اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه، در گفت وگویی با یک رسانه استرالیایی با بیان این که این دولت استرالیا بود که تصمیم به کاهش سطح روابط دیپلماتیک گرفت درباره ازسرگیری روابط با این کشور توضیحاتی ارائه کرد.

به گزارش ایسنا، بقایی گفت: ایران این ماجرا را شروع نکرد. ما به روابط دیپلماتیک خود با هر کشوری، از جمله استرالیا، اهمیت می دهیم. بنابراین، این به دولت استرالیا بستگی دارد که تصمیم بگیرد چه چیزی واقعاً به نفع ملت شان است.

وی در بخشی دیگر از این گفت وگو تصریح کرد: مسئله اصلی در منطقه ما نسل کشی است که در دو سال گذشته ادامه داشته و این واقعیت که حتی مردم استرالیا، در آن سوی جهان، آن قدر خشمگین شده اند که به اعتراض پرداخته و خواستار توقف این نسل کشی وحشتناک شده اند، بسیار معنادار است.

بقایی در این گفت وگو همچنین تاکید کرد: سپاه پاسداران بخشی از نیروهای مسلح رسمی ما است و با قدرت و توانمندی آن ها از تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و عزت ملی ما در برابر دشمنانمان دفاع می کنیم. آن ها مسئول دفاع از سرزمین و مردم ایران در برابر هر دشمنی است.

سخنگوی وزارت خارجه با بیان این که مواد هسته ای ما در همان مکانی بودند که مورد حملات غیرقانونی ایالات متحده و رژیم اسراییل قرار گرفت در بخش دیگری از گفت وگویش با این رسانه خاطرنشان کرد: این اولین بار است که تأسیسات هسته ای صلح آمیز یک کشور عضو معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای (NPT) توسط دو رژیم مسلح به تسلیحات هسته ای مورد حمله قرار می گیرد.

این ضربه بزرگی به معاهده منع اشاعه، به حاکمیت قانون و به همه اصول اساسی که ما به عنوان تمدن انسانی به آن ها افتخار می کنیم، بوده است. به عبارت دیگر، نباید این را ساده سازی کرد و به عنوان حمله ای توسط ایالات متحده و اسراییل به چیزی که آن ها خطرناک می دانستند، تقلیل داد. هیچ قاعده حقوقی یا منطقی وجود ندارد که چنین حملاتی را علیه یک دولت مستقل مجاز بداند.

متن کامل گفت وگوی سخنگوی وزارت خارجه با شبکه تلویزیونی 9 استرالیا که 12 شهریور ماه انجام شده، بدین شرح است:

بسیار متشکرم که در برنامه 60 دقیقه حضور یافتید.

در ابتدا بفرمایید واکنش دولت ایران به اخراج سفیر چیست؟

این موضوع تأسف بار است. ما معتقدیم اقدام دولت استرالیا ناموجه بود. ما به روابط مان با استرالیا اهمیت می دهیم. از سال 1968 که روابط دیپلماتیک خود را با استرالیا برقرار کردیم، رابطه ای محترمانه با استرالیا داشتیم. فکر می کنم مردم استرالیا در افکار عمومی ایران جایگاه خوبی دارند. تصمیم دولت استرالیا برای کاهش سطح روابط دیپلماتیک ما ناموجه و غیرمترقبه بود.

دولت شما چه توضیحی برای این اخراج دریافت کرده است؟

آن ها به ما گفتند که به دلیل دخالت ایران در عملیاتی به اصطلاح یهودستیزانه علیه یهودیان در استرالیا، تصمیم به کاهش سطح روابط گرفته اند. آن ها صراحتاً اعلام کردند که این موضوع ارتباطی با سفارت یا سفیر ما ندارد. با وجود این، این اتهام را علیه ایران مطرح کردند. ما صراحتا اعلام کردیم این اتهام بی اساس و پوچ است.

این اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم است که استرالیا سفیر کشوری را اخراج می کند. مشخص است که این تصمیم را ناگهانی نگرفته اند. آیا فکر می کنید این اقدام روابط دیپلماتیک بین استرالیا و ایران را به طور کامل قطع کرده است؟

ما متوجه هستیم که این اولین بار است که دولت استرالیا چنین اقدامی انجام داده است. به همین دلیل معتقدیم این اقدام کاملاً غیرموجه بود، زیرا همان طور که گفتم اساسا یهودستیزی هیچ جایی با فرهنگ، تاریخ یا دین ما ندارد. هیچ کس در ایران نمی تواند باور کند که این اتهام مبنایی در واقعیت داشته باشد. این صرفاً یک جعل است. ما تحلیل خودمان را درباره اینکه چرا دولت استرالیا چنین اتهامی را علیه ایران مطرح کرده، داریم.

