یازدهم شهریور امسال دوره مدیریت شهری فعلی به پایان 4 سال قانونی خود می رسد؛ اگرچه ایجاد شرایط فورس ماژور در کشور باعث شده تا بررسی عملکرد شهرداران در پایان دوره زمانی قانونی خود به حاشیه رانده شود؛ اما واقعیت آن است که بخشی از شهروندان تهرانی و حتی برخی از اعضای شورای شهر از اوضاع اداره پایتخت و کم توجهی مدیران شهری به خواسته های اساسی شهروندان گلایه دارند.

به گزارش دنیای اقتصاد، رییس کمیته حقوق شهروندی شورای شهر از جمله افرادی است که معتقد است مدیریت شهری به جای تمرکز بر وظایف اصلی در حوزه های دیگری مشغول است و در حالی به نتایج گزارش های کارشناسی درخصوص عبور تهران از سقف جمعیتی کم توجهی می کند که چالش های پایتخت روزبه روز بحرانی تر می شود. وی ازعدم ارائه گزارش جامع از مصوبات کمیسیون ماده 5 از سوی مدیریت شهری به شورا گلایه داشته و معتقد است طفره رفتن از ارائه گزارش را می توان به نوعی عدم شفافیت تعبیر کرد.

مهدی اقراریان رییس کمیته حقوق شهروندی و نظارت ششمین دوره شورای اسلامی شهر در خصوص نمره به عملکرد شهردار تهران در آستانه پایان دوره 4ساله مدیریتی او گفت: شهروندان تهرانی بهتر از هر کسی می توانند در خصوص عملکرد این دوره مدیریت شهری تهران نظر دهند؛ با این وجود من بر اساس مشاهدات میدانی و گفت وگو با شهروندان می گویم که مدیریت شهری به رغم تلاش های انجام داده، نتوانسته نمره قبولی در ارائه خدمات و وظایف محوله کسب کند.

یکی از مسوولیت های بدیهی مدیریت شهری که برای شهر بسیار ضروری است، نگهداشت شهر است؛ اقداماتی همچون رسیدگی به فضای سبز، تمیزی معابر و…؛ اقراریان در پاسخ به موفقیت یاعدم موفقیت این دوره مدیریت شهری در انجام این وظیفه بدیهی گفت: یکی از نقاط ضعف برجسته این دوره مدیریت شهری تهران چگونگی نگهداشت شهر است؛ مدیریت شهری در این دوره در ارائه خدمات مطلوب در حوزه نگهداشت موفق نبود؛ مدیران شهری نیز بر این موضوع واقف بودند و برای حل مساله طی دوره 4 ساله، 5 مرتبه رییس مدیریت پسماند را تغییر دادند.

متاسفانه مدیریت شهری در این بخش همچنان به دنبال آزمون و خطا است. نا آشنایی و کم تجربه بودن در زمینه مدیریت شهر اصلی ترین عامل بروز این مشکلات است. به این ترتیب تهران و شهروندان تهرانی هزینه های گزافی در این خصوص پرداخت کردند.

عضو شورای شهر تهران تاکید کرد: این دوره مدیریت شهری را باید به نوعی دوره کارآموزی در مدیریت شهری با هدف حرکت در مسیر پله های بعدی ترقی در عرصه سیاست تعبیر کرد. این عضو شورای شهر در خصوص تغییر وضعیت ترافیک و آلودگی هوای شهر که دو دغدغه اصلی شهروندان تهرانی است گفت: امروز ترافیک تهران به نقطه بحرانی رسیده به نحوی که شهروندان از وضعیت شهر ناراضی هستند.

در چنین شرایطی مدیریت شهری کمپین های تبلیغاتی را پیگیری می کند تا بتواند با تکیه بر جریان سازی رسانه ای نارضایتی مردم را بپوشاند. اما واقعیت آن است تا زمانی که چالش های اصلی مدنظر شهروندان مرتفع نشود؛ نمی توان شهروندان را از شرایط زندگی در پایتخت راضی نگه داشت. بخش عمده ای از شهروندان از ترافیک های سنگین تهران ناراضی هستند و همزمان تعداد روزهای هوای پاک در سال در تهران به شدت محدود شده است.

