| انصاف نیوز نوشت: همزمان با سفر رییس جمهور به ارمنستان برخی برنامه های رادیویی و تلویزیونی به بهانه ی توافق این کشور و جمهوری آذربایجان درباره ی دالان زنگزور حملاتی را به مسعود پزشکیان آغاز کردند. شامگاه یک شنبه 24 مرداد 04، برنامه تلویزیونی ثریا به تهیه کنندگی و اجرای محسن مقصودی، به مرور تحولات کریدور زنگزور پرداخت، در حالی که به نظر می رسید علایق سیاسی عوامل برنامه ثریا تاثیر آشکاری بر جهت گیری منتقدانه آن گذاشته است. در جای جای برنامه ثریا با موضوع زنگزور، مجری بدون اسم آوردن از مسعود پزشکیان، موضع رییس جمهور درباره توافق اخیر امریکا، آذربایجان و ارمنستان برای ایجاد کریدور ترامپ را به سخره گرفت. البته گزاره اخیر می تواند بیان دیگری هم داشته باشد؛ در جای جای برنامه ثریا با موضوع زنگزور، مجری بدون اسم آوردن از مسعود پزشکیان، موضع رییس جمهور درباره توافق اخیر امریکا، آذربایجان و ارمنستان برای ایجاد کریدور ترامپ را به نقد کشید. انتخاب بین گزاره اول یا دوم، قاعدتا وابسته به موضع سیاسی فرد است و دوری و نزدیکی اش به یکی از دو اردوگاه اصول گرا-اصلاح طلب در انتخاب توصیف آن چه در برنامه ثریا گذشته، تاثیرگذار است. از وجه فنی اما وقتی می توان گفت جناب مقصودی به نقد مواضع رییس جمهور یا هر دولتمرد دیگری درباره کریدور زنگزور پرداخته که یا رسانه متعلق به شخص ایشان یا هر شخص دیگری در اردوگاه سیاسی شان باشد، یا اگر در مقیاس رسانه ملی سخن می گوییم، بتوان نمونه ای از بدیل مواضع مجری برنامه ثریا را هم نشان داد. به بیان دیگر، همان طور که برای محسن مقصودی به عنوان کارشناس تهیه کننده رسانه ملی این امکان فراهم است که موضع رییس جمهور درباره یک تحول مهم بین المللی منطقه ای را با پوزخند نقد کند، برای مجری کارشناسان دیگر هم باید امکان دفاع از این موضع یا نقد دیگر اقطاب قدرت فراهم باشد. در فقدان این امکان برای همه، می توان نتیجه گرفت که از منظر معاونت سیاسی صداوسیما، آقای مقصودی برنامه ثریا مساوی تر از دیگر کارشناسان این کشور است! این نوشته بر آن نیست که چرا رییس جمهور نقد شده است، حتی وقتی مجری آشکارا دولت حاضر را به ساده انگاری متهم و با پوزخند گزاره ملاحظات ایران رعایت شده را تکرار می کند یا دائما از ابتکار دولت رییس جمهور فقید رییسی شاهد مثال می آورد که گذرگاه بین المللی ارس را به نتیجه رسانده بود! چه آموزه های دینی و اعتقادی و چه وعده های انقلاب اسلامی را که مبنا قرار دهیم، نقد حکم رانی نه تنها ایراد و اشکالی ندارد، بلکه واجب و لازم است. به این اعتبار، کار برنامه ثریا در نقد و بررسی تحولات جنوب قفقاز و گذرگاه زنگزور بسیار قابل ستایش است چون روی یک مساله ملی دست گذاشته و مانند قاطبه افکار عمومی، نگران آینده ایران است. نکته تنها این است که چرا نقد حکم رانی، به شماتت مسعود پزشکیان فروکاسته شده و افتخار نقد و بیان دغدغه های ملی، تنها به جناب مقصودی اعطا شده است؟ آیا مواضع ائمه جمعه در جنگ دو سال پیش قره باغ در این تحولات موثر نبوده است؟ آیا از دست رفتن سوریه و القای کاهش عمق راهبردی تهران در منطقه، رقبای اوراسیایی را به طمع نینداخته است؟ بازی روس ها را خوانده ایم؟ موضع چین درباره کریدورهای منطقه ای چیست و طرف کدام مذاکره و رایزنی بوده است؟ می دانیم مردم ارمنستان چه نگاهی به این تحولات و چه تحلیلی از توافق اخیر دارند؟ آیا ظرفیت سازمان همکاری های منطقه ای اکو نمی توانست به خدمت منافع ملی ایران درآید؟ ایجاد کریدور ارس واقعا دستاورد بزرگ دولت مرحوم رییسی بوده است؟ قصور و تقصیر در عدم محافظت از این دستاورد از چه کسانی سر زده و چه برخوردی با آنان شده است؟ آیا ایران توان و امکان انسداد یا تغییر مسیر جریان جهانی انرژی، کالا و سرمایه را دارد؟ اگر نه، نسخه بدیل چیست؟ سفر رییس جمهور به باکو، ابراز برادری با شهروندان جمهوری آذربایجان و چند دیدارش با اردوغان و علیف، چه تاثیری بر ایجاد کریدور ترامپ داشته است؟ و دست آخر این که اگر کارشناسی در رسانه ای غیر از صداوسیما به تحلیلی یک سر متفاوت برسد یا ترکیبی از بی تدبیری، مسئولیت گریزی و ناتوانی از بازی خوانی را در به مخاطره انداختن منافع ملی موثر بداند، آیا می تواند مانند جناب مقصودیِ برنامه ثریا با گردن افراشته و بی لکنت موضع خود را اعلام کند یا این جا هم کارشناس خودی تر، مساوی تر است؟! نویسنده:علی نیلی | 
گام اسراییل برای تصرف کامل غزه؛ ده‌ها هزار نیروی ذخیره فراخوانده شدند
مادر سنگدل، شوهر سرطانی و دو کودک خود را کشت
آزمون استخدامی بانک رفاه کارگران 1404 / شرایط سنی + رشته های موردنیاز