خوب، تحلیل شما چیست؟

شما فکر می کنید این تصادفی است که کمتر از 10 روز پس از نامه تند و توهین آمیز بنیامین نتانیاهو به نخست وزیر آلبانیزه و دادن نوعی اولتیماتوم به او برای اقدام علیه یهودستیزی، دولت استرالیا تصمیم به قطع روابط دیپلماتیک با ایران گرفت؟

همه ما می دانیم که مردم استرالیا از نسل کشی در فلسطین ناراحت و خشمگین هستند. ظرف یک ماه گذشته، مردم استرالیا در ملبورن، سیدنی و شهرهای دیگر برای اعتراض علیه جنایات ارتکابی در سرزمین های فلسطینی به خیابان ها آمدند. البته رژیم اسراییل از این موضوع خوشش نیامد. آن ها نخست وزیر استرالیا را به ضعیف بودن متهم کردند و تا 23 سپتامبر به او مهلت دادند تا در مورد یهودستیزی اقدامی انجام دهد. فکر می کنم برخی افراد در دولت استرالیا تصمیم گرفتند ساده ترین راه را برای خشنودکردن یا باج دهی به بنیامین نتانیاهو برگزینند و آن چیزی نبود جز متهم کردن ایران به یهودستیزی.

خوب، بیایید به اتهامات اصلی علیه تهران، یعنی دولت شما، بپردازیم. آژانس های اطلاعاتی استرالیا می گویند شواهد معتبری دارند که ایران پشت تأمین مالی و سازماندهی دو اقدام خشونت آمیز یهودستیزانه، یعنی حملات آتش سوزی به کنیسه اسراییل در ملبورن و یک رستوران بوده است. آیا این درست است؟

فکر می کنم این همان کنیسه ای است که عموما به عنوان مخالف سیاست های اسراییل شناخته می شود. این ها همان یهودیانی هستند که مخالف سیاست نسل کشی اسراییل در سرزمین های فلسطینی هستند. چرا ایران باید تصمیم به حمله به این کنیسه بگیرد؟ این [اتهام] پوچ است. ثانیا، فکر می کنم این همان سازمان اطلاعاتی استرالیا (ASIO) است که در سال 2003 سعی کرد به شیوه ای مشابه اطلاعاتی را جعل کند تا ادعای وجود تسلیحات کشتار جمعی در عراق را توجیه کند، چون می خواستند استرالیا را به جنگ آمریکا علیه عراق بکشانند. حالا همه می دانند که اتهام وجود تسلیحات کشتار جمعی در عراق کاملاً بی اساس و نادرست بوده است.

شما به آژانس های اطلاعاتی استرالیا اشاره کردید. به من گفته شده که آن ها مسیر مالی را بین استرالیا و تهران و افراد کلیدی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ردیابی کرده اند. درباره این چه می گویید؟

آن ها هیچ مدرکی برای چنین اتهامی ارائه نکرده اند و ما این اتهام را قاطعانه رد کرده ایم. ضمناً به خاطر داشته باشید که موساد با ASIO در این مورد همکاری داشته است. آن ها اعتراف کرده اند که آژانس اطلاعاتی استرالیا از داده های ارائه شده توسط موساد برای به اصطلاح افشای این توطئه استفاده کرده است. این مثل این است که کسی مدعی شود برای کشف رد پای قاچاق زنان از جفری اپستین مشورت گرفته است؛ همه می دانند که موساد در تلاش است اطلاعات جعلی علیه ایران تولید کند و روابط دیپلماتیک ما را با شرکا، دوستان و سایر کشورها تخریب کند.

همین واقعیت که موساد منبع ارائه دهنده اطلاعات مربوط به ادعای یهودی ستیزی علیه ایران بوده، گواه دیگری است که نشان می دهد این یک عملیات فریب بوده که توسط آژانس جاسوسی اسراییل سازماندهی شده تا توجه را از مسئله اصلی در منطقه ما و در سطح جهانی منحرف کند. مسئله اصلی در منطقه ما نسل کشی است که در دو سال گذشته ادامه داشته و این واقعیت که حتی مردم استرالیا، در آن سوی جهان، آن قدر خشمگین شده اند که به اعتراض پرداخته و خواستار توقف این نسل کشی وحشتناک شده اند، بسیار معنادار است.

