در ایران برخی نام های خانوادگی آن قدر پرکاربردند که تقریباً در هر شهر و محله ای می توان ردی از آن ها پیدا کرد. حالا آمارهای جدید ثبت احوال نشان می دهد سه نام خانوادگی خاص بیش از بقیه در میان جمعیت کشور تکرار شده و صدرنشین فهرست پرکاربردترین ها هستند.

به گزارش فارس؛ وقتی فهرست تازه سازمان ثبت احوال کشور منتشر شد، شاید برای بسیاری تعجب آور نبود که محمدی در صدر قرار گرفته باشد و بیش از 960 هزار نفر در سراسر ایران این نام خانوادگی را بر دوش می کشند؛ نامی که نه فقط یک برچسب اداری، که ردپای قرن ها باور مذهبی و علاقه مردم به پیامبر اسلام(ص) است.

کمی پایین تر در جدول، حسینی و احمدی جای گرفته اند. بیش از 660 هزار حسینی و 614 هزار احمدی در شهرها و روستاهای کشور زندگی می کنند. هر یک از این نام ها مثل شاخه ای از درختی کهن، در دل تاریخ و فرهنگ ایرانی ریشه دوانده اند.اما قصه به همین جا ختم نمی شود.

نام هایی مثل رضایی، مرادی، حیدری، کریمی و موسوی،جعفری، قاسمی، عباسی، رحیمی، ابراهیمی، زراعی، صادقی، محمودی، غلامی، اکبری، میرزایی و قربانی نیز بیشترین فراوانی را در پایگاه سازمان ثبت احوال کشور به خود اختصاص داده اند. هر کدام از این نام ها حکایتی دارند: از رضایی که یادآور صفت رضا ست، تا مرادی که در کوچه های پس کوچه های غرب کشور بیشتر شنیده می شود.

از کریمی که بوی بخشش و جوانمردی می دهد، تا موسوی و جعفری که ریشه هایشان در تبار امامان شیعه گره خورده است.اگرچه این فهرست در ظاهر تنها مجموعه ای از اعداد است، اما در دل خود داستانی پنهان دارد. داستانی از چگونگی شکل گیری هویت خانوادگی ایرانیان؛ هویتی که گاه به شغل و محل زندگی گره خورده، مثل زراعی یا غلامی ، و گاه به باورهای دینی و صفات اخلاقی، مثل رحیمی یا صادقی .

تکرار بالای برخی نام ها البته مشکلاتی هم ایجاد می کند. تصور کنید در یک اداره یا بانک چندین نفر با نام خانوادگی یکسان منتظرخدمت باشند؛ یا در دادگاه پرونده هایی که نام شاکی و متهم هر دو قربانی است. همین جاست که کد ملی و شناسه های یکتا اهمیت پیدا می کنند تا اشتباهی بزرگ رخ ندهد.

نام خانوادگی تنها واژه ای برای صدا زدن نیستنام خانوادگی تنها واژه ای برای صدازدن نیست؛ نشانی است از ریشه ها، تاریخ و حتی آرزوهای خانواده ها. وقتی والدینی ده ها سال پیش تصمیم گرفتند نام خانوادگی خود را اکبری یا قربانی بگذارند، شاید نمی دانستند فرزندانشان روزی در آمار ملی کنار صدها هزار هم نام دیگر قرار خواهند گرفت.

انتشار این داده ها توسط ثبت احوال، مثل باز کردن آلبومی بزرگ از چهره های ناشناخته است؛ آلبومی که نشان می دهد جامعه ایرانی چگونه در طول تاریخ، میان دین، فرهنگ، شغل و جغرافیا هویتش را شکل داده است.فهرست ثبت احوال یک جدول ساده نیست؛ آینه ای است که ما را با خودمان روبه رو می کند. پشت هر محمدی ، حسینی یا مرادی داستانی نهفته است؛ داستانی از مهاجرت ها، اعتقادات، مشاغل و حتی رؤیاهایی که نسل ها پیش رقم خورده اند.