صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی 2026 آمریکا تبدیل به بحرانی نصف ونیمه شده؛ نه اینکه خود صعود بحران زا باشد، بلکه مقدمات بهتر حضور در آمریکا تبدیل به دردسری جدی شده است. واضح ترین دلیلش آنکه فدراسیون فوتبال ایران از فراهم کردن رقیب تدارکاتی خوب عاجز مانده و به بهانه های مختلف در تلاش است از زیر تیغ تیر انتقادات اینچنینی فرار کند. عجیب آنکه در فصل منتهی به جام جهانی که تیم های مطرح آسیایی با تیم های خوب دنیا درحال انجام بازی های تدارکاتی هستند، هنر فدراسیون فوتبال ایران می شود اعزام تیم ملی به رقابت های سطح پایین کافا. از سوی دیگر، همین مجموعه به راحتی از کنار فرصت بازی با اروگوئه، تیم شانزدهم دنیا، می گذرد تا با روسیه، رفیق استراتژیک و دیپلماتیک ایران، یک بازی تدارکاتی تکراری برگزار کند. از سوی دیگر، چیدن بهانه های مختلف کنار یکدیگر هم، تبدیل به عادت روزانه مسئولان می شود تا از اصل داستان فاصله بگیرند. در چنین شرایطی، وقتی همه بهانه ها به بن بست می رسد، فرمول تازه ای از جلسات بیرون می زند: تماس با عباس عراقچی!

فدراسیون دست به دامن وزارت خارجه

رخ دادن فعل وانفعالات عجیب وغریب در ایران، چندان کسی را شگفت زده نمی کند. نمونه فوتبالی آن، همین که فدراسیون فوتبال ایران، این روزها به نتیجه رسیده تا برای فرار از ضعفش در یافتن رقیب تدارکاتی مناسب، دست به دامن عباس عراقچی، وزیر امورخارجه شود. خروجی تازه فدراسیون فوتبال این است که از توانایی های این مجموعه وزارتی برای فراهم کردن رقبای تدارکاتی بهره ببرد. احتمالا با این بهانه که شرایط موجودِ فوتبال ایران، حاصل اتفاقات سیاسی است و بهتر است به جای مسئولان فدراسیون فوتبال ایران، سیاسیون، وارد گود شوند. اگرچه بخشی از این ادعا و شایعه درست است و صحت دارد ولی نافی اهمال فدراسیونی ها نمی شود که در همین فضای سیاسی که به زعم خودشان، تیم بزرگی حاضر به بازی با تیم ملی ایران نیست، فرصت بازی با اروگوئه را به راحتی سوزانده اند.

ورود دوباره عباس عراقچی به مسائل فوتبالی

عباس عراقچی درحالی قرار است وارد کارزار عجیب پیش رو شود که قریب به یک دهه است اسمش در اتفاقات فوتبالی ریزودرشت مطرح می شود؛ از علاقه اش به پرسپولیس و مهدی طارمی گرفته تا شایعات ریزودرشتی که باعث شد فرهاد مجیدی و محمدرضا زنوزی علیه اش مصاحبه کرده و بعد هم عذرخواهی کنند. داستان ها متفاوت است؛ او طرفدار پرسپولیس است و این مورد را پنهان نکرده. بازیکن مورد علاقه اش مهدی طارمی است و یک دهه قبل پیش بینی کرده بود، بازیکن بزرگی می شود. در حل پرونده های باشگاه پرسپولیس و برانکو دست داشته. برای بازگرداندن استراماچونی به استقلال هم با سفیر ایتالیا رایزنی فراوانی کرد. تراکتوری ها هم روزگاری او را متهم کردند که می خواهد رشید مظاهری را به پرسپولیس ببرد ولی بعد که خلافش ثابت شد، زنوزی از او عذرخواهی کرد. از همه پرابهام تر اینکه عباس عراقچی قریب به یک دهه، به طور دقیق تر از سال 1396 تا به الان، در حال رایزنی با فیفا است تا پول بلوکه شده فوتبال ایران را برگرداند. امری که تا به الان درباره موفق بودنش سندی رو نشده است. البته که عراقچی همین اخیرا هم در گفت وگویی بحث برانگیز خبر از این داده که تیم ملی قرار نیست به آمریکا برود و بازی های مرحله گروهی جام جهانی اش در مکزیک برگزار می شود. هرچه که باشد ولی اصل داستان دست نخورده باقی مانده است: ظاهرا قرار است گره بسیاری از مشکلات به دست عباس عراقچی گشوده شود،؛ از مذاکره و رایزنی با کشورهای مختلف و آژانس بین المللی انرژی اتمی گرفته تا جور کردن رقیب تدارکاتی برای تیم ملی ایران.