شما مسئولیت ایران را انکار می کنید. آیا حداقل این حملات یهودستیزانه را محکوم می کنید؟

همان طور که گفتم، تاریخ همزیستی ایران با یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان نیازی به توضیح من یا هر مقام رسمی دیگری ندارد. شما می توانید به تهران و شهرهای دیگر بیایید و به کنیسه های ما بروید بدون اینکه حتی نیاز باشد از ایکس ری عبور کنید. چون آن ها اینجا احساس امنیت می کنند. فراموش نکنید که ما با اسراییل در حال جنگ هستیم. آن ها به ما حمله کردند. آن ها جنگ تجاوزکارانه ای علیه ایرانیان تحمیل کردند. بادوجود این می توانید تصور کنید که یک مورد تعرض، حتی یک تعرض کلامی، علیه یهودیان هموطن ما رخ نداده است؟ این نشان می دهد که ایرانیان با ابتنای بر تاریخ غنی خود آموخته اند که با همه ادیان همزیستی مسالمت آمیز داشته باشند. بنابراین، ما قاطعانه هرگونه عملیات این چنینی را رد می کنیم. یهودستیزی در تاریخ، دین یا رویکرد سیاسی ایران هیچ جایگاهی نداشته است.

شما می گویید استرالیا قربانی توطئه موساد شده است، اما استرالیا، مانند آمریکا و کانادا، قصد دارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به فهرست گروه های تروریستی وارد نماید.

فکر می کنم این که ایالات متحده علیه ایران اقدامی انجام داده، به این معنا نیست که ضرورتا منطقی، قانونی یا عادلانه است. تاریخ خصومت ایالات متحده علیه مردم ایران برای همه روشن است. البته تأسف بار است که دیگران از رویکرد آمریکا تبعیت کنند. به خاطر داشته باشید که این همان ایالات متحده است که با اتهام وجود تسلیحات کشتار جمعی جنگ تجاوزکارانه ای علیه عراق آغاز کرد و متأسفانه برخی کشورهای غربی دیگر نیز از آن پیروی کردند. بنابراین، این که ایالات متحده چیزی گفته، به این معنا نیست که درست یا عادلانه است.

شما به سؤالم پاسخ ندادید، سپاه پاسداران دقیقاً چه کاری انجام می دهد، با توجه به اینکه آژانس های بین المللی معتقدند سپاه مسئول بسیاری از حملات است؟

چه کسی این ادعا را مطرح کرده است؟ وقتی از آژانس های بین المللی صحبت می کنید، فکر می کنم به آژانس های اطلاعاتی آمریکا یا موساد یا مشابه اشاره دارید. من به شما می گویم که ما با رژیم اسراییل در حال جنگ هستیم. اقدامات خصمانه ایالات متحده علیه ایران سابقه طولانی دارد؛ حتی به سال 1953 بازمی گردد، زمانی که ایالات متحده و بریتانیا کودتایی علیه دولت ملی منتخب ما ترتیب دادند.

سپاه پاسداران بخشی از نیروهای مسلح رسمی ما است و با قدرت و توانمندی آن ها از تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و عزت ملی ما در برابر دشمنانمان دفاع می کنیم. آن ها مسئول دفاع از سرزمین و مردم ایران در برابر هر دشمنی است.

شما پرسیدید چه کسی این را می گوید؟ این حملات در آفریقا، اروپا، آسیا و در بریتانیا گزارش شده است، تنها در بریتانیا تا 20 مورد در سال 2015 گزارش شده است.

همان طور که گفتم، این ادعا کاملاً نادرست است. ببینید، این [اتهام زنی] بخشی از کارزار [تولید و نشر] اطلاعات نادرست و گمراه کننده است که توسط آمریکا و اسراییل علیه ایران ترویج می شود. این بخشی از پروژه ایران هراسی است، چون آن ها می دانند که سپاه پاسداران نیروی قدرتمندی در برابر دشمنان ایران است.

