آیدین سیار سریع در روزنامه شرق نوشت: بابک زنجانی، ایلان ماسکِ مناطق کم آب وبرق که اخیرا مشکلاتی با بانک مرکزی پیدا کرده، لابه لای صحبت هایش علیه فرزین (رییس بانک مرکزی) گفت: می خواستیم پول هتل میهمان مان را بدهیم، کارت کشیدیم، بیشتر از 200 میلیون برداشت نمی شد! . سپس یک نگاهِ دو یو بیلیو دت؟ رو به حاضران انداخت و انتظار داشت آن ها هم تعجب کنند. خب طبیعی است که حاضران در آن جمع به اندازه من و بابک زنجانی از این قضیه تعجب نمی کنند.

روی سخنم با بابک است. اینها را ولش کن بابک. اینها در سطح من و تو نیستند که مشکلات ما پولدارها را درک کنند. راستش این مشکلی که با کارت خوان و فرزین داشتی من هم کم و بیش با آن دست به گریبانم. چند وقت پیش میهمان خارجی داشتم، بردمش اسپیناس پالاس، نشستیم توی یکی از این کافه ها و ویتر که آمد پرسیدم: گرون ترین آیتم تون چیه پسر؟ گفت: رویال دراگون با پالپ خاویار . گفتم پس دو تا چایی بیار. (به خاویار حساسیت دارم بابک).

خلاصه یک ساعتی نشستیم و در آخر که رفتم کارت بکشم، صندوقدار با یک شرمندگی ای کارت و رسید را داد دستم و گفت: عذر می خوام . سری به نشانه تأسف تکان دادم و گفتم: بالاخره بانک مرکزی کار خودش رو کرد و سقف برداشتم رو تا دویست هزار تومن کاهش داد.

بعد که به رسید نگاه کردم دیدم نوشته موجودی کافی نیست. عصبانی شدم و گفتم: بانک مرکزی دیگه دشمنی رو از حد گذرونده ، همانجا فی الفور زنگ زدم به فرزین. گفتم فرزین با بد کسی درافتادی. دیدم پشت خط می گوید: به سامانه ارتباط مردمی بانک مرکزی خوش آمدید. برای ارتباط با اپراتور عدد یک و… فهمیدم فرزین از ترس من، خطش را عوض کرده. همین طور که با گوشی درگیر بودم این میهمان خارجی ما آمد و فهمید چه خبر شده. بنده خدا خودش کارت کشید و من همانجا از خجالت آب شدم.

از آنجایی که دیروقت بود، از میهمان خداحافظی کردم و گفتم برو تو اتاقت بخواب که فردا جلسه مهمی داریم. این بنده خدا هم رفت توی اتاقش (که پرزیدنتال سوییت هم بود) مسواک زد و آماده خواب شد. همین که رفت زیر پتو، یکی از عوامل نفوذی فرزین جیغ زد و گفت تو دیگه کی هستی؟ تو اتاق من چیکار می کنی؟

من نیمه شب از این قضیه باخبر شدم. سریع لباس پوشیدم و زنگ زدم به راننده ام (که با حفظ سمت پسرخاله ام هم هست) و گفتم شهروز سریع بیا دنبالم باید بریم هتل. راننده گفت من مگه راننده تم پلشت؟ فهمیدم بانک مرکزی شهروز را هم خریده. چون پولدارم یک اسنپ اکوپلاس گرفتم و سریعا خودم را به هتل رساندم. چشمت روز بد نبیند بابک. پلیس خبر کرده بودند و میهمان خارجی ما را به بهانه واهی ورود غیرقانونی گرفته بودند.

هر چه خواهش و التماس کردم و گفتم این طرز برخورد با ما فعالان اقتصادی صحیح نیست، زیر بار نرفتند. گفتند میهمان خارجی ام کارت آمایش ندارد، سوار اتوبوس کردند فرستادند کشورش. یکی از این مأمورها را پیدا کردم، کشاندمش کنار گفتم: ببین می دونم بانک مرکزی بهت دستور داده که بیای این کارها را بکنی، هر چقدر بانک مرکزی بهت داده، من دو برابرش که نه… ولی تا سقف کارت به کارت می تونم بهت بدم .

فکر می کنی چی شد بابک؟ من را هم گرفتند. در کل می خواهم بگویم فضا، فضای خوبی برای ما ثروتمندان نیست. کارشکنی زیاد است. مشکلات تو را هم در جریانش هستم. حالا از اینجا که درآمدم، حتما قضیه شمش های طلای تو را هم پیگیری می کنم. نگران نباش که شاعر می گوید: چرخ گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت / دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور .