دی سال 1400 گزارش قتل پسری به نام شهرام توسط اورژانس به پلیس اعلام شد. پس از آن مأموران به محل جنایت که باغی در فیروز آباد ورامین بود، رفتند.

به گزارش ایران، بررسی های اولیه نشان می داد که در محل جنایت تعدادی دختر و پسر با روشن کردن آتش در حال استعمال مواد مخدر بودند که به یکباره پسر جوانی با دوستش وارد باغ شده و شهرام را با ضربات متعدد چاقو به قتل رسانده و پس از آن هم متواری شده اند.

در جریان تحقیقات برادر مقتول به پلیس گفت: قاتل برادرم را می شناسم او شهاب همبازی دوران کودکی ما بود که باهم بزرگ شدیم. چند روز قبل مدعی شد ضبط ماشینش سرقت شده و بچه های محل گفته اند که برادر من سارق است. چون برادرم معتاد بود همه فکر می کردند او سارق است اما برادرم گفت که ضبط را او ندزدیده است.

با تکمیل تحقیقات و مستندات برای مأموران محرز شد که شهاب عامل قتل بوده و ردیابی وی در دستور کار قرار گرفت. اما با گذشت 3 سال از این ماجرا ردی از او به دست نیامد تا اینکه مأموران رد متهم را در خانه جدید مادرش در طالقان شناسایی و او را دستگیر کردند.

متهم پس از انتقال به پلیس آگاهی و در بازجویی ها به قتل اعتراف کرد و گفت: آن شب دوستم محمود گفت که چند دختر و پسر در باغ کنار خانه اش آتش روشن کرده اند و ناراحت بود. باهم به سراغشان رفتیم که من ناگهان شهرام را در بین آن ها دیدم و از آنجا که فکر می کردم او ضبط خودروام را سرقت کرده به او حمله کردم و چند ضربه چاقو به او زدم. خودم هم با اورژانس تماس گرفتم و گریختم.

با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه 11 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای این جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند.

سپس متهم به جایگاه رفت و با تکرار اظهاراتش گفت: من نمی خواستم شهرام را بکشم فقط چاقو را در هوا می چرخاندم. در این مدت زندگی ام نابود شده بود. من بعد از قتل در یک کشتارگاه کار می کردم اما از ترس دستگیری وقتی بیرون می آمدم لباس زنانه می پوشیدم و صورتم را می پوشاندم که پلیس مرا شناسایی نکند اما در نهایت در خانه مادرم دستگیر شدم.

با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.