روزنامه خراسان نوشت: این روزها محمدجواد آذری جهرمی، وزیر پیشین ارتباطات دولت دوازدهم و چهره شناخته شده دهه شصتیِ عالم سیاست، بار دیگر در کانون توجه رسانه ها قرار گرفته است. او که در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری نقشی جدی در پیروزی مسعود پزشکیان ایفا کرد، حالا با فاصله ای کوتاه از تشکیل دولت جدید، زبان به انتقاد گشوده و از عملکرد تیم پزشکیان گله می کند.

اظهارات اخیر او، که با صراحت و لحنی سیاسی همراه است، بیش از هر زمان دیگری نگاه ها را به سمت آینده و احتمالا بازگشت زودهنگامش به میدان سیاست معطوف کرده است. آذری جهرمی در گفت وگویی آشکارا از بی توجهی دولت به نظرات خود سخن گفت: پزشکیان جواب تلفن من را نمی دهد… وزرا بعد از گرفتن مسئولیت گوششان سنگین می شود و حتی به تلفن هم پاسخ نمی دهند. پزشکیان به مشورت نخبگان باور دارد اما زیرمجموعه اش در این مسیر چابک عمل نمی کند. این سخنان، گرچه در ظاهر گلایه ای شخصی جلوه می کرد، اما در واقع نقدی سیاسی به عملکرد دولت بود.

این نخستین بار نبود که وزیر سابق به چنین مواضعی دست می زد. او چندی پیش در دیداری با علی طیب نیا و محمدجواد ظریف، تصویری سه نفره منتشر کرد که حامل پیام سیاسی روشنی بود: فاصله گرفتن از دولت پزشکیان و شکل گیری یک جریان جدید در میان حامیان دیروز رییس جمهور.

در گفت وگویی دیگر نیز صریح تر شد و تأکید کرد: تعارفات باید کنار گذاشته شود؛ دولت باید از افراد کارآمد استفاده کند و افراد ناکارآمد را بدون تعارف کنار بگذارد. بعضی اوقات گفته ایم اما گوششان سنگین است. گاهی تلفن جواب نمی دهند، نامه می نویسیم اما نمی خوانند. این لحن به خوبی نشان می دهد که آذری جهرمی دیگر نمی خواهد صرفا در حاشیه بماند. او به نوعی در حال بازسازی چهره سیاسی خویش است؛ چهره ای که می تواند نه تنها منتقد دولت بلکه شاید بازیگر انتخابات آتی باشد.

نکته قابل توجه در اظهارات اخیر آذری جهرمی، بازخوانی نسبت سیاسی اش با علی لاریجانی بود. او تأکید کرد که پیش از رد صلاحیت لاریجانی در ستاد او فعالیت داشته و تنها به توصیه مستقیم لاریجانی بوده که به سمت تیم پزشکیان رفته است: من آقای پزشکیان را نمی شناختم. این توصیه آقای لاریجانی و ایجاد تکلیف شرعی باعث شد به او کمک کنم… لاریجانی با وجود حضور قالیباف گفتند که از پزشکیان حمایت کنید.

این جملات نشان می دهد رابطه آذری جهرمی با لاریجانی فراتر از یک همکاری سیاسی ساده است. نوعی رابطه مرید و مرادی که می تواند آینده سیاسی او را نیز تحت تأثیر قرار دهد. با توجه به دو بار رد صلاحیت لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری، برخی تحلیلگران معتقدند که او شاید به جای خود، فردی همچون آذری جهرمی را برای میدان آماده کند؛ دست کم به عنوان گزینه دوم و جایگزین در صورت تکرار همان سناریو.

نقش آفرینی آذری جهرمی در کمپین انتخاباتی لاریجانی نیز نشانه ای از همین پیوند سیاسی است. به گفته برخی منابع، شعار پرحاشیه ارتفاع بگیریم و ماجرای طنازانه اسنپ در روز ثبت نام لاریجانی، حاصل طراحی های تیم رسانه ای نزدیک به آذری جهرمی بود. پس از ثبت نام لاریجانی در انتخابات خرداد 1403، نخستین توییت او با این جمله همراه شد: برای عبور از موانع، باید از روش های منسوخ، #ارتفاع_بگیریم .

همین عبارت کافی بود تا موجی از تفسیرها شکل گیرد. منتقدان گفتند که این شعار کنایه ای به سانحه سقوط بالگرد ابراهیم رییسی است، جایی که گزارش ها از دستور ارتفاع گرفتن خبر می داد. این تعبیر، به سرعت به جنجالی رسانه ای بدل شد. ماجرای دیگر، شوخی خبرنگاران هنگام ورود لاریجانی به ستاد انتخابات بود.

یکی از خبرنگاران با طعنه پرسید: آقای لاریجانی، با اسنپ آمدید یا تپسی؟ ؛ پرسشی که اشاره ای به نقشه منتشرشده در شبکه های اجتماعی داشت، نقشه ای که مسیر حرکت لاریجانی از بیت رهبری تا پاستور را نشان می داد. پاسخ لاریجانی که چیزهای مهم تری در آن توییت بود ، نشان داد که او از حاشیه ها فاصله می گیرد، اما اصل ماجرا در افکار عمومی باقی ماند.

در چنین فضایی، بازگشت آذری جهرمی به میدان سیاست دور از انتظار نیست. او با انتقادهای صریح از دولت پزشکیان، تأکید بر پیوند با لاریجانی و نقش آفرینی در حاشیه های انتخاباتی، خود را به عنوان بازیگری تازه نفس اما پرحاشیه معرفی کرده است. حال باید دید که آیا او در قامت یک سیاستمدار مستقل و یا در قالب بازوی لاریجانی وارد کارزار آینده می شود.

با این حال، تجربه ماجرای ارتفاع بگیریم و اسنپ به او یادآور می شود که سیاست ایران، میدان بازی با کلمات و نمادهاست؛ جایی که یک جمله می تواند به سرعت مسیر یک کمپین را تغییر دهد. شاید به همین دلیل است که برخی منتقدان به او طعنه می زنند: اگر قرار است به میدان برگردی، نه با اسنپ و نه با گرفتن ارتفاع، بلکه با برنامه ای جدی و متکی بر ظرفیت واقعی جامعه بازگرد. البته که آذری جهرمی در کمپین انتخاباتی پزشکیان قابل قبول ظاهر شد و این شاید مقدمه ای باشد برای گام های جدی تر در عالم سیاست.