اگر بگوییم، برای یافتن مصادیق نشاط اجتماعی در جامعه باید ذره بین به دست بگیریم و آن را جست و جو کنیم، حرف گزافه و غلوآمیزی نیست. همه می دانیم که شرایط جامعه ایرانی به ویژه در چند موسم اخیر، جدا از التهابات و ناثباتی اقتصادی که متاسفانه به جزو لاینفک زیستمان تبدیل شده، سایر مسائلی که از آن آگاهیم، بیش از هر زمان دیگری توسعه نشاط، انتشار حال خوب و امیدآفرینی را لازم و ضروری کرده است.

به گزارش خراسان، آن چه مشخص است، اگر صدا و سیما، وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات، سازمان امور اجتماعی وزارت کشور و البته بخش های فرهنگی کشور را به عنوان مهم ترین نهادها در توسعه نشاط اجتماعی تصور کنیم، در یک برآیند کلی از نگاه یک شهروند نمی توان به این دستگاه ها نمره قبولی داد.

شاید از دیرباز مسئله نشاط از موضوعات مورد چالش در برخی اندک از نگرش ها و دیدگاه های دینی بوده است؛ در حالی که حق و حقیقت و اساس دین، نه تنها امر نشاط، شادابی و سرزندگی را نهی و تقبیح نمی کند، بلکه همواره آن را موتور محرکی برای پویایی جامعه و حرکت رو به جلوی انسان بر می شمارد. چنانچه امام امیرالمومنین علی (ع) فرموده است که شادی، انبساط روح می آورد و نشاط انگیز است.

در کلام رهبر انقلاب نیز، بارها به مسئولان مرتبط در ضرورت توسعه نشاط اجتماعی توصیه شده است. ایشان دی ماه 1401 در دیدار مسئولان سازمان تبلیغات اسلامی تصریح کردند: حفظ شادابی، سرزندگی، خوشحالی و خشنودی مردم یکی از وظایف مهم دستگاه های فرهنگی تبلیغاتی است. البته اگر وضع اقتصاد و زندگی مردم بهتر شود شادابی و خشنودی آن ها تا حدودی تأمین می شود اما جدا از این مسئله هم می توان با مشارکت خود مردم، کارهای متنوع شیرین و سرزنده ای انجام داد.

بی شک، تاکید ایشان در ضرورت توجه به حفظ شادابی، سرزندگی، خوشحالی و خشنودی مردم در جمع مسئولان سازمان تبلیغات سلامی، به نوعی مطالبه از این دستگاه فرهنگی است. اما این که این دستگاه در حوزه نشاط اجتماعی و شادابی آفرینی چه برنامه و طرحی در دستور کار خود دارد، پرسشی است که ما هم خوشحال می شویم از پاسخ آن آگاه شویم.

البته پرسش منطقی این می تواند باشد که از سال 1401 و از زمان مطالبه و توصیه رهبر انقلاب، این دستگاه فرهنگی چه برنامه ها و طرح هایی را در تحقق و توسعه نشاط اجتماعی اجرایی کرده و چه میزان توفیقات داشته است؟

جالب است که بدانیم رهبر انقلاب درباره ضرورت توجه به تولید نشاط، توصیه های متعدد و متکثری دارند که یکی دیگر از آن ها را مرور می کنیم: اگر در زندگی تفریح سالم نباشد؛ اگر آن لبخند طبیعی که ناشی از نشاط است بر لب انسان ننشیند، زندگی برخود انسان و بر معاشران او، جهنم خواهد شد. مادیات، مقدمه زندگی خوبند؛ و تفریح، عنصر اساسی زندگی خوب است . (بیانات در دیدار گروه ورزش و سرگرمی رادیو01/10/1371)

از نگاه رهبر انقلاب، ساخت برنامه های نشاط آفرین برای مردم، نوعی عبادت تلقی می شود، چنانچه در ادامه بیان قبل این طور گفته اند: در چهره اسلام، تفریح و ادخال سرور - دیگران را مسرور کردن، خشنود کردن، خوشحال کردن، شاد کردن و امیدوار کردن - جای بسیار حساسی دارد. بنابراین، شما همین طور که یک کار تفریحی را انجام می دهید، یک نمایش اجرا می کنید، یک ماجرای طنزآمیز را بیان می کنید، یک شعر اجرا می کنید و می خوانید یا یک مسابقه اجرا می کنید، در همان حال احساس کنید که یک عبادت انجام می دهید.

