فرارو- فرمانده عملیات حمله آمریکا به تأسیسات هسته ای ایران با بمب افکن های بی-2 موسوم به عملیات چکش نیمه شب در مصاحبه با شبکه خبری فاکس نیوز آمریکا از جزییات این عملیات سخن گفت و فاش کرد که در این عملیات، 4 هزار پرسنل بطور مخفیانه در پایگاه هوایی وایتمن، در حال کار برروی پشتیبانی و اجرای آن بودند.

به نقل از فاکس نیوز، در این گزارش که در پایگاه شبکه خبری فاکس نیوز با عنوان درون عملیات چکش نیمه شب: فرمانده بی-2 فاش می کند که آمریکا چطور حمله ای غافلگیر کننده را به ایران اجرایی کرد منتشر شده است، آمده: جزییات بزرگترین و طولانی ترین عملیات بمباران [بمب افکن های] بی-2 در تاریخ اکنون در حال آمدن به زیر ذره بین است؛ به طوری که فاکس نیوز توانسته است در اقدامی نادر به پایگاه هوایی وایتمن (Whiteman) و نیز فرماندهانی دسترسی پیدا کند که فرماندهی عملیات چکش نیمه شب که طی آن به ایران حمله شد را رهبری کردند.

طبق گزارش فاکس نیوز، طی مصاحبه ای که در این پایگاه هوایی انجام شد، سرهنگ جاش ویتالا (Josh Wiitala) و نیروهای وی توضیح دادند که چطور 4 هزار پرسنل مخفیانه در حال کار بودند تا هفت بمب افکن رادار گریز را در طی مأموریتی که نزدیک به 30 ساعت به طور انجامید، راهی حریم هوایی ایران کنند. طبق این گزارش، این، نخستین باری بود که بمب های 30 هزار پوندی (برابر با 13.6 تنی) موسوم به نفوذگر مهمات انبوه طی یک درگیری بکار برده می شد. فرمانده عملیات در این مصاحبه، توصیفی جالب توجه از استرس ها و تنش هایی که برای او و دیگر افراد حاضر در این عملیات رخ داد ، ارائه نمود.

تصویری از بمب افکن بی-2 در پایگاه هوایی وایتمن- هشتم سپتامبر 2025

سرهنگ ویتالا که برای نخستین بار از زمان انجام عملیات در ماه ژوئن بطور آشکارا صحبت می کرد، به فاکس نیوز گفت: فرهنگ [کاری] ما این گونه است که کمتر در معرض دید باشیم؛ برای اجرای عملیات هرکسی کارش را به صورت محرمانه انجام می هد. [ برای انجام عملیات چکش نیمه شب] همه تیم با همدیگر کار کردند.

سرهنگ جاش ویتالا

فاکس نیوز در ادامه گزارش خود مدعی شد: در حالی که هزاران نفر در طول تعمیر و نگهداری، اقدامات مربوط به مهمات، و اقدامات پزشکی از این عملیات حمایت کردند و با آنکه ده ها خلبان با بمب افکن های رادار گریز بی-2 آموزش دیده شده بودند، سرانجام تنها 14 نفر برای انجام عملیات و سفر به سرزمین دشمن انتخاب شدند تا مهمات 13.6 تنی جی بی یو-57 (بمب سنگرشکن GBU-57) را بر سایتهای هسته ای ایران بیاندازند.

ویتالا در این مصاحبه مدعی شد که وی در انتخابات خلبانها، تجربه را بر هر چیز دیگری اولویت قرار داده است. او گفت که تیم وی شرایط، دشواری ها و تمرین های متعددی را پشت سر گذاشته است. وی گفت: من خود شاهد بوده ام که آن ها چطور خود را آماده می کنند و چه میزان تکرار و تمرینهایی که داشته اند و چه قدر برای این [عملیات] تمرین کرده اند. آن ها بسیار حرفه ای بودند. این ادعای ویتالا نشان اگر درست باشد نشان می دهد که ایالات متحده از مدتها قبل خود را برای این عملیات آماده کرده بود.

ویتلا در ادامه به خود عملیات پرداخت هرچند که نه اشاره ای به اقدام متقابل ایران برضد این عملیات از جمله جنگ الکترونیک و یا شواهد دقیق از محل اصابت بمب ها نکرد و آنها را محرمانه خواند. او همچنان خوانندگان را به تصاویر ماهواره ای و دیگر ارزیابی های در رسانه ها منتشر شده ارجاع داد.

ویتالا همچنین گفت تیمی که انتخاب شده بود، برای این عملیات کاملا پرهیجان و پرانرژی بود. آنچه که من به آن ها گفتم، این بود که من فکر می کنم این عملیات به عنوان یکی از پر اهمیت ترین حملات زندگی ما به یاد آورده خواهد شد. آن ها کاملا ماهیت تاریخی این مأموریت را درک کرده بودند.

او در ادامه گفت: خلبانهایی که از این مأموریت 30ساعته به خانه برگشتند، کاملا خسته بودند. این، طولانی ترین مأموریتی برای چنین حجمی از بمباران با چندین هواپیمای [بمب افکن] بود. هر هواپیمای [بمب افکن] دارای دو خلبان بود که هرکدام به نوبت 45 دقیقه تا یک ساعت استراحت می کردند؛ به خصوص در میان سوخت گیری پیچیده هوایی. همچنین برخی خلبانها با خود نوشیدنی های انرژی زا برده بودند تا در این عملیات هوشیار بمانند.

بنابر این گزارش، طولانی ترین عملیات تاریخ [این بمب افکن ها]، عملیات حدودا 44 ساعته ای بود که خلبانها طی آن پس از حملات 11 سپتامبر 2001، اهداف طالبان و القاعده را هدف قرار دادند. استراحت این خلبانها نیز به معنای دراز کشیدن افقی بر کف فلزی هواپیما در پشت صندلی های خلبان است.

