به نظر می رسد این روزها انتخاب نقدینگی 10 هزار میلیارد تومانی، بازار طلا، سکه و ارز است و نه بورس. در حالی که سایر بازارها با بازدهی مثبت روبه رو هستند و سود عجیبی را از آن سرمایه گذاران خود می کنند، اما شاخص بورس در اغلب روزهای هفته قرمز است و حتی صف فروش در سهام ها دیده می شود.

به گزارش خبرآنلاین، آخرین گزارش ها نشان می دهد که شاخص بورس به 2 میلیون و 431 هزار واحد رسیده است که بیشترین کاهش از اردیبهشت ماه تاکنون است.

در اردیبهشت ماه امسال شاخص بورس از مرز 3 میلیون واحد هم عبور کرده بود و تا نزدیک مرز 3 میلیون و 250 هزار واحد هم بالا رفت، اما از آن زمان تاکنون در حدود 800 هزار واحد ریخته است.

کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی معتقدند که در خار حاضر مقصد پول مردم و نقدینگی 10 هزار هزار میلیاردی، بازارهای دیگر همچون طلا، سکه و ارز است و نه بورس. با این حال تحلیلگران عنوان می کنند بسیاری از سهم ها اکنون در محدوده های ارزنده ای معامله می شوند و هرگونه گشایش سیاسی یا تغییر در سیاست های اقتصادی می تواند نقطه عطفی برای بازگشت اعتماد و ورود دوباره سرمایه ها به بورس باشد.

مجید عبدالحمیدی، کارشناس بازار سرمایه در همین خصوص در گفت وگو با خبرگزاری خبرآنلاین درباره وضعیت بازار سهام می گوید: بورس این روزها بیش از هر زمان دیگری زیر سایه بلاتکلیفی قرار گرفته است. سرمایه گذاران نه چشم انداز روشنی از آینده اقتصاد دارند و نه نسبت به سیاست گذاری ها اطمینان پیدا کرده اند. به همین دلیل، بازار سرمایه امروز درگیر ترکیبی از مشکلات سیاسی، اقتصادی و ساختاری است.

وی می افزاید: از یک سو، ابهام های سیاسی و تحریم ها باعث شده سرمایه گذاران نتوانند آینده روشنی برای اقتصاد ایران تصور کنند. سرمایه همیشه به دنبال امنیت و پیش بینی پذیری است و در غیاب این دو عامل، طبیعی است که نقدینگی راهی بازارهای موازی مثل ارز، طلا و مسکن شود.

این کارشناس بازار سرمایه تصریح می کند: از سوی دیگر، مشکلات انرژی و زیرساختی صنایع بزرگ کشور را در تنگنا قرار داده است. صنایع فولاد، سیمان و پتروشیمی به عنوان پایه های اصلی بورس، هر سال با محدودیت برق و گاز روبه رو هستند؛ محدودیت هایی که تولید را کاهش و هزینه ها را افزایش می دهد و نهایتا در صورت های مالی شرکت ها اثر منفی می گذارد.

عبدالحمیدی عنوان می کند: عامل مهم دیگر، سیاست های پولی و مالی دولت است. افزایش نرخ بهره و انتشار گسترده اوراق بدهی، نقدینگی را از بورس خارج کرده و به سمت سپرده های بانکی و بازار بدهی کشانده است. در چنین شرایطی، بورس از کمبود نقدینگی مزمن رنج می برد.

وی یادآور می شود: در کنار این ها، نمی توان بی اعتمادی سهامداران به سیاست گذاری ها را نادیده گرفت. تصمیمات مقطعی و غیرقابل پیش بینی در سال های گذشته، باعث شده بخشی از سرمایه گذاران حقیقی ترجیح دهند از بازار فاصله بگیرند. وقتی اعتماد عمومی به بازار سست شود، بازگشت نقدینگی نیز به سختی صورت خواهد گرفت.

این کارشناس بازار سرمایه در ادامه می گوید: بر این اساس، شرایط فعلی بورس نتیجه ترکیب بلاتکلیفی سیاسی، بحران انرژی، کمبود نقدینگی و بی اعتمادی سهامداران است. تا زمانی که در این حوزه ها اصلاح جدی انجام نشود، بازار همچنان با روندی فرسایشی یا نزولی همراه خواهد بود.

عبدالحمیدی با این حال تاکید می کند: نباید فراموش کرد که بسیاری از سهم ها اکنون در محدوده های ارزنده ای معامله می شوند و هرگونه گشایش سیاسی یا تغییر در سیاست های اقتصادی می تواند نقطه عطفی برای بازگشت اعتماد و ورود دوباره سرمایه ها به بورس باشد.

وی همچنین می گوید: فعال شدن ماشه در برجام، به معنای بازگشت خودکار تحریم های شورای امنیت و تشدید فشارهای بین المللی است؛ موضوعی که ریسک سیاسی و اقتصادی کشور را بالا برده و در گام نخست، بورس را درگیر فضای هیجانی و ریزشی می کند.

این کارشناس بازار سرمایه می افزاید: کمبود نقدینگی و بی اعتمادی سرمایه گذاران که همین حالا هم گریبان بازار را گرفته در چنین شرایطی تشدید می شود و بخشی از سرمایه های خرد به سمت بازارهای امن تری چون ارز، طلا و مسکن حرکت می کند.

عبدالحمیدی یادآور می شود: با این حال، تجربه نشان داده است که پس از عبور از این دوره پرتنش، بورس به تدریج خود را با واقعیت های جدید اقتصاد وفق می دهد.

وی خاطرنشان می کند: افزایش نرخ ارز و حس جاافتادگی تورم در جامعه، زمینه ای فراهم می کند که بازار سهام به سمت هم راستا شدن با بازارهای موازی حرکت کند. در این میان، صنایع دلاری می توانند نقش پیشران را ایفا کنند، هرچند چالش های اساسی همچون بی اعتمادی و کمبود نقدینگی همچنان پابرجا خواهند ماند.