مقامات استرالیا گزارش داده اند که جامعه ایرانیان مقیم استرالیا به طور منظم تحت نظر و آزار قرار می گیرند. آیا این هم نادرست است؟

کاملاً نادرست است. احتمالا منظور شما به یکی از مصاحبه های اخیر ABC با یکی از افرادی که در ایران اینترنشنال کار می کند باشد. این شبکه در ایران عموما به عنوان بلندگوی رژیم اسراییل شناخته می شود. آن ها سعی دارند توجیهاتی برای تصمیم دولت استرالیا برای کاهش سطح روابط با ایران بتراشند. این ادعا اساساً نادرست است. ما جامعه بزرگ ایرانی-استرالیایی در استرالیا داریم. ما آن ها را هموطنان عزیز خود می دانیم. ضمناً کاهش سطح روابط دیپلماتیک، بر وضعیت خدمات دهی به آن ها هم تأثیر منفی می گذارد، زیرا خدمات کنسولی که باید به طور معمول و متعارف به شهروندان ما در استرالیا ارائه شود، به دلیل تصمیم دولت استرالیا برای کاهش سطح روابط دیپلماتیک تا حدی مختل خواهد شد.

شما به ایرانیان استرالیایی اشاره کردید. برخی از این افراد گزارش داده اند که مورد آزار و نظارت قرار گرفته اند. درباره این چه می گویید که دولت ایران این کار را در استرالیا انجام می دهد؟

همان طور که گفتم، ما هرگونه گزارش یا اتهام مبنی بر نظارت یا رصد ایران بر شهروندانمان در استرالیا را قاطعانه رد می کنیم. این نادرست است.

ایران قول اقدام متقابل در پاسخ به اخراج سفیر را داده است. این اقدام متقابل چه شکلی خواهد داشت؟

ما به وضوح اعلام کردیم که از کاهش سطح روابط دیپلماتیک با استرالیا خشنود نیستیم. ما از دهه 1960 رابطه دیپلماتیک محترمانه ای با استرالیا داشته ایم، اگرچه موارد زیادی از رفتارهای ناصواب از سوی دولت استرالیا وجود داشته است. می توانم مثال هایی برای شما بیاورم. با وجود این، ما به روابط دوجانبه با استرالیا اهمیت می دهیم، همان طور که برای روابط دیپلماتیک با سایر کشورها اهمیت قائلیم. وظیفه دیپلمات ها و وزارت امور خارجه، تعامل با دیگر کشورها برای ترویج روابط دوستانه بین مردم مان است. روابط مردم با مردم برای ما بسیار مهم است. کاهش سطح روابط دیپلماتیک تصمیم ما نبود اما ناکزیر به اقدام متقابل شدیم. ما سفارت استرالیا در تهران را نبسته ایم و همچنان از بازنگری در این تصمیم توسط استرالیا به دلایلی که ذکر کردم استقبال می کنیم.

چه تضمینی می توانید به اتباع استرالیایی که در حال حاضر در ایران هستند بدهید؟ آیا آن ها در امان هستند؟

سوال شما موضوعیت ندارد. البته که هستند.

درباره دو تبعه استرالیایی که در زندان های ایران هستند چطور؟ چه تضمینی برای امنیت آن ها می توانید بدهید؟

هر کسی که مرتکب جرم یا کار خلافی شود، همان طور که در کشور شما و دیگر کشورها معمول است، باید در برابر دادگاه های صالحه محاکمه شود. نباید بر اساس دین، ملیت یا هر تفاوت دیگری تبعیضی وجود داشته باشد. هر کسی که متهم به ارتکاب جرمی باشد، طبق قوانین تحت محاکمه و دادرسی قرار می گیرد.

شما می گویید استرالیا تحت تأثیر موساد، دولت اسراییل و ایالات متحده عمل کرده است. صرف نظر از این موضوع، آیا نگران نیستید که ایران روزبه روز منزوی تر می شود؟

خیر. اینکه یک یا دو کشور به دلیل ائتلاف یا تعهدشان به ایالات متحده تصمیم به کاهش روابط دیپلماتیک بگیرند، به این معنا نیست که ایران منزوی شده است. ما روابط بسیار پویایی با همسایگانمان داریم. تصور کنید چه اتفاقی پس از حمله اسراییل و ایالات متحده به ایران افتاد. این یک اقدام تجاوزکارانه بود که توسط دوستان ما در منطقه و در سطح جهانی محکوم شد. رییس جمهور ما در حال حاضر در پکن برای حضور در اجلاس سازمان همکاری شانگهای حضور دارد. ما همچنین روابط بسیار خوبی با کشورهای دیگر داریم و مشتاقیم روابط خود را بر اساس احترام و منافع متقابل با هر کشوری در جهان توسعه دهیم.

