فرارو- اخیرا قسمت اول سریال محکوم به کارگردانی سعید مردانه در شبکه نمایش خانگی منتشر شده است.

به گزارش فرارو، این سریال در ژانر جنایی داستان زندگی زنی است که پسرش درگیر یک پرونده قتل می شود و او باید راهی برای نجاتش پیدا کند. محکوم در قسمت اول با ایده ای جذاب شروع می کند، ایده ای که می تواند مخاطب را برای تماشای سریال امیدوار کند، اما این اثر نقطه ضعف هایی دارد که ممکن است برای برخی از مخاطبان جذاب نباشد.

این سریال درباره یک بازپرس زن به نام آرمند است که بعد از گذشت چند سال از مرگ همسرش در تدارک مراسم ازدواج با مردی به نام خسرو است، با این حال همه چیز شیرین تمام نمی شود. مهیار پسر آرمند با این ازدواج مخالف است و چالش هایی را به وجود می آورد که به مرگ یکی از اعضای خانواده ختم می شود.

این سریال با ایده ای پر کشش آغاز می شود و در نگاه اول جذاب و گیراست. داستان در قسمت اول نوید ماجراهایی را می دهد که اگر درست پرداخته شوند، می توانند به درام پر تعلیق منجر شوند. با این حال، همین نقطه قوت به سرعت خنثی می شود.

بازی ها به جای اجرای درست به سمت اغراق می روند و تیپ ها بیش از حد نمایشی اند. این موضوع در لحظات حساس به وضوح قابل دیدن است. گویی بازیگران میزان احساس را به تصویر می کشند نه جهانی که در آن زندگی می کنند.

در محکوم ، شباهت ها به زخم کاری محمدحسین مهدویان به خصوص در نحوه روایت داستان و قاب بندی ها قابل مشاهده است و مخاطب احساس می کند که کاری از کارگردان زخم کاری در حال مشاهده است.

موسیقی رپ در همه جای دنیا نشانه ای یرای اعتراض است. در این سریال نیز تلاش شده تا کاراکتر مهیار اعتراض خود به ازدواج را با موسیقی رپ نشان دهد، چیزی که مادرش با آن مخالف است. با این حال، اجرای رپ مهیار و دوستانش تبدیل به یک مراسم خنده دار شده که هیچ نشانه ای از اعتراض در آن دیده نمی شود.

در عین حال، با اینکه نمایش نقش آفرینی پژمان جمشیدی شروع نشده، اما به نظر می رسد او در محکوم یک نقش جدی را بازی می کند که می تواند نگاه مخاطب را به بازی های تکراری او در کمدی تغییر دهد. برای قضاوت نهایی درباره محکوم باید منتظر ادامه داستان ماند.