روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود نوشت: این روزها با اینکه لازم است شاهد مقابله با فساد اقتصادی و برخورد جدی با مفسدین باشیم، متأسفانه میدان دار شدن مفسد بزرگ اقتصادی بابک زنجانی به یکی از دغدغه های مردم تبدیل شده است.

درباره این شخص، ذهن مردم پر است از انواع سؤال های بدون جواب که سکوت مسئولین مربوطه و یا توجیهات غیرموجه آنان نگرانی ها را بیشتر می کند.

یک سؤال اینست که چرا یک مفسد اقتصادی که به اعدام و رد مال محکوم شده بود، فقط با پذیرفتن رد مال از اعدام رهایی یافته است؟ حکم این بود که علاوه بر رد مال، اعدام هم بشود ولی با این توجیه عجیب که چون پذیرفته اموال به غارت برده را پس بدهد، حکم اعدام لغو شده است!

سؤال دیگر اینست که برخلاف ادعای برگرداندن اموال، بانک مرکزی می گوید بابک زنجانی یک میلیارد و 967 میلیون یورو به سیستم مالی کشور بدهکار است و غیر از 15 میلیون دلار هیچ پرداختی نداشته است. با اینحال چگونه او توانسته از حکم اعدام خلاصی یابد و از زندان نیز خارج شود؟

مهم تر اینکه یک مفسد اقتصادی با اینهمه بدهی به سیستم مالی کشور می گوید من آماده ام 50 میلیارد دلار پشت دست کشور بگذارم و خود را صاحب بزرگ ترین شرکت تاکسیرانی و ریلی و باربری می داند.

او در حالی که محکوم و صاحب سنگین ترین پرونده فساد اقتصادی است چگونه توانسته به سرعت اینهمه ثروت به دست بیاورد؟ سؤال اساسی تر اینست که در کشوری که دچار بحران اقتصادی است و در آن ده ها میلیون نفر زیر خط فقر بسر می برند، چگونه یک مفسد اقتصادی که در مسیر زندان و تجارتخانه در رفت و آمد است می تواند به اینهمه امکانات دست یابد، با محافظان و اطرافیان و تشریفات وارد نمایشگاه شود و مورد استقبال رسمی قرار گیرد و در مصاحبه ها خود را طلبکار نشان دهد.

حضرات مسئولان برای عبور از این سؤال ها به هر توجیهی متوسل شوند نمی توانند افکار عمومی را قانع کنند. این مانورهای قدرت یک مفسد بزرگ اقتصادی به معنای ادامه جریان فساد در جامعه ایست که مردم آن بشدت فساد گزیده اند و در آرزوی مبارزه بی امان با فساد هستند.