محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاح طلب، در روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان هدیه ای از جنس نقد نکات انتقادی را به عبمکرد وزیر امور خاجره مطرح کرده است.

او در این زمینه نوشت: جناب آقای عراقچی عزیز سلام از فعالیت شبانه روزی شما در این سال پرماجرا که همه چیز به نوعی به سیاست خارجی وصل بود، تشکر باید کرد. شاید یکی از سخت ترین روزگاران وزارت خارجه در تاریخ دیپلماسی بود و هست. خسته نباشید. اما:

1- شجاعت وزارت و وزیر خارجه در این شرایط نیاز ملی است. معنای شجاعت برای وزیر خارجه این است که تا می تواند با پشتوانه اطلاعات و تحلیل های جدی، تصمیم گیران را قانع کند که تصمیم خوب و به نفع مردم بگیرند؛ همان کاری که مدیران دوران امام برای پایان جنگ کردند.

2- جمله ای از قول امام نقل می شود که حرف مرد لازم نیست یکی باشد. سیاست به تناسب نیازهای روزمره می تواند تغییر کند. به کشورهای جهان و اخیرا منطقه نگاه کنید؛ تغییرات زیادی در سیاست هایشان می دهند و این تغییرات نیاز روزمره آن ها را تأمین می کند. مبادا در دام این بیفتید که حرف مرد یکی است و این همه سال مخالفت با اینجا و آنجا کرده ایم، پس نباید حرف مان تغییر کند.

3- ایدئولوژیک شدن آفت بزرگی برای سیاست خارجی است. پیونددادن سیاست خارجی به عواطف و ایدئولوژی کار اشتباهی است. در سیاست خارجی تنها یک اصل مهم است: حفاظت از منافع ملی و مردم. افراطیون تندرو اصرار دارند سیاست خارجی را یک امر حیثیتی کنند که نتوانید برای کمک به مردم آن را تغییر دهید.

4- زندگی سخت مردم، فشار اقتصادی و در نتیجه حتی باورهای مردم به سیاست خارجی گره خورده است. اگر نتوانید به هر قیمت مشکلات کشور را با دنیا حل کنید، دنیا و آخرت مردم آسیب می بیند؛ خدای ناکرده خسرالدنیا و الاخره .

5- همه چیز و همه کس بعد از جنگ در تعلیق هستند. این شرایط از جنگ هم سخت تر است. هر یک ساعت زودتر مشکل گشایی از این مردم انجام دهید، خدمت به مردم است و آن غرور ملی واقعی ایجاد می کند.

خسته نباشید و همان عراقچی یکی، دو ماه پیش بمانید.