ابراهیم عزیزی گفته است: ریاست جمهوری و وزارت امور خارجه ایران این موضوع را که از خاک آذربایجان برای حمله به ایران استفاده شده است ، با علی اف، رییس جمهور آذربایجان مطرح کردند و او درخواست مدارک و مستندات کرد.

به گزارش عصر ایران، حالا اینکه ما مدارک ارائه کنیم یک موضوع است، اما خود واقعیت قابل انکار نیست. مرزبانان ما به وضوح گفتند: ما آنجا بودیم و با چشمان خود دیدیم که پهپادهای اسراییلی از خاک آذربایجان وارد ایران شدند.

در این باره توجه به نکات زیر حائز اهمیت است:

1 - این ادعا که اسراییل از خاک آذربایجان به ایران حمله کرده است و مدت هاست از سوی برخی محافل مطرح می شود، وهن رسمی نیروهای مسلح کشور است. بدان معنا که نیروهای مسلح نه تنها نتوانسته اند در مرزهای کشور، پهپادهایی که با چشم غیر مسلح دیده می شد را رهگیری کنند، بلکه حتی قادر به ثبت و ضبط ورودشان هم نبوده اند و حداکثر کارشان این بوده که مرزبانان نگاه شان کنند و بعداً به ابراهیم عزیزی بگویند و لاغیر!

این در حالی است که هرگونه تحرکی در مرزهای هوایی قابلیت رصد و مستندسازی دارد کما این که در 30 خرداد 1398 ایران یک فروند پهپاد آمریکایی را در خلیج فارس هدف قرار داد و برغم ادعای آمریکا مبنی بر پرواز پهپاد بر فراز آب های بین المللی، ایران بر اساس مستندات فنی به شورای امنیت اعلام کرد که پرنده آمریکایی در فراز آب های ایران سرنگون شده است.

حال چگونه ممکن است از مرز هوایی ایران و آذربایجان پهپادها وارد کشور شوند ولی حتی ورود یکی شان ثبت هم نشود ولو با دوربین موبایل؟! آیا رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس انتظار دارد ایران مرزبانانش را پیش علی اف ببرد و آن ها بگویند ما دیدیدم و اثبات شود؟ مسوولان ما کی می خواهند یاد بگیرند که با سند و مدرک حرف بزنند؟!

2 - این حرفی که رییس کمیسیون امنیت ملی زده، مصداق بازر تف سر بالا ست. ایران بارها اعلام کرده که از هر کشور مورد تعرض قرار گیرد، بدان پاسخ قاطع خواهد داد. حالا 2 ماه از جنگ گذشته و می گویند از خاک آذربایجان به ما حمله شده است! فکر نمی کنند که مردم، آن موضع قبلی مبنی بر پاسخ به هر گونه تهاجمی را کنار این ادعا می گذارند و می پرسند اگر واقعا چنین است، چرا واکنش نشان ندادید و نمی دهید؟ آیا این نشانه ضعف نیست؟! اگر هم حمله ای نشده یا بدون دلیل و مدرک حرف می زنید، بی خود می کنید این گونه با افکار عمومی و حیثیت کشور و نیروهای مسلح اش بازی می کنید.

3 - فارغ از مصداق و بحث حاضر، نکته استراتژیک این است که یک جریان سیاسی خاص که اتفاقاً (!) در راستای منافع اسراییل در کشور حرکت می کند، به طور روشمندی در صدد انهدام زیرساخت های سیاست خارجی ایران، از جمله تخریب روابط ایران با کشورهای جهان و به ویژه همسایه هاست. این همان خطی است که دیروز سفارت عربستان را به آتش کشید و ایران را وارد یک بحران دامنه دار منطقه ای کرد و امروز می کوشد روابط ایران و جمهوری آذربایجان و در اشل بزرگ تر، روابط تهران و آنکارا را تخریب کند.

کسانی که امروز بر روابط نزدیک باکو و تل آویو خرده می گیرند، فراموش نکنند که بعد از استقلال جمهوری آذربایجان از شوروی سابق، نزدیک ترین و صمیمی ترین روابط بین دولت و مردم جمهوری آذربایجان با ایران وجود داشت ولی فرصت سوزی های ایران و سیاست های نابخردانه خارجی ما در کنار سایر عوامل بین المللی و منطقه ای باعث شد آذربایجان رفته رفته از ایران دور و به اسراییل نزدیک شود. امروز هم عده ای می خواهند جمهوری اسلامی را به همان دام قبلی بیندازند و بر روابط زخم خورده تیر خلاص بزنند. گو این که در قاموس اینان، ایران نباید به جز با روسیه و چین با هیچ کشوری رابطه نزدیک داشته باشد و البته نوع روابط با این دو کشور نیز بر همگان عیان است!

4 - نکته دیگر که نباید مغفول بماند، این است که بعد از جنگ 12 روزه، به شکلی هدفمند و هوشمندانه، پروژه آدرس های غلط در کشور کلید خورد و کوشیده شده نقاطی که از آن ها ضربه خوردیم به عللی غیر واقعی مرتبط شوند، مانند تقلیل موضوع پهپادها به حضور افغان ها، یا نسبت دادن شناسایی افراد ترور شده به واتساپ و نیز ادعاهایی بی سند درباره ورود پهپادها از آذربایجان.

حال آن که در فقره اخیر، اگر مشکل امنیتی جدی در شمال غرب ایران را تهدید کند، نه ازسوی جمهوری آذربایجان که از سمت احزاب تجزیه طلب تروریستی و بقایای حزب دموکرات و کومله و پژاک است؛ همان ها که آنقدر علیه ایران اقدامات ضد امنیتی انجام دادند که مواضع شان در کردستان عراق بارها مورد حملات موشکی و توپخانه ای قرار گرفت و همان ها که همین چند سال قبل یکی از شهرهای کردنشین را برای مدت کوتاهی به اشغال نظامی درآوردند و با حرکت نیروهای مسلح بدان سمت، فرار کردند و شهر و مردمش آزاد شدند.

اگر افراد عادی و فاقد تحلیل در دام آدرس های غلط بیفتند حرجی بر آن ها نیست ولی این که فردی در حد رییس کمیسیون سیاست خارجی مجلس، تهدیدهای واقعی و ملموس که در میدان رخ می دهد را نبیند و به ادعاهای غیرمستند در سویی دیگر مشغول شود، اسفناک و خطرناک است.