فرارو- فرهاد مهراد در 29 دی 1322 در تهران متولد شد. در همان سنین کودکی استعدادی که در زمینه موسیقی داشت را نشان داد. با وجود این، داستان زندگی فرهاد مهراد هرگز متناسب با استعدادهای او پیش نرفت.

به گزارش فرارو، فرهاد مهراد در 9 شهریور سال 1381 در حالی از دنیا رفت، که برای سال های طولانی از موسیقی فاصله گرفته بود. فرهاد با وجود اینکه یکی از استعدادهای ویژه زمانه اش به حساب می آمد، هرگز در زندگی کاری و شخصی اش به اندازه دیگران موفق نبود.

فرهاد مهراد در خانواده ای سنتی به دنیا آمد. از همان کودکی و با دیدن تمرین های موسیقی برادر و دوستان برادرش به موسیقی علاقه مند شد. در ادامه به اصرار یکی از دوستان برادرش، خانواده او برایش یک ویلن سل تهیه کردند. بعد از مدتی کوتاه، پدرش ویلن او را می شکند و این فرهاد را برای همیشه از یادگیری اصولی موسیقی محروم می کند. فرهاد موسیقی را به شکل گوشی و ذوقی یاد گرفت. به این شکل که پس از اینکه خانواده اش او را از دنبال کردن موسیقی محروم کردند، او با رفتن پیش دوستان ارمنی اش رفته رفته نواختن گیتار و پیانو را بدون اینکه نت خوانی بلد باشد یاد گرفت.

فرهاد در سنین نوجوانی به ادبیات فارسی علاقه مند شد و دوست داشت که در این رشته تحصیل کند. اما عمویش که در واقع بعد از پدرش وظیفه اداره خانواده را داشت، مانع شد. در ادامه فرهاد در همان دوران متوسطه و پیش از اخذ مدرک دیپلم ترک تحصیل کرد.

این مسئله باعث شد که فرهاد با جدیت بیشتری به سمت موسیقی برود. در ادامه با همان دوستان ارمنی اش، گروه چهار بچه جن را تشکیل داد و در کلاب های پیش از انقلاب شروع به اجرای زنده کرد.

فرهاد در ابتدا تنها نوازنده بود و آواز نمی خواند. در یکی از اجراهایی که در اهواز داشتند، خواننده گروه حاضر نمی شود و فرهاد برای اولین بار روی صحنه آواز می خواند. با استقبال تماشاگران از آوازخواندن فرهاد، رویه خوانندگی او ادامه پیدا می کند و فرهاد تبدیل به خواننده اصلی گروه می شود.

فرهاد مهراد به دلیل تسلطی که به زبان های غیر ایرانی از قبیل انگلیسی و فرانسوی داشت، با اجرای آهنگ های خوانندگان غربی، سبک متمایز خودش را به مخاطبان موسیقی نشان داد. در ادامه و با حضور در برنامه‎ ای که برای تولد محمدرضا پهلوی برگزار می شد، فرهاد معروف تر از همیشه شد.

با شنیده شدن نام فرهاد از گوشه و کنار، گروه بلک کتس سراغ او رفت و فرهاد همکاری اش را با این گروه شروع کرد. رفته رفته با خواندن چند آهنگ برای فیلم هایی مانند بانوی زیبای من و رضا موتوری ، نام فرهاد بیشتر از همیشه شنیده شد. در ادامه فرهاد شروع به خواندن آهنگ هایی به زبان فارسی کرد. فرهاد که از مخالفین حکومت پهلوی بود، در طول سال های فعالیتش آوازهای سیاسی زیادی نیز اجرا کرد.

در سال 57 و پس از انقلاب، او ترانه انقلابی وحدت را اجرا کرد. با وجود این، مهراد بلافاصله پس از انقلاب ممنوع الکار شد و تا سال 1372، اجازه فعالیت در حوزه موسیقی را نداشت. از سال 1372 و پس از زحمات بسیار، فرهاد اجازه فعالیت را کسب کرد و اولین آلبوم پس از انقلابش را با نام خواب در بیداری منتشر کرد. در ادامه فرهاد چند آلبوم دیگر هم تولید کرد و چند باری هم اجرای زنده داشت. تا اینکه در نهایت، بیماری هپاتیت او شدت گرفت و فرهاد برای درمان به فرانسه رفت. فرهاد در سنین جوانی و به خاطر اعتیادی که داشت به هپاتیت مبتلا شده بود. به هر حال، او در نهایت در سال 1381 در اثر بیماری هپاتیت از دنیا رفت.

از فرهاد مهراد تعدادی موسیقی به جا مانده است که با وجود گذشت سال ها، همچنان مورد استقبال قرار گرفته و حتی شاید بیشتر از قبل شنیده می شوند. فرهاد نگاه ویژه ای به موسیقی داشت و آثار او شبیه به هیچکدام از هم عصرانش نبود. ترانه هایی که او اجرا می کرد، ترانه هایی بودند که کمتر خواننده ای جسارت اجرای آن ها را داشت. اما فرهاد بی محابا ترانه هایی را که دوست داشت اجرا می کرد و رفته رفته انگار این نوع از ترانه تنها با صدای فرهاد مهراد در میان مردم مقبول می شد. تا جایی که با ظهور فریدون فروغی، مردم او را بابت اینکه سبکی شبیه به فرهاد داشت مورد انتقاد قرار می دادند.

بسیاری فرهاد مهراد را یکی از بزرگ ترین نوابغ تاریخ موسیقی ایران می دانند. نگاه ظریف و شخصی فرهاد به موسیقی با وجود اینکه او حتی موسیقی را به شکل آکادمیک هم یاد نگرفته بود، بسیاری را شگفت زده کرده است.

از معروف ترین قطعات و آلبوم های فرهاد مهراد می توان به مرد تنها ، جمعه ، گنجشکک اشی مشی ، کودکانه ، سقف ، خواب در بیداری ، برف و بسیاری آثار ماندگار دیگر اشاره کرد.