فصل دوم سریال ونزدی پس از مدت ها انتظار بالاخره آماده و عرضه شد. این کمدی-درام گوتیک - که بر اساس شخصیت های سیاه و هجوآمیز کارتونیست آمریکایی چارلز آدامز خلق شده - بلافاصله پس از نمایش فصل اولش در سال 2022 به سومین سریال پربیننده نتفلیکس بدل شد.

به گزارش ایران به نقل از ایندیپندنت، جنا اورتگا بازیگر نقش اصلی هم که حالا 22ساله است، تقریباً یک شبه ستاره شد. تیم برتون هم که یکی از تهیه کنندگان سریال است و نیمی از قسمت های هر فصل هشت قسمتی سریال ونزدی را کارگردانی کرده است، درباره کلیت این سریال گفت: هر اثری که می سازم چه موفق شود و چه شکست بخورد همیشه برای من یک غافلگیری است.

در ادامه بخشی از حرف های تیم برتون را درباره شکل گیری و ساخت سریال ونزدی می خوانید که از دل مقاله لوییس چیلتن برای نشریه ایندیپندنت استخراج شده است.

وقتی خالقان سریال ونزدی آلفرد گاف و مایلز میلر به سراغ تیم برتون رفتند، او اعتراف می کند که در شرایط خوبی نبود. فیلم های استودیویی اخیرش مثل خانه دوشیزه پرگرین برای بچه های عجیب (2016) و دامبو (2019) بعضی از بدترین نقدهای کارنامه برتون را گرفته بودند و شیوع جهانی کووید هم نزدیک بود صنعت فیلمسازی را از بین ببرد.

برتون می گوید: لزوماً این طور نبود که طرفدار دوآتشه خانواده آدامز باشم یا رویای زندگی ام ساختن اثری بر اساس آن باشد؛ اما وقتی سناریوی گاف و میلر را درباره شخصیت ونزدی (در چنین بستری) خواندم به راحتی ارتباط گرفتم و جوری به من انرژی داد که مدتی بود تجربه اش نکرده بودم.

اقتباس کردن برای تلویزیون مجازی هیچ وقت برای برتون کار راحتی نبود به خصوص که خودش اعتراف می کند: زیاد تلویزیون تماشا نمی کنم.

او یکی از اولین دیدارهایش با نتفلیکسی ها را این گونه به یاد می آورد: آن ها گفتند در ده دقیقه ابتدایی چنین اتفاقی می افتد و در هشت دقیقه بعدش چنین می شود و… مغزم داشت منفجر می شد. با خودم گفتم: من روی کدام سیاره هستم؟

سریال ونزدی این فرصت را به تیم برتون داد که دوباره به بهترین سطح شوخ طبعی اش برگردد؛ مؤلفه ای که در آثار شاخص او مانند بیتل جوس (1988) و اد وود (1994) حضوری مقتدرانه دارد اما در فیلم های اخیرش یافت نمی شود یا دست کم قدرت کافی را ندارد: من همیشه در مورد کمدی می گویم که توأمان باید برایم خنده دار باشد و نباشد.

انگار نوعی گربه شرودینگر کمدی است که پیوند عجیب شوخ طبعی و بیمارگونگی در سریال ونزدی را کامل می کند؛ چیزی که برتون آن را تلوتلو خوردن از درام خانوادگی به سوی کمدی هراسناک و نوعی ماجراجویی اسکوبی-دو توصیف می کند.

جنا اورتگا زمان پخش فصل اول در مصاحبه ای گفته بود که در مواردی سر صحنه دیالوگ هایش را تغییر می داد چون برای شخصیتم اصلاً منطقی نبودند.

این رفتار در فضای اینترنت تا حدی جنجال به پا کرد اما سازندگان سریال آن را به عنوان اعتمادبه نفس و تعهد این بازیگر جوان تعبیر کردند. برتون درباره اورتگا می گوید: شما نمی توانید از هر کسی بخواهید که نقش شخصیت های خانواده آدامز را بازی کند. این ویژگی باید در خون شما باشد. جنا تا حدی مرا به یاد وینونا (رایدر) انداخت که اولین بار زمان ساخت بیتل جوس او را دیدم؛ وی آن ویژگی بازیگر فیلم های صامت را داشت که لازم نیست چیزی بگویند و با نگاه و چهره شان حرف می زنند. در مورد جنا هم کافی بود او به شما خیره شود تا به سرعت متوجه شوید که با شخصیت ونزدی طرف هستید.

یکی از ستارگان جدید فصل دوم، کریستوفر لوید (پیرمرد 86 ساله ای که بیش تر با فیلم های بازگشت به آینده شناخته می شود) است که خودش به سراغ سازندگان سریال ونزدی رفت و آن ها هم نقش پروفسور اورلاف - سر بریده سخن گویی در محفظه شیشه ای - را برایش در نظر گرفتند! فیلمبرداری از این شخصیت شامل به کارگیری فناوری جدید پیشرفته ای شد که در آن شخصیت لوید با دوربین های مختلفی احاطه شد و هم زمان از همه زوایا تصویرش ثبت شد.