البته در این دوره مدیریت شهری اقداماتی در خرید اتوبوس با هدف توسعه حمل ونقل عمومی انجام شده، اما میزان اقدامات با هدفگذاری و نیاز پایتخت به مراتب فاصله دارد و بنابراین نتیجه مثبتی حاصل نشده است. در چنین شرایطی همچنان مدیریت شهری از طریق تصمیمات کمیسیون ماده 5 به دنبال افزایش بارگذاری جمعیتی در تهران است؛ تصمیمی که زندگی را برای ساکنان پایتخت هر روز دشوارتر و بحرانی تر می کند.

اقراریان در پاسخ به این سوال که به عقیده وی مسوولیت اصلی تنظیم جریان ترافیک در شهر تهران بر عهده دولت است یا شهرداری گفت: مسوولیت و اختیارات قانونی تعیین شده برای شورای شهر و مدیریت شهری تهران با مسوولیت و اختیارات قانونی سایر شهردارای های کلان شهرهای دنیا متفاوت و به شدت محدودتر است. برخلاف اغلب کشورها، مدیریت شهری در ایران به نوعی مدیر محلی نیست و در بسیاری از امور وظیفه و اختیار با دولت است.

با این وجود مدیران شهری نیز به دنبال ارتقای سهم خود در حوزه مدیریت شهری نیستند. در شرایط کنونی همچنان مدیریت شهری به دنبال سیاست نادرست افزایش بارگذاری جمعیتی در تهران فراتر از ظرفیت پایتخت با هدف تامین مالی هزینه های شهر است. این رویه آینده پایتخت را به ناکجاآباد می برد؛ و بحران های فعلی را شدت می بخشد. مهدی اقراریان تاکید کرد: شهروندان از افزایش شکاف در شمال و جنوب شهر گلایه دارند؛ برخلاف وعده ها، مدیریت شهری در این دوره نیز اقدام موثری برای افزایش سرانه خدمات شهری در جنوب شهر نداشته است.

افزایش ترافیک وعدم اتخاذ راهکاری کارآمد برای حل این چالش از مهم ترین دلایل نارضایتی پایتخت نشینان طی سال های اخیر بوده است. درحالی که کارشناسان توسعه حمل ونقل عمومی با محوریت مترو را راهکار حل چالش ترافیک و آلودگی هوا عنوان می کنند؛ مدیریت شهری، ساخت وساز در بزرگراه ها را با جدیت پیگیری می کند.

طرح جامع حمل ونقل تهران 11 خط مترو برای شهر در نظر گرفته که از این تعداد 7 خط در حال بهره برداری است؛ البته در خطوط در حال بهره برداری نیز کار ساخت بخشی از ایستگاه ها هنوز تکمیل نشده است. در عین حال تعداد واگن های قطار در این خطوط مترو به نحوی است که مسافران زمانی به مراتب بیش از زمان استاندارد باید منتظر رسیدن قطار باشند و همین موضوع با افزایش جمعیت در انتظار رسیدن قطار، جابه جایی مردم با این وسیله را با چالش مواجه کرده است.

هم اکنون در تهران 308 کیلومتر مترو با 160 ایستگاه فعال است؛ این در حالی است که با تکمیل 11 خط مترو در افق 1420، طول خطوط مترو شهر به 490 کیلومتر با 320 ایستگاه می رسد. در مراسم انعقاد تفاهم نامه ساخت خط 11 عنوان شد: به طور میانگین ساخت هر کیلومتر مترو به قیمت امروز رقمی معادل پنج و نیم تا 6 همت هزینه دارد.

ساخت خطوط جدید مترو با مدل جدیدی از تفاهم نامه پیش می رود؛ این تفاهم دارای سه ضلع است؛ یک ضلع شهرداری تهران، ضلع دیگر طرف چینی به عنوان پشتیبان مالی و تجهیزاتی قرارداد و بخشی دیگر شرکت ایرانی که در خط 11 این شرکت قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا است. برهمین مبنا برای ساخت خط 8 و 9 نیز با 2 شرکت خصوصی تفاهم شده است.