به گفته ویتالا، سوخت گیری هوایی، سخت ترین بخشی است که آن ها انجام می دهند. این فرایند به این شکل است که در فاصله 10 فوتی (3 متری) زیر یکی از هواپیماهای سوخت رسان KC-135 یا KC-10 یا KC-46 قرار می گیرند؛ جایی که لوله و نازل در پایین هواپیمای سوخت رسان به دریچه ورودی سوخت در بالای بی-2 متصل می شود. طی عملیات سوخت رسانی، بمب افکن بی-2 بایستی زیر هواپیمای سوخت رسان KC برای 15 تا 30 دقیقه به موازات آن پرواز کند تا به میزان 167 هزار پوند (برابر با 75 تن) سوخت دریافت کند.

ویتالا همچنین گفت بهترین لحظه در کارنامه 22ساله حضورش در نیروی هوایی آمریکا، زمانی بوده است که خلبانها صحیح وساله به کشورش بازگشتند.

طبق گزارش فاکس نیوز، بمب افکن های بی-2، تنها هواپیماهای رادار گریز دور پروازی هستند که می توانند بمب های 30 هزار پوندی (13.6 تنی) سنگرشکن را با خود حمل کنند؛ اما با این حال، این هواپیماهای بمب افکن بی-2 که هرکدامشان ارزشی بیش از 2 میلیارد دلار دارند، در حال پیر شدن و فرسوده شدن هستند؛ به طوری که 20 عدد از آن ها نزدیک به 30 سال است که در عملیات بودند. در کنار پدافند هوایی که به سرعت در حال رشد است، دسته پهپادها، موشکهای زمین به هوای دوربرد و سنسورهای[پیشرفته] قرار دارد و بایستی گفت [در مقام مقایسه] بمب افکن های بی-2 برای نسل قبلی درگیری های هوایی ساخته شده بودند.

ویتالا در ادامه گفت: ما پیوسته در حال تکامل این مسأله هستیم که چگونه این هواپیماها را بکار گیریم. [هواپیماهای بمب افکن بی-2] همچنان هواپیماهای مؤثری هستند؛ اما بمب افکن بی-21 نسل بعدی به شمار می رود.

بمب افکن بی-21 از لحاظ قیمت مقرون به صرفه تر است؛ چرا که هر بمب افکن بی-21 زیر 1 میلیارد دلار قیمت دارد و نیروی هوایی آمریکا تصمیم دارد تا دست کم 100 عدد از آن ها را خریداری کند و [انتظار می رود] به طور بالقوه تا میزان 145 عدد از آن ها [برای نیروی هوایی آمریکا] تهیه شود.

بر اساس گزارش اسکای نیوز، فرانک اسپینوزا مدیر تسلیحاتی حفظ و نگهداری یگان 509 پایگاه هوایی وایتمن که یگان مخصوص بمب افکن های بی-2 است، می گوید که بمبهای نفوذگر مهمات انبوه در کنار دیگر بمبهای 500 پوندی (حدود 226 کیلو) و 2 هزار پوندی (907 کیلویی) انبار شده و به شکلی نگهداری می شوند که در هر لحظه ای قابل استفاده باشند. افرادی که این سلاح ها را جای گذاری می کنند، بایستی دوره آموزشی 21 روزه ببینند تا گواهی حفظ و جایگذاری بمب های 30 هزار پوندی (13.6 تنی) که در دو نقطه اتصال فولادی به بدنه هواپیما متصل می شوند را کسب کنند. به گفته اسپینوزا، آن هایی که این سلاح ها را مدیریت می کنند، هرماهه در زمینه جایگذاری این مهمات برای مأموریت های پروازی آموزش می بینند. زمانی که این مهمات [و بمبها] به پایین انداخته می شوند، پیش از انفجار به اعماق زمین نفوذ می کنند. تأسیسات زیرزمینی ایران نخستین هدف رزمی این تسلیحات به شمار می رفت.

فرانک اسپینوزا همچنین گفت پانزده سال آزمایش و تکرار تمرین به نسخه آمادگی رزمی این بمبهای نفوذکر منجر شد. نسخه نهایی نیز برای سال ها مورد آزمایش قرار گرفته بود.

فرانک اسپینوزا

تصویر بمب افکن بی-2 در پایگاه هوایی وایتمن در زمان بازدید خبرنگار فاکس نیوز از این پایگاه

اسکای نیوز در ادامه گزارش خود آورده است: این بمبها بر روی اهدافی در دو تأسیسات هسته ای ایران ریخته شد: 12 بمب سنگرشکن روی تأسیسات غنی سازی اورانیوم فردو که در عمق 90 متری زمین قرار دارد ریخته شد و دو بمب نیز بر روی تأسیسات هسته ای نطنز انداخته شد.

طبق ادعای فاکس نیوز حمله اسراییل به پدافند هوایی ایران سبب شد تا فرصتی مناسب برای بمب افکن های آمریکایی به وجود بیاید تا با کمترین خطری وارد حریم هوایی ایران بشوند.

گفتنی است پس از این حمله بود که بلافاصله دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا مدعی شد برنامه هسته ای ایران به طور کامل منهدم شده است؛ ادعایی که با دیده تردید از سوی مخالفان وی نگریسته شد و آن ها اعلام کردند پیش از انتشار ارزیابی های نهایی بایستی به این سخن با دیده احتیاط و تردید نگریست.

تصویری از یک بمب سنگرشکن 30 هزار پوندی (13.6 تنی) در پایگاه هوایی وایتمن