برتون در این باره به شوخی می گوید: من با تمام کریستوفر لوید کار نکردم و فقط سرش را هدایت کردم. برایم ترسناک بود. احساس کردم وارد دنیای یک فیلم علمی -خیالی شدم. استفاده از فناوری تا حدودی جالب است با اینکه نوعی انرژی منفی به من می دهد. شوخی نمی کنم!

در حالی که اضافه شدن بازیگران مطرحی چون لوید و استیو بوشمی از جذابیت های فصل دوم سریال ونزدی به شمار می رود، اما نکته جالب تر درباره اش این است که نوجوان ها ارتباط خوبی با آن می گیرند.

مایلز میلر می گوید: ونزدی به راحتی شخصیتی بلندپرواز دیده می شود با کیفیت نسل زد… او آنالوگ است! تلفن همراهی ندارد و از بند رسانه های اجتماعی آزاد است. همه با خودشان می گویند: اگر می توانستم مثل او باشم عالی نمی شد؟ و او بی باک است. ما در عصری زندگی می کنیم که آدم ها نمی توانند افکارشان را به زبان بیاورند؛ اما او هر چه در ذهن دارد به زبان می آورد.

دیگر جذابیت ونزدی و سریال ونزدی در امری جهانی است؛ پذیرش بی تعارف بیگانه بودن. آلفرد گاف در این مورد چنین توضیح داده است: همه احساس بیگانگی دارند. این احساس همه ماست؛ اینکه جامعه طردمان کرده است. برای همین این پروژه کاملاً مناسب تیم برتون است؛ فیلمسازی که تمام کارنامه اش به کاوش پیرامون احساسات خودش درباره جور نشدن با دیگران و جمع اختصاص یافته است: چه پای موجود فرانکنشتاینی انگشت تیز جانی دپ در فیلم ادوارد دست قیچی در میان باشد و چه پای بروس وین با بازی مایکل کیتن در فیلم بتمن.

تیم برتون با وجود تمام موفقیت هایش همچنان یک بیگانه است: سال ها کوشیدم خودم را جن گیری کنم و از دست این شیاطین برهانم. اما هم زمان متوجه شدم که این گونه احساسات هرگز شما را رها نخواهند کرد. شما می توانید همه چیز داشته باشید؛ موفقیت، خانواده، سگ و… اما اهمیتی ندارد؛ دی. ان. ای شما همانی است که بود.

سریال ونزدی با مجموع 341 میلیون ساعت، رکورد بیش ترین زمان تماشا شدن در هفته اول پخش را در میان سریال های انگلیسی زبان نتفلیکس به خود اختصاص داده است.

لیموزین خانواده آدامز مختص این سریال طراحی و ساخته شد.

در پی عرضه سریال ونزدی رقص ونزدی آدامز مورد توجه طرفداران قرار گرفت و با ترانه مری خونین از لیدی گاگا در سرویس اشتراک گذاری ویدیویی تیک تاک پربیننده (وایرال) شد؛ و جالب اینکه خود گاگا، کیم کارداشیان، مدونا، مارینا دیامندیس و آملیا دیمولدنبرگ هم مشارکت کردند.

• کالین اَتوود طراح لباس سریال ونزدی می گوید، برای لباس های شخصیت مدیر، لاریسا ویمز، از اثر کلاسیک آلفرد هیچکاک الهام گرفت: یکی از پوسترهای تیپی هدرن برای فیلم پرنده ها (1963) را خریدم و آن را به بازیگرمان گوئندولین کریستی نشان دادم و گفتم: فکر می کنم تو چنین شخصیتی هستی؛ و او هم عاشق ایده ام شد.

• علاقه تیم برتون به داستان زندگی و شخصیت های خانواده آدامز به دهه ها قبل برمی گردد. او در جریان پیش تولید خانواده آدامز (1991) می خواست فیلم را کارگردانی کند اما چون با کارگردانی فیلم های بتمن (1989) و بتمن برمی گردد (1992) تداخل پیدا کرد در نهایت بری سانِنفِلد عهده دار این مسئولیت شد.

در ماه مارس 2010 اعلام شد که کمپانی ایلومینِیشِن انترتینمنت حقوق بهره برداری از طراحی ها و نقاشی های خانواده آدامز را کسب کرده است. آن زمان قرار شد تیم برتون نویسنده و تهیه کننده مشترک و کارگردان احتمالی یک انیمیشن توقف-حرکت (استاپ-موشن) بر اساس نقاشی های اورجینال خانواده آدامز باشد؛ اما دوباره اتفاقی نیفتاد که دلیلش علاقه استودیو به تولید یک انیمیشن رایانه ای به جای توقف-حرکتی بود.

• جنا اورتگا برای ایفای نقش ونزدی در این سریال نه فقط نواختن ویولن سل بلکه زبان آلمانی، بوکس، کانو، تیراندازی با کمان و شمشیرزنی را هم یاد گرفت.

• شخصیت ونزدی به ندرت پلک می زند و آن هم زمانی است که مجروح یا غافلگیر می شود. این ایده زمانی شکل گرفت که جنا اورتگا در یک برداشت پلک نزد و تیم برتون کارگردان به قدری از نتیجه خوشش آمد که گفت اورتگا دیگر پلک نزند؛ جالب اینکه اورتگا بعداً در تشریح این تصمیم و حالت چهره شخصیت ونزدی، آن را به نگاه های خیره آثار استنلی کوبریک تشبیه کرد.