شکایت از شکارچی زنان اواسط سال 99 دراداره پلیس ثبت شد. زن جوانی با مراجعه به پلیس در تشریح ماجرا گفت: در پارک مهرگان قدم می زدم که مردی به بهانه پرسیدن ساعت به من نزدیک شد اما ناگهان چاقویی زیر گلویم گذاشت و من را به محل خلوتی کشاند چنان گلویم را فشار داد که فکر کردم می خواهد خفه ام کند وقتی بی حال شدم به من تعرض کرد و گریخت. در حالی که تلاش برای شناسایی متهم پرونده ادامه داشت چند روز بعد دختر جوانی که به همین شیوه به او تعرض شده بود شکایتش را مطرح کرد و گفت: در یکی از پارک ها مردی به بهانه پرسیدن ساعت نزدیک شد و با چاقو تهدیدم کرد و در پشت شمشادها مرا آزار داد و گوشی و دستبندم را ربود و فرار کرد. در ادامه 7 شاکی دیگر هم که با همین شیوه قربانی متهم شده بودند به پلیس آگاهی رفتند و شکایت شان را ثبت کردند. چندی بعد مأموران، متجاوز سریالی را شناسایی و دستگیر کردند. متهم پس از انتقال به پلیس آگاهی و مواجهه با شاکی ها منکر اتهاماتش شد و ادعا کرد که همه آنها دروغ گفته اند و شاکی ها را نمی شناسد.

به گزارش ایران، اما یکی از شاکی ها با ارائه دی ان ای به جا مانده از متهم روی لباسش که به تأیید پزشکی قانونی رسیده بود، ثابت کرد او عامل جنایت سیاه بوده است. با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه 11 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در آن جلسه 6 نفر از شاکی ها حضور داشتند که یک به یک به تشریح شکایت شان پرداختند و خواستار اشد مجازات برای متهم شدند. اما متهم بازهم اتهامش را انکار کرد در پایان جلسه قضات ادامه رسیدگی به پرونده را به جلسه بعد موکول کردند تا سایر شاکی ها هم در جلسه حاضر شوند.

در دومین جلسه رسیدگی به این پرونده نیز 3 شاکی از جمله دختر دانش آموزی که به دام متهم افتاده بود به تشریح شکایت شان پرداختند. متهم این بار نیز با رد اتهاماتش مدعی شد: من همسر و فرزند دارم که در هرات زندگی می کنند. من به آنها علاقه مند هستم و چشمانم هیچ زنی را نمی بیند که بخواهم آزار بدهم. با پایان جلسه قضات با توجه به مدرک های موجود در پرونده مرد افغانستانی را به اعدام محکوم کردند.
با اعتراض متهم، پرونده به دیوان عالی کشور رفت و قضات دیوان با توجه به اظهارات متناقض دو نفر از شاکی ها در دادگاه حکم اعدام را شکستند و خواستار تحقیقات بیشتر از دو شاکی شدند.

در ابتدای جلسه زن جوانی که با آزمایش DNA تأیید شده متهم به دادگاه آمده بود به جایگاه رفت و خواستار اعدام متهم شد. سپس سه شاکی دیگر که در دادگاه حضور داشتند یک به یک به تشریح ماجرا پرداختند. پس از آن متهم بازهم اتهاماتش را منکر شد و گفت: تنها جرمم ورود غیرقانونی به ایران است. در پایان جلسه قضات متهم را به خاطر تجاوز به عنف به یکی از شاکی ها به اعدام محکوم کردند. همچنین وی به 2 سال حبس برای آزار چند شاکی و به خاطر مجروح کردن چند شاکی دیگر به پرداخت دیه محکوم شد. اما با اعتراض متهم به رأی صادره پرونده از سوی قضات دیوان عالی کشور بررسی و حکم اعدام را نقض و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه همعرض فرستادند. همچنین قضات دیوان، احکام پرداخت دیه و شلاق را که مربوط به اتهام رابطه نامشروع بود، تأیید کردند.