فرارو- مهدی دهقان؛ مصاحبه جدید بهروز افخمی با احمد طالبی نژاد، مدتی است که در فضای مجازی دست به دست می شود. بهروز افخمی در این مصاحبه نیز مطابق معمول حاشیه ساز شد. در بخشی از این مصاحبه، افخمی در مورد بخشی از بازیگران سینما گفت: ما سلبریتی هایی را می بینیم که خودشان را با سیاستمدار اشتباه گرفته اند و در مورد همه چیز هم مزخرف می گویند. افخمی در بخش دیگری از این مصاحبه، خطاب به بخشی از منتقدانش گفت: اونا اصلا آدم نیستند؛ گور بابای همه تون، من فیلم نمی سازم.

به گزارش فرارو، عارضم که اگر آقابهروز چهار تا درشتش را هم بار ما نمی کند، ما هم وسط این دعوا یک نرخی تعیین کنیم. اِهِم، اِهِم! سعدی مدت ها پیش در قطعه ای گفته بود که کمال همنشین در من اثر کرد . این ضرب المثل در مورد آقابهروز و داش مسعود هم صادق است. فقط این وسط مشخص نیست، مسعود برای بهروز بدآموزی داشته یا بهروز برای مسعود، یا بهروز و مسعود برای هم؟

بعد از اینکه مسعود فراستی تمام افعالی را که نباید به گلوی سیاوش بنده خدا ربط داد، آمد و به خودش یک صفر گنده داد و رفت. قبل تر از این ها، یعنی زمانی که گلوی سیاوش با خنجر می بُرید آقای فراستی گه گاه در مورد ادبیات هم حکم های قطعی صادر می کرد. از وقتی که مشخص شد که گویا گلوی سیاوش با خنجر کارهای دیگری هم می کرده است، فراستی رفت و سینمایش را بغل کرد. یعنی در واقع ما با یک داش مسعود پَسابِریدی مواجه شدیم. یکی از تغییرات داش مسعود در دوران پَسابِریدی ، این بود که حالا کمتر تلوزیون را تحویل می گرفت. به هر حال شاگرد اول مدرسه نقد ایران، حالا یک صفر گنده هم در کارنامه اش داشت.

حالا داش مسعود بود و یوتیوب ! همه فکر می کردند که این داش مسعود با داش مسعود پیشابِریدی متفاوت خواهد بود؛ اما نقدهای تند داش مسعود مثل انرژی است، تمام نمی شود، فقط از حالتی به حالتی تغییر شکل می دهد.

این شد که داش مسعود حماسه بعدی را رقم زد. فیلم جنگ جهانی سوم هومن سیدی را دانلود کرد، به صورت قاچاقی دید و گفت: خیلی زور دارد که زیر همه پلان های فیلم نوشته می شود به نام ایران .

بعدها گروهک رسانه ایِ به نام ایران این عملیات را گردن گرفت و گفت: داش مسعود، اون اسم سایت ماست!

از آنجایی که معدل داش مسعود داشت مثل ارزش ریال پایین و پایین تر می آمد، او این بار به خودش صفر نداد. فراستی که می دانست بهترین دفاع، حمله است، تصمیم گرفت به جای عذرخواهی از هومن سیدی به مارتین اسکورسیزی حمله کند.

خب داش مسعود را کمی منتظر بگذاریم و برویم سراغ آقابهروز. آقا بهروز که خیلی هم آدم بامزه ای است، حرف های بامزه هم کم نزده است. مثلا در حوزه پزشکی و در دوران کرونا، در مصاحبه ای در حاشیه جشنواره فجر، گفته بود: تحمیل ماسک به مردم و تعطیلی مدارس و... کار بسیار غلطی است و باید با مسئولین این تصمیمات برخورد شود. دکتر بهروز افخمی در مورد فیلمبرداری سریالش در دوره کرونا هم گفته بود که به بازیگرانش اجازه استفاده از پروتکل های بهداشتی را نداده است تا با ابتلا به کرونا آنتی ژن داشته باشند.

احسنت دکتر! حالا کار این سریال ورود افراد سالم ممنوع به کجا کشیده شد؟ قشنگ معلوم است شما از آن هایی هستید که موقع سرماخودگی توی صورت دیگران فوت می کنیدها!

استاد فرموده است که: ما سلبریتی هایی را می بینیم که خودشان را با سیاستمدار اشتباه گرفته اند و در مورد همه چیز هم مزخرف می گویند.

الحق حرف درستی زده استاد. هر کاری آدم خودش را می خواهد. سیاست، سیاستمدار می خواهد. منتها یک سوالی که در ذهن ما بی سوادها به وجود می آید این است که دکتر، سیاستمدار، منتقد، فیلم ساز، همه چیزدان، بهروز افخمی خودش در مجلس چه کار می کرد؟

خود استاد در بخشی از مصاحبه اش با احمد طالبی نژاد گفت: مجلس رفتن من که شوخی بود. دکتر پیش از این هم در مصاحبه ای در مورد حضورش در مجلس گفته بود: حقیقتش توی رودربایستی گیر کردم. دکتر گفته بود: به من گفتند برای شورای شهر کاندید شو، من فرار کردم، برای مجلس سفت و سخت گرفتند و من گفتم شاید مجلس به درد فیلم سازی بخورد.

توجیه از این بهتر؟ از مجلس بهتر کجا؟ اصلا ایراد کار سینماگران ایران این است که از همان ابتدا به جای مجلس، مثل این قرتی ها رفته اند دانشگاه؛ بعد هم هر جا که پا داده دوربینشان را پهن کرده اند. فقط دکتر حالا نمی شد برای ساختن فیلم چهار سال مزاحم حضرات در مجلس نشوی؟ با داش مسعود یک روز می رفتید و برمی گشتید خب! شما که آخر سر هم فیلمت به سرانجام نرسید!

جالب است دکتر افخمی در پاره ای از بیانات گهربارش، در مورد این حرف می زند که در مجلس با گروهی دیگر از نماینده ها، نماینده ای را که در صحن مجلس مشغول سخن رانی بوده، دست می انداخته اند؛ ای کلک ها!

استاد بهروز، شما که ما را لایق نمی دانید، اما ما به هر حال سوال هایی از شما داریم. این علم لایزال را از کجا آورده اید؟ اصلا نام شما کی سُر خورد وسط فیلم سازان بزرگ سینمای ایران؟ نبود افرادی مانند بیضایی و نادری و تقوایی و... چقدر در اینکه شما یکی از فیلم سازان بزرگ ایران باشید نقش داشت؟

تاریخ سینمای ایران از شما بزرگتر کم نداشت استاد. جسارت این همه منم منم را چه چیزی به شما داد؟

خدا را شکر شما و داش مسعود در همه زمینه ها حرف اول و آخر را می زنید. داش مسعود تصمیم می گیرد که گلوی سیاوش کجا ببُرد و کجا کارهای دیگری بکند؛ شما هم که اجازه دارید چهار سال توی مجلس مشق فیلم سازی بنویسید و بگو بخند راه بیاندازید. این وسط چرا فحشش را به ما می دهید؟ منتقدان شما هم مثل اسکورسیزی بنده خدا یک گوشه نشسته اند و دوغشان را می خورند.