برای اینکه ایران بتواند در کنار اسراییل به طور مسالمت آمیز زندگی کند، چه چیزی لازم است؟

ما در منطقه خودمان، به عنوان کشوری که میراث دار تمدنی بسیار غنی و تاریخی است، در 200 سال گذشته به هیچ کشوری تعرض نکرده ایم. کافی است به تاریخ ما نگاه کنید.

مشکل رژیم اسراییل ناشی از نحوه شکل گیری آن، رفتارهای آن و سیاست هایشان است از جمله به این دلیل که بر پایه اشغال سرزمین ملتی دیگر شکل گرفته است. کافی است به آنچه طی دو سال اخیر در حال وقوع است بنگرید - به اتفاقات هشت دهه گذشته اشاره نمی کنم. ببینید آن ها چه بر سر فلسطینی ها و منطقه آورده اند! آیا این ایران است که سرزمین های دو کشور دیگر را اشغال کرده است؟! آیا ایران است که روزانه سوریه، لبنان، یمن و دیگر کشورها را بمباران می کند؟! آیا ایران به اسراییل حمله کرد؟! یا برعکس؟!

خیلی ضروری است که افکار عمومی غرب متوجه واقعیت ها باشند و هر چیزی که از رسانه های جریان اصلی می شنوند را به عنوان حقیقت مسلم فرض نکنند. واقعیت موجود این است که رژیم اسراییل سرزمین فلسطین را اشغال کرده و علیه فلسطینی ها مرتکب جنایات شنیع شده است. آن ها به وضوح اعلام کرده اند که دولت فلسطینی در ذهنیت آن ها جایی ندارد. آن ها از اسراییل بزرگ صحبت می کنند، به این معنا که می خواهند سرزمین های بسیاری از کشورهای همسایه را اشغال کنند. بنابراین، به جای پرسیدن از ایران، فکر می کنم باید این سؤال را از رژیم اسراییل بپرسید و خواستار توقف نسل کشی در فلسطین و جنایات و تجاوزاتشان علیه دیگر کشورهای منطقه شوید.

اما آیا شما، به عنوان سخنگوی دولت ایران، حق موجودیت اسراییل را به رسمیت می شناسید؟

همان طور که گفتم، موضع ما بسیار روشن است. موضع ما یک موضع اصولی است.

حتی اگر به سوابق موضع ایران قبل از انقلاب، به سال 1948، زمانی که قطعنامه تقسیم - قطعنامه 181- در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شد توجه کنید، نماینده ایران در آنجا علیه تبعات تأسیس چنین موجودیتی با بی توجهی به حقوق مردم فلسطینی هشدار داد. هنوز هم موضع ما این است که بیایید یک همه پرسی برگزار کنیم، یعنی یک روش دموکراتیک برای تصمیم گیری درباره سرنوشت فلسطین. همه ساکنان اصلی فلسطین شامل یهودیان، مسیحیان و مسلمانان باید بتوانند در یک همه پرسی آزاد برای تصمیم گیری درباره نظام حکومتی که باید بر سرزمین تاریخی فلسطین حاکم باشد، شرکت کنند.

این خیلی شبیه به نه به نظر می رسد…

چرا این طور فکر می کنید؟ شما از یک دموکراسی لیبرال می آیید. چرا وقتی ایران از همه پرسی با مشارکت همه یهودیان، مسیحیان و مسلمانان، که هر فردی یک رأی برابر داشته باشد، صحبت می کند، فکر می کنید این عملی نیست یا به معنای پاسخ منفی است؟ اجازه دهید به شکل دیگری بیان کنم. آیا فکر می کنید مردم فلسطین حق تعیین سرنوشت دارند یا خیر؟ و می دانید که حق تعیین سرنوشت تحت منشور سازمان ملل به رسمیت شناخته شده و یکی از حقوق بنیادین بشر در حقوق بین الملل است؟

نظر من اینجا موضوعیت ندارد اما نظر دولت استرالیا این است که زمان به رسمیت شناختن دولت فلسطین فرا رسیده است. اما اجازه دهید ادامه دهیم، چون زمان کوتاه است. دونالد ترامپ می گوید تأسیسات هسته ای ایران نابود شده است. ارزیابی شما از میزان خسارت چیست؟

این موضوع بسیار پیچیده و فنی است و سازمان انرژی اتمی ما همچنان در حال ارزیابی میزان خسارت وارده به تأسیسات ما است. اما جدای از این، فکر می کنم اعتراف رییس جمهور آمریکا به حملاتشان به این معناست که آن ها آشکارا به اعمال مجرمانه ای که علیه ایران مرتکب شده اند اعتراف می کنند. و این امر مسئولیت بین المللی آن ها را برای این اقدام خلاف سنگین تر می کند، زیرا آن ها می دانند کاری که انجام داده اند ظالمانه و غیرقانونی بوده و با وجود این، به حمله به کشور ما افتخار می کنند. شرم آور است.

