همان طور که بدن تغییر می کند، نیازهای تغذیه ای هم تغییر می کنند و این یعنی مکملی که روزی مفید بوده ممکن است در سال های بعد مضر باشد.

به گزارش ایسنا، کیتی داد، متخصص تغذیه سالمندی، هشدار می دهد که یکی از این مکمل ها آهن است.

او توضیح می دهد: زنان از 14 تا 50 سالگی به دلیل قاعدگی به آهن بیشتری نیاز دارند. اما بعد از یائسگی نیاز بدن به آهن به طور قابل توجهی کم می شود. پس از 50 سالگی، میزان توصیه شده روزانه، هشت میلی گرم است. در حالی که بیشتر مکمل های آهن موجود در بازار 25 میلی گرم یا بیشتر آهن دارند که چندین برابر نیاز واقعی است.

آهن برای بدن ضروری است، اکسیژن را جابه جا می کند، انرژی می سازد، در تقویت سیستم ایمنی موثر است و به سلامت پوست، مو و ناخن کمک می کند، اما همان طور که کمبود آن می تواند موجب خستگی شدید شود، دریافت بیش از اندازه آن هم آسیب زاست.

داد می گوید: مصرف بیش از 45 میلی گرم آهن در روز برای زنان 19 سال به بالا مضر است. آهن اضافی باعث مشکلات گوارشی مانند دل درد، یبوست، تهوع، استفراغ و اسهال می شود و در مواردی حتی ممکن است فرد را روانه بیمارستان کند یا به مرگ منجر شود.

بنابراین، مهم است که میزان دریافتی آهن را، هم از طریق غذا و هم از طریق مصرف مکمل، کنترل کنیم. این توصیه به معنای حذف غذاهای آهن دار نیست، برعکس، مصرف غذاهای طبیعی حاوی آهن همچنان لازم است، آنچه باید از آن پرهیز کرد مکمل های آهن با دز بالا است.

نیاز کمتر به آهن، تنها یکی از تغییرات این دوران است. در مقابل، نیاز به پروتیین بیشتر می شود. با افزایش سن، در روندی طبیعی عضلات تحلیل می روند و تنها با دریافت پروتیین کافی می توان از آن جلوگیری کرد.

داد می گوید که زنان بالای 50 سال به ازای هر کیلوگرم وزن بدنشان، روزانه بین 1.2 تا 1.6 گرم پروتیین نیاز دارند. مثلا اگر 75 کیلوگرم وزن دارید، باید روزانه بین 90 تا 120 گرم پروتیین دریافت کنید.

از طرفی برای جلوگیری از پوکی استخوان در این سن باید دریافت ویتامین دی، کلسیم و ویتامین ب12 را افزایش یابد. داد توضیح می دهد: با بالا رفتن سن جذب ویتامین ب12 از غذا کاهش می یابد. بنابراین دریافت بیشتر آن ضروری است. توصیه ها عبارت اند از: 600 واحد بین المللی ویتامین دی، هزار و 200 میلی گرم کلسیم و 2.4 میکروگرم ویتامین ب12 در روز.

البته نیازهای تغذیه ای فقط به سن و سال نیست. سابقه بیماری، شرایط جسمی و اهداف سلامتی نیز در آن نقش دارند. به همین دلیل مشورت با متخصص تغذیه بهترین راه برای تعیین برنامه غذایی و مکمل ها است.

در نهایت، مکمل ها باید تنها برای برطرف کردن کمبودهای واقعی استفاده شوند، نه بی هدف و بی دلیل. همان طور که رژیم غذاییمان را در طول زمان تغییر می دهیم، باید در مصرف مکمل ها هم بازنگری کنیم. بنابراین زنان بالای 50 سال باید مکمل های آهن با دز بالا را کنار بگذارند و بر آنچه بدنشان واقعا با آن نیاز دارد، متمرکز شوند.