ازدیگر سازمان ها و بخش هایی که در سال1396 جزو اهداف تاسیس آن ارتقای نشاط عنوان شد، سازمان اموراجتماعی ذیل وزارت کشور است.

روز گذشته محمد بطحایی، رییس این سازمان درارائه گزارشی ازعملکرد سازمان متبوعش گفته است: طرح ارتقای نشاط اجتماعی با استفاده ازآداب ورسوم محلی وفرهنگ بومی، شادابی و نشاط درکشور را ترویج می کند و پس از ایام محرم و صفر، این طرح ادامه خواهد یافت.

اگر بدبینانه به این گزارش آقای بطحایی نظر نیفکنیم، فقط می توانیم این پرسش را مطرح کنیم که این برنامه های مروج نشاط و شادابی درکشورکجا، چه زمان هایی و با چه مصادیق و محصولاتی درحال اجراست که ما به عنوان یک شهروند از آن بی اطلاعیم. بی شک، سازمان امور اجتماعی درکنار انبوه تکالیفی که در رصد و دیده بانی وضعیت اجتماعی و حوزه آسیب های اجتماعی دردستور کار دارد، برنامه هایی نیز درامر نشاط اجتماعی اجرایی کرده اما به نظر می رسدآن قدر اندک و کم شمار است که احتمالا آن طور که باید به چشم نمی آید.

اگر از واکاوی عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد در نشاط آفرینی گذر کنیم، انصافا نمی توانیم از صدا و سیما و نقش موثر و فراگیرش دراین مسئولیت بزرگ نگوییم و گلایه نکنیم. اجازه بدهید، مسئولیت و تکلیف صدا وسیما درامر شادابی آفرینی را با حکم رهبر انقلاب برای رییس کنونی این سازمان مرور کنیم که ایشان رسانه ملی را قرارگاهی برای پراکندن امید و نشاط در فضای عمومی کشور دانسته اند.

احتمالا می دانیم در سال های اخیر، شبکه نسیم این رسانه، مسئولیت بیشتری را در توسعه نشاط بر عهده گرفته اما با وجود تلاش هایی که صورت گرفته به نظر می رسد، این برنامه ها همچون سال های دهه70 و80 که برنامه های طنز تلویزیون، مخاطبان را با خود همراه می کردند، چنین توانایی وجذابیت را ندارند.

شاید لازم است، رسانه ملی، نگاه خود را به تولید وبرنامه سازی طنز تغییر داده و با آغوشی بازتر به سراغ تولیدکنندگان این حوزه قدم بردارد؛ نمونه سریال موفق پایتخت شاهد مثال ساده ای است که هرچه هم گران تولید شده باشد، اما لبخند آفرینی و نشاط را برای مخاطبان تضمین می کند.

جامعه ایرانی و مردمان نجیب این سرزمین بزرگ، در شرایط مختلف اجتماعی و ملی نشان داده است که پای ارزش های سرزمین اش ایستاده و استوار مانده است. در التهابات اقتصادی با وجود انتقادها و گلایه هایش اما آن جا که لازم باشد، برای وطن و اعتلای آن تمام قد می ایستد، پس این مسئولان اند که می توانند حال او را دریابند و تلاش کنند، بیش از گذشته، لبخند روی لب هایش بنشانند؛ همین و تمام.