باید ارزیابی ای از میزان خسارتی که ایران متحمل شده وجود داشته باشد. چه میزان خسارت دیده است؟

البته که خسارت دیده است اما من می گویم به جای پرسیدن درباره شدت خسارت، افکار عمومی و رسانه های جریان اصلی باید نگران پیامدهای چنین نقض آشکار قوانین بین المللی و افتخار کردن به چنین اقدام غیرقانونی توسط ایالات متحده و رژیم اسراییل علیه ایران باشند.

فرانسه، آلمان و انگلیس می گویند تحریم های سخت گیرانه ای علیه ایران اعمال خواهند کرد مگر اینکه تهران محل مواد هسته ای خود را اعلام کند. پاسخ شما چیست؟

این هم یکی دیگر از نمونه های یک مطالبه غیرمنطقی است؛ هر سه کشوری که شما به آن اشاره کردید، بخشی از توافق هسته ای با ایران بوده اند. آن توافق که منضم به یک قطعنامه اجماعی شورای امنیت سازمان ملل است همچنان موجود است. با وجود این، آن ها به جای انتقاد از اسراییل و ایالات متحده به خاطر نقض فاحش یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، ایران را به خاطر ابهام در محل این مواد [غنی شده] تحت فشار قرار می دهند.

مواد ما در همان مکانی بودند که مورد حملات غیرقانونی ایالات متحده و رژیم اسراییل قرار گرفت. این کشورها [آلمان، فرانسه، انگلیس] باید به عنوان دولت های مستقل، مسئولانه عمل می کردند. آن ها باید چنین حملاتی را محکوم می کردند، نه اینکه حالا از ایران درباره محل مواد سؤال کنند. در نطر داشته باشید که تأسیسات ما 24ساعته تحت نظارت دقیق آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده است.

این اولین بار است که تأسیسات هسته ای صلح آمیز یک کشور عضو معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای (NPT) توسط دو رژبم مسلح به تسلیحات هسته ای مورد حمله قرار می گیرد. این ضربه بزرگی به معاهده منع اشاعه، به حاکمیت قانون و به همه اصول اساسی که ما به عنوان تمدن انسانی به آن ها افتخار می کنیم، بوده است. به عبارت دیگر، نباید این را ساده سازی کرد و به عنوان حمله ای توسط ایالات متحده و اسراییل به چیزی که آن ها خطرناک می دانستند، تقلیل داد. هیچ قاعده حقوقی یا منطقی وجود ندارد که چنین حملاتی را علیه یک دولت مستقل مجاز بداند.

در پایان، اگر آنتونی آلبانیزه، نخست وزیر ما، روبه روی شما نشسته بود، به او چه می گفتید؟

باید به مردم خود افتخار کنید، زیرا مردم شما انسان های باوجدانی هستند که علیه جنایاتی که در منطقه ما در حال وقوع است اعتراض می کنند. آن ها علیه جنایاتی که نه فقط با بمباران بلکه با گرسنگی دادن، همنوعان ما را می کشند، اعتراض کردند. پس به جای باج دهی به رژیم اسراییل به خاطر اولتیماتوم آن رژیم، لطفاً به خواست و وجدان مردم خود تکیه کنید و سعی کنید در سمت درست تاریخ بایستید.

می توانم یک سؤال دیگر بپرسم؟ ایران چه برنامه ای برای رابطه با استرالیا دارد؟

بقایی: ببینید، این دولت استرالیا بود که تصمیم به کاهش سطح روابط دیپلماتیک گرفت. ایران این ماجرا را شروع نکرد. همان طور که گفتم، ما به روابط دیپلماتیک خود با هر کشوری، از جمله استرالیا، اهمیت می دهیم. بنابراین، این به دولت استرالیا بستگی دارد که تصمیم بگیرد چه چیزی واقعاً به نفع ملتشان است. می دانم که بخش کنسولی سفارت ما در استرالیا هنوز فعال است و ما از این بابت خشنودیم، زیرا می توانیم خدمات لازم را به جامعه ایرانیان آنجا ارائه دهیم. ما صرفاً به آنچه استرالیا شروع کرد پاسخ متقابل دادیم و البته در واکنش به اقدام آن ها خویشتنداری کردیم.