​دوندگی رامین رضاییان در طول نود دقیقه آنقدر زیاد بود که او بعد از سوت پایان بازی روی زمین افتاد و دقایقی توان بلند شدن نداشت. رامین بعد از بستن بازوبند کاپیتانی به شکلی بازی کرد که این بازی برای او حیثیتی شده بود و به بهترین شکل هم اتفاقات مسابقه او را همراهی کرد تا در اولین تجربه بستن بازوبند کاپیتانی استقلال در یک بازی رسمی بتواند گل تساوی را به ثمر برساند و بدون توجه به اینکه استقلال برای پیروزی یک گل دیگر نیاز دارد جشن بزرگی را با هواداران این تیم برپا کرد.

خوشحالی رامین زمانی جالب تر شد که روزبه چشمی با سرعت زیاد اولین بازیکنی بود که خودش را به او رساند و با گرفتن پیراهن رامین و تکان دادن آن به شکل دیوانه واری از گل تساوی تیم خوشحال بود و باهم به سمت سکوهای ورزشگاه شهرقدس رفتند تا به این شکل صحنه های هیجان انگیزی در ورزشگاه شهرقدس ثبت شود.

رضاییان که پیش از گل چندین موقعیت گلزنی دیگر هم داشت و ضرباتی را از همان زاویه به سمت دروازه پارسا جعفری فرستاده بود سرانجام با یک ضربه سر دقیق روی پاس بلند ابولفضل جلالی بازی را به تساوی کشید و در لحظات پایانی مسابقه مشخص بود که انرژی باقی مانده او بعد از خوشحالی که داشت از دست رفته اما با این حال روی تمام توپ ها استارت می زد تا شاید نتیجه مسابقه از چیزی که بود برای استقلالی ها شیرین تر شود.

اولین تجربه کاپیتانی رامین گرچه با برد همراه نشد اما برای او و سکوهای شهرقدس رضایت بخش بود و در پایان مسابقه از رامین خواستند تا بازیکنان را به سمت سکوها ببرد و به این شکل کاپیتانی رضاییان در استقلال را پذیرفتند.