روزنامه اطلاعات در یادداشتی با عنوان منتظر اتفاقات جدید باشید به انتقاد از فیلترینگ و تبعات زیان بار آن پرداخته است.

این روزنامه در این زمینه نوشت: در روزهای اخیر چندین اتفاق مهم افتاده که به نحوی می تواند موضوع بحث و بررسی درباره ایران و مسایل داخلی و خارجی باشد. سفر دکتر علی لاریجانی به عراق و لبنان اهمیت بسیار داشت. باید منتظر وقایع بعدی و رویدادهای منطقه باشیم. انتظار همگان این است که با تغییرات جدید در رأس شورای امنیت ملی کشور، مدیریت و معماری این رخدادها به سود ایران و بر اساس منافع ملی و امنیت کشور، می باید هدفگذاری نهایی باشد.

یک موضوع دیگر گذرراه یا گذرگاه ارمنستان به نخجوان است که اخیرا بنابه یک توافقنامه سه جانبه، بدون هیچ عهدنامه رسمی، به اسم رییس جمهور امریکا نام گذاری شد تا مانند دیدار با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی، دونالد ترامپ و هوادارانش در ایالات متحده شادمان و کامیاب شوند. اما این موضوع برای ایران اهمیت دارد. هم از جنبه تاریخی، هم ژئوپولیتیکی، هم نظامی، هم مسافری (توریستی)، هم امنیتی و هم اقتصادی.

درحقیقت، گذرراهی که دولت مستقر در باکو و آنکارا آن را به اسم مسیر زنگزور می خوانند و اکنون قرار است به اسم راه ترامپ به یک شرکت امریکایی برای 99 سال اجاره داده شود و تحت تکفل و مدیریت آن ها درآمدزایی شود و امنیت و رفت و آمدها نیز ضمانت شود، یک منطقه مرزی حساس در شمال ایران در غرب دریای مازندران است.

وجه مثبت قضیه، کوتاه شدن دست روس ها از جنوب قفقاز است. شاید در آینده ترکیه نیز قادر به اعمال نفوذ کمتری باشد. اما در صورت افزایش تنش ایران و امریکا یاعدم مذاکره یا استمرار مناقشات ایران و امریکا، احتمالاً اهرمی خواهد بود که یکی از معدود دوستان دیرین ما در منطقه، یعنی ارمنستان را، تا حدی از ما دور و ارتباط دیرینه میان دو کشور و دو ملت را درگیر تزاحم خواهد کرد. البته شاید.

دکتر پزشکیان با خوش بینی و استناد به قول وزیر خارجه گفت که ملاحظات و منافع ایران در این توافق گذرراهی و مرزی لحاظ شده است!

همین جا به ضرورت گشایش فضای مجازی می پردازم و یکبار دیگر خطر فیلتر شکنها و کاسبان متقلب فیلارشمت را متذکر می شوم. آن ها نه تنها روابط سالم میان ایرانیان را در شبکه های اجتماعی مختل و اخبارِ فِیک و شایعات دروغین را پخش می کنند، تبلیغات کثیف دارند و کاربران را به دارک وب یا کثیف ترین و خطرناکترین بخش اینترنت می کشانند. جهنمی بی انتهاست برای خودش که فیلترشکن دروازه اش را باز می کند. جایی که کلاهبرداران حرفه ای، جنایتکاران، قاچاقچی های زنان، جاسوسان، آدم فروشان، کودک ربایان، منحرفان جنسی و متجاوزان، شکنجه گرانِ بیمار، اسلحه فروشان، مافیای مواد مخدر، سوداگران الکل و هر جرمی که تصور کنید در کمین نوجوانان و افراد ساده لوح هستند. چرا باید این دروازه را به اسم صیانت باز گذاشت و فضای امن و آموزش یافته و تجربه شده در سراسر جهان را دور ریخت و کنار گذاشت؟

آزادی نیازمند شکیبایی، هزینه و آموزش هایی است، اما نتایج آن همیشه پربار و درخشان است. ممانعت و بستن و انکار،

تجربه ای بی سرانجام است که جرم و نکبت را در فضای مادون گسترش می دهد تا هنگامی که دیگر چاره ای جز پذیرش و توجیه نباشد. در ایران بارها این موضوع تجربه شده و بارها پای پلیس و تکاور به به تفتیش مردم و گشتن اتومبیل و خانه و پشت بام هم باز شده، اما نتیجه همان بود که گفته شد. آموزش درست به وسیله متخصصان واقعی را آغاز کنید و آزمون فضای آزاد را به مردم ارائه بدهید تا ملت ایران بزرگترین لشکر سایبری جهان را بسازند و پشت هر دشمنی را به خاک بمالند.

پس جای بحث نیست که فضای مجازی بخشی از اجتماع حقیقی امروز است و کسب و کارها و ایده پردازی و جنگ ها و آینده نگری در آنجاست. کسانی که در پی محدودسازی هستند، هنوز آن را رقیب می پندارند و مایلند در مسابقه یک نفره اول شوند. کما اینکه تا امروز شاهد بودیم که هیچ شبکه و سریال و فیلم خانگی و حتی دانشگاهی را هم در یک محدوده کوچک برنتافتند! رشد و پیشرفت در عرصه هنرها را با هر شعبده و ترفندی توانستند گرفتند و هر جرم و اتهامی بدان بستند.

در ایام و هفته های اخیر، صدای سیاستمداران متفاوت و بسیاری از ناقدان دلسوز را با کوشش فعالان رسانه ای در فضای مجازی شنیدیم. نه رجز خواندند و نه شعارهای دهان پرکن دادند. مسایل کشور را به درستی و بر اساس داده ها و اندیشه خود تحلیل و عرضه کردند. از سیاستمداران عالیرتبه سابق تا استادان درجه اول دانشگاه و روزنامه نگاران درجه یک، پیام دادند و سخن گفتند و مطلب نوشتند.

نوشته ها و میزگردها و مصاحبه های عالی درباره سیاست، مسایل غزه و فلسطین، آینده اقلیمی ایران، مسئله آب، جنگ اوکراین و دیدار ترامپ و پوتین در آلاسکا و اثرات آن جنگ بر کشور ما نیز مورد توجه کاربران و تحلیلگران منتقد و تیزبین بود. مسایلی که باید شبانه روز در معرض دید مردم ایران باشد در رسانه یا رسانه هایی فراگیر.

نویسنده: سید مسعود رضوی