش جاسوس های این کشور در این شرایط اهمیت می یابد.)

یک حقیقت مسلم وجود دارد و آن اینکه رژیم صهیونیستی دشمن سرزمین و قدرت ایران است و به دنبال فروپاشی جغرافیایی کشورمان است و اگر فرصتی فراهم گردد، سعی می کند عوامل توانمندی ایران را از بین ببرد. شایعاتی در مورد سخن نتانیاهو به رضا پهلوی وجود دارد که در زمان جنگ 12 روزه گفته بود تو می توانی بر مرکز ایران حکومت کنی و این به معنای آن است که اسراییلی ها به دنبال از بین بردن وحدت سرزمینی ما هستند.

آنچه کشورمان را از حمله دشمن مصون می دارد هوشیاری مردم و مسئولان نظام است. بدین مفهوم که باید اشکالات گذشته را رفع نماییم و به دنبال فضای جدیدی از وحدت ملی باشیم. دشمن برخلاف لبخندهایش، صرفاً به دنبال نابودی نظام نیست و هر لحظه که بتواند حمله خواهد کرد تا ایران عزیز ما را که از پدران مان به ما رسیده است، از بین ببرد.