فرارو- در منطقه ظفار عمان، کندر یا همان طلای سفید که اهالی منطقه این گونه می نامند، قرن هاست که شریان اصلی تجارت به شمار می رود و امروزه مردم محلی با دقت تمام از آن محافظت می کنند، روش های برداشت آن را حفظ می کنند و شیوه های تولید آن را برای استفاده در صنایع عطرسازی و محصولات مراقبت از پوست توسعه می دهند.

به گزارش فرارو، عبدالله محمد علی جداد، مرد هفتاد ساله ای که در وادی دوکه زاده و بزرگ شده است، به خبرگزاری فرانسه گفت: برای ما کندر ارزشمندتر از طلاست؛ این یک گنج است. ما از تجارت کندر زندگی می کردیم، آن را برداشت می کردیم و به صلاله می بردیم تا با مواد غذایی، پوشاک و کالاهای دیگر مبادله کنیم.

امروز یک شرکت تخصصی مدیریت حفاظت از درختان، برداشت صمغ و فروش کندر و توسعه محصولات مرتبط را بر عهده دارد و از تجربه عبدالله و خانواده و ساکنان وادی که این حرفه را نسل به نسل ادامه داده اند، بهره می برد.

وادی دوکه، که از سال 2000 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، بیش از 14 کیلومتر مربع وسعت دارد و حدود پنج هزار درخت مثمر و غیرمثمر در آن پراکنده است.

کندر، رزینی معطر که از درخت بوسولیا استخراج می شود، از گنجینه های ارزشمند طبیعی ظفار است و این منطقه یکی از معدود مکان های جهان است که چنین درختانی در آن رشد می کنند. فصل پاییز جنوب عمان، بین پایان ژوئن و اواخر سپتامبر، به دلیل وزش بادهای موسمی مرطوب، شرایط ایده آلی برای رشد درخت فراهم می کند.

کندر به دلیل عطر منحصر به فرد و خواص درمانی اش از دیرباز در بخور، طب سنتی و مراسم مذهبی استفاده می شده است. امروزه از آن روغنی استخراج می شود که در صنعت عطرسازی جهانی و محصولات مراقبت از پوست کاربرد دارد.

تجارت کندر از هزاره سوم پیش از میلاد از ظفار آغاز شد و از طریق کاروان های دریایی و زمینی به تمدن های بین النهرین، دره سند، مصر باستان، یونان، روم و چین صادر می شد.