پنجاه سال پیش، جورج لوکاس برای ساخت جنگ ستارگان به شرکتی نیاز داشت که وجود نداشت؛ پس خودش آن را خلق کرد. از همان روز، سینما دیگر هرگز مثل قبل نشد. از دایناسورهای پارک ژوراسیک تا آب های واقعی دنیای ژوراسیک و فناوری انقلابی ماندالوریان ، جورج لوکاس مرزهای خیال و واقعیت را بارها جابه جا کرده و حالا در گذشت پنجاه سال از این ورود این شرکت به عرصه ی تولید مجازی، کنسرت های دیجیتال و هوش مصنوعی، همه چیز آماده است تا فصل تازه ای در تاریخ سرگرمی جهان نوشته شود.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از ورایتی، کمپانی اینداستریال لایت اند مجیک یا همان آی ال ام امسال پنجاه ساله می شود. شرکتی که با خلق جلوه های ویژه انقلابی، از تی-1000 در ترمیناتور 2 گرفته تا دیوی جونز در دزدان دریایی کاراییب: صندوق مرد مرده و تی رکس در پارک ژوراسیک ، استانداردهای جدیدی در صنعت سینما تعریف کرده است.

اما هیچ یک از این شگفتی ها بدون جورج لوکاس و جنگ ستارگان وجود نداشت. درواقع اگر لوکاس به دنبال تحقق چشم انداز فضایی خود نبود، امروز آی ال ام هم وجود خارجی نداشت و جنگ ستارگان چیزی کاملاً متفاوت می بود.

لوکاس پس از موفقیت فیلم کم هزینه ی گرافیتی آمریکایی در سال 1973، برای پروژه بعدی اش، جنگ ستارگان ، فهمید هیچ شرکت جلوه های ویژه ای توان اجرای ایده هایش را ندارد. همین شد که آی ال ام متولد شد. جان نول، سرپرست جلوه های ویژه این شرکت می گوید: آی آل ام از سر ضرورت به دنیا آمد.

لوکاس ابتدا سراغ داگلاس ترامبال (مسئول جلوه های 2001: یک ادیسه فضایی ) رفت اما او مشغول کارگردانی بود و جان دایکسترا را پیشنهاد کرد. دایکسترا تیمی متشکل از هنرمندان، مهندسان صنعتی، الکترونیکی و حتی موسیقیدانان گرد هم آورد؛ گروهی که مأموریت شان جسورانه و بی سابقه بود: خلق جهانی تازه روی پرده. نتیجه همان شد که تاریخ سینما را تغییر داد.

با امپراتوری ضربه متقابل می زند و سپس بازگشت جدای ، آی ال ام باز هم مرزهای تکنولوژی را جابه جا کرد؛ از موجودات استاپ موشن گرفته تا نوآوری های تازه در کنترل حرکت دوربین. لوکاس تصمیم گرفت این گروه را حفظ کند و آن ها را به مرکزی برای خدمات جلوه های ویژه به فیلمسازان دیگر تبدیل نماید.

در سال 1985، آی ال ام با شوالیه شیشه ای در فیلم شرلوک هولمز جوان نخستین کاراکتر کاملاً CGI تاریخ سینمای لایو اکشن را خلق کرد. جان نول که یک سال بعد به آی ال ام پیوست، می گوید: اینجا همان جایی بود که مرزهای تکنولوژی شکسته می شد.

اوج این مسیر، دایناسورهای پارک ژوراسیک بود. ابتدا قرار بود با استاپ موشن ساخته شوند، اما با فشار تیم جلوه های دیجیتال، کامپیوتر جایگزین شد و صنعت جلوه های ویژه برای همیشه دگرگون گشت.

گرت ادواردز، کارگردان دنیای ژوراسیک: تولد دوباره ، آی ال ام را مقدس می نامد: وقتی دایناسورها روی پرده ظاهر شدند، فیلم لحظه به لحظه بهتر می شد. او می گوید بزرگ ترین چالشش یک سکانس 30 دقیقه ای در آب بود که آی ال ام با خلق واقعی ترین آب تاریخ سینما آن را به اوج رساند.

یکی از بزرگ ترین دستاوردهای اخیر این شرکت، فناوری استیج کرفت یا همان دیوار ال ای دی است که با سریال ماندالوریان معرفی شد. این فناوری بازیگران را در محیطی احاطه شده با تصاویر زنده قرار می دهد و نورپردازی و بازتاب ها را در لحظه و بر اساس فریم بازتولید می کند. نول می گوید: این ابزار وقتی درست استفاده شود، کاملاً متقاعدکننده است.

امروز آی ال ام تنها به جلوه های سینمایی محدود نیست. این شرکت نسخه دیجیتال گروه موسیقی ای بی بی ای را برای کنسرت آی بی بیآی وویج ساخت و در پروژه های نمایشی مانند کره نیز حضور داشته است. جنت لوین، معاون ارشد و مدیرعامل آی ال ام می گوید: دیگر نمی خواهیم فقط به عنوان یک استودیوی جلوه های بصری تعریف شویم؛ ما شریک خلاق قصه گوها در هر مدیومی هستیم.

این شرکت اکنون بیش از 3500 هنرمند جلوه های ویژه در سراسر جهان دارد و همزمان روی پروژه های متعددی کار می کند. تازه ترین آن ها فیلم فرانکشتاین به کارگردانی گی یرمو دل تورو است که در جشنواره ونیز نمایش داده خواهد شد.

جان نول درباره هوش مصنوعی می گوید: تهدید به منسوخ شدن همیشه وجود داشته، اما آی ال ام شرکتی است که روی تغییر بنا شده. ما بارها خودمان را دگرگون کرده ایم. هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی هم فقط یک مرحله دیگر از همین مسیرند.

از یک تیم 25 نفره در انباری کوچک در ون نایس تا یک غول جهانی با هزاران هنرمند، آی ال ام نه تنها جلوه های ویژه را متحول کرد، بلکه معنای قصه گویی تصویری را برای همیشه تغییر داد.