موضوع افزایش سقف سنی برای پذیرش دانشجو در دانشگاه فرهنگیان یکی از موضوعات چالش برانگیز در سال های اخیر شده است.

به گزارش مهر، از سویی بسیاری از افراد در رشته های مختلف فارغ التحصیل شده اند و حالا می خواهند معلم شوند و از سوی دیگر برخی کارشناسان تعلیم و تربیت معتقدند معلمی یک مهارت و فعالیت حرفه ای است و لازم است افراد پس از اخذ مدرک دیپلم و از همان ابتدا در دانشگاه مهارت معلمی را کسب کنند.

در اینجا سن هم مهم است و کارشناسان تعلیم و تربیت معتقدند معلمی که 40 تا 50ساله است توان دانش پذیری و روحیه برخورد مناسب تر با کودکان و نوجوانان را کمتر دارد و اختلاف دیدگاه بیشتری هم با نسل کودکان و نوجوانان خواهد داشت.

حمیدرضا قائم پناه، معلم و کارشناس حوزه آموزش و پرورش با انتقاد از مصوبه اخیر شورای معین شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره افزایش سقف سنی پذیرش در دانشگاه فرهنگیان به 30 سال گفت: این تصمیم فاقد پشتوانه کارشناسی است، با مأموریت استراتژیک دانشگاه فرهنگیان در تضاد قرار دارد و انتظار می رود اعضای شورای عالی در فرصت قانونی نسبت به بازنگری و مخالفت با آن اقدام کنند.

قائم پناه با اشاره به روند تصویب این طرح اظهار کرد: مصوبه افزایش سقف سنی دانشگاه فرهنگیان در شرایطی به تصویب شورای معین رسید که نه همه اعضا در جلسه حاضر بودند و نه فرصتی برای بررسی همه جانبه در اختیار کارشناسان قرار گرفت. این تصمیم، بیش از هر چیز نشان دهنده بی توجهی به نظرات بدنه آموزش و پرورش و نوعی لجاجت در برابر تحلیل های کارشناسی است

وی افزود: این مصوبه دارای اشکالات اساسی است. نخست، تضاد آشکار با مأموریت استراتژیک دانشگاه فرهنگیان و اهداف سند تحول بنیادین آموزش وپرورش؛ دوم، ماهیت غیرعلمی و متکی بر فشار اجتماعی که ناشی از مطالبه گروهی محدود و نه حاصل ارزیابی جامع ملی است؛ سوم، پیامدهای بازنشستگی و مالی که در آینده با افزایش حجم تعهدات سازمان تأمین اجتماعی و صندوق های بازنشستگی کشور روبه رو خواهد شد؛ چهارم، ایجاد شکاف نسلی میان معلم و دانش آموز که توان ارتباط و همدلی آموزشی را کاهش داده و انگیزه دانش آموزان را تضعیف می کند؛ پنجم، خطر افت بهره وری شغلی و مقاومت در برابر نوآوری های آموزشی به دلیل تثبیت الگوهای ذهنی در سنین بالاتر و ششم، بی توجهی به ضرورت تصمیم گیری مبتنی بر پژوهش و نه فشار اجتماعی، چراکه پیامدهای چنین تصمیماتی در آینده گسترده تر خواهد شد.

این کارشناس آموزش و پرورش با تأکید بر مخالفت بدنه دانشگاه فرهنگیان با این مصوبه گفت: کارشناسان و اعضای هیئت علمی این دانشگاه بارها تحلیل ها و نظرات خود را درباره پیامدهای منفی این طرح ارائه کرده اند، اما جریان موافق عملاً فاقد چنین پشتوانه ای است و بیشتر با اتکا به فشارهای پیامکی و فشارهای اجتماعی مسیر خود را پیش برده است؛ رویکردی که در تصمیم گیری های کلان آموزشی نباید مبنا قرار گیرد.

پناه خاطرنشان کرد: ماهیت قانون گذاری، تصمیم گیری و سیاست گذاری در آموزش و پرورش به دلیل اهمیت و حساسیت بالای آن ایجاب می کند که این تصمیمات بر پایه پژوهش و کار کارشناسی باشد، نه تحت تأثیر فشارهای اجتماعی یا مطالبات جمعی محدود. تصمیمات ناصحیح یا شتاب زده در این حوزه، نه تنها در کوتاه مدت آثار منفی خواهد داشت، بلکه تبعات آن در آینده گسترده تر و اثرگذاری آن بر جامعه محسوس تر خواهد بود.

وی در پایان تأکید کرد: پرسش جدی این است که اساساً طرح افزایش سقف سنی بر چه مبنای پژوهشی یا مطالعاتی پیشنهاد شده است؟ اگر پژوهشی صورت گرفته، چرا نتایج آن منتشر نمی شود و اگر چنین مطالعاتی وجود ندارد، این مصوبه عملاً بدون نظر کارشناسی و صرفاً بر اساس مطالعات تطبیقی که در این سطح نمی تواند مبنای تصمیم گیری باشد به تصویب رسیده است. به همین دلیل از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی انتظار می رود در بازه قانونی دو هفته آینده نسبت به بازنگری و مخالفت با این مصوبه اقدام کنند.