فرارو- اگرچه مکمل های غذایی و ویتامین ها برای حفظ سلامت ضروری هستند، اما تحقیقات نشان می دهد که مصرف بیش از حد آن ها ممکن است به بحران های پنهان سلامتی منجر شود.

به نقل از دیلی میل، گرچه مصرف ویتامین ها و مکمل ها در مقادیر معمول می تواند مفید باشد، اما زیاده روی در مصرف آن ها می تواند اثرات سمی و خطرناکی به همراه داشته باشد. مفیدی مانند ویتامین ها نیز در صورت مصرف بیش از حد می توانند به سلامت آسیب برسانند. بدن انسان در طول تکامل برای دریافت مقادیر اندکی از ویتامین ها که به طور طبیعی در انواع غذاها یافت می شوند، برنامه ریزی شده است تا عملکرد سلول ها و اندام ها حفظ شود. اما بدن قادر نیست به سرعت مقادیر اضافی این مواد را دفع کند و همین موضوع باعث می شود ویتامین ها در بدن تجمع یافته و به سطح خطرناک برسند.

مسمومیت ناشی از مصرف بیش از حد مکمل ها می تواند به عوارض جدی از جمله آسیب به کبد و کلیه، سخت شدن بافت های نرم، خونریزی و آسیب عصبی منجر شود. مشکل آنجاست که علائم جانبی برخی ویتامین ها ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد تا بروز کنند و در این مدت، فرد بدون آگاهی از خطر، به بدن خود آسیب برساند. میزان خطر مسمومیت به دوز پیشنهادی پایه بستگی دارد. به عنوان مثال، مقدار توصیه شده ویتامین آ برای مردان بزرگسال 900 میکروگرم است. اما مصرف سه تا چهار برابر این مقدار می تواند از سردردهای خفیف تا آسیب های شدید مغزی را در پی داشته باشد.

مقدار توصیه شده روزانه: مردان 8 میلی گرم، زنان 18 میلی گرم

آهن برای ساخت هموگلوبین، پروتیین موجود در گلبول های قرمز که اکسیژن را در سراسر بدن حمل می کند، حیاتی است. اما مصرف حدود 20 میلی گرم یا بیشتر می تواند برای بدن سمی باشد. علائم اولیه مسمومیت با آهن معمولاً خفیف اند و ممکن است به اشتباه با مشکلاتی مانند آنفلوآنزای معده اشتباه گرفته شوند؛ این علائم شامل حالت تهوع، استفراغ و درد شکم است. اما مسمومیت شدید می تواند به آسیب کبدی و نارسایی قلب منجر شود.

مصرف بیش از حد آهن در طولانی مدت، باعث تجمع این عنصر در اندام ها شده و ممکن است آسیب کشنده به مغز و کبد وارد کند. این وضعیت شبیه به اختلال طبیعی افزایش بار آهن است که در آن سیستم تنظیمی بدن نمی تواند سطح آهن را در محدوده سالم نگه دارد. با گذشت زمان، آهن اضافی می تواند خطر ابتلا به آرتریت، سرطان روده بزرگ، مشکلات کبدی، دیابت و نارسایی قلب را افزایش دهد.

مقدار توصیه شده روزانه برای افراد بالای 51 سال: 1000 تا 1200 میلی گرم

کلسیم برای استحکام استخوان ها و عملکرد صحیح عضلات اسکلتی ضروری است. به همین دلیل، مکمل های کلسیم اغلب برای سالمندانی که در معرض خطر کمبود یا پوکی استخوان هستند تجویز می شود. استخوان های شکننده، احتمال شکستگی های جدی به ویژه در ناحیه لگن، ستون فقرات، مچ و ساعد را افزایش می دهند. این شکستگی ها اغلب دردناک اند و ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

اما باید تعادل را رعایت کرد؛ مصرف بیش از 1200 میلی گرم می تواند به هایپرکلسمی یا افزایش بیش از حد کلسیم خون منجر شود. این وضعیت می تواند از علائم خفیفی مانند تهوع و یبوست تا مشکلات جدی تری همچون کم آبی بدن، گیجی، درد عضلانی و استخوانی، فشار خون بالا، آسیب کلیوی و حتی کما را در پی داشته باشد.

مقدار توصیه شده روزانه: 600 واحد بین المللی (IU)

ویتامین دی که به ویتامین آفتاب مشهور است، از طریق حدود 15 دقیقه قرار گرفتن در نور خورشید تأمین می شود. برای کسانی که کمتر در معرض آفتاب قرار می گیرند، پزشکان مصرف 600 واحد بین المللی را توصیه می کنند. اما مصرف حدود 4000 واحد یا بیشتر به مدت طولانی می تواند منجر به مسمومیت با ویتامین دی شود.

موارد شدید مسمومیت ممکن است به نارسایی کلیه، اختلال ریتم قلب، عدم تعادل حرکتی، گیجی، خستگی، یبوست، حالت تهوع، درد استخوان و ضعف عضلانی منجر شود. هرچند این مسمومیت نادر است. قرار گرفتن بیش از حد در آفتاب باعث مسمومیت ویتامین دی نمی شود، چرا که بدن فرآیند تولید را تنظیم می کند. مشکل زمانی ایجاد می شود که فرد برای ماه ها یا سال ها، دوز بالای مکمل مصرف کند.

مقدار توصیه شده روزانه: مردان 900 میکروگرم RAE، زنان 700 میکروگرم RAE

ویتامین آ برای بینایی، ایمنی بدن و رشد اهمیت زیادی دارد. اما مصرف بیش از 3000 میکروگرم RAE در طول زمان می تواند به آسیب جدی اندام ها منجر شود. مسمومیت با ویتامین آ یا هیپرویتامینوز آ می تواند در کوتاه مدت باعث تهوع، سرگیجه، تاری دید، کاهش اشتها و سردرد شود. مصرف بیش از حد مزمن نیز موجب اختلال عملکرد کبد و بزرگ شدن آن تا حد نارسایی خواهد شد. این وضعیت همچنین با تضعیف استخوان ها و افزایش خطر شکستگی همراه است.

زنان بارداری که بیش از حد ویتامین آ مصرف کنند، با خطر نقص های مادرزادی در جنین مانند شکاف لب و کام، مشکلات قلبی مادرزادی، ناهنجاری های مغزی و اختلالات تیرویید مواجه می شوند. به همین دلیل، برای زنان باردار مصرف روزانه بیش از 770 میکروگرم RAE ویتامین آ توصیه نمی شود.

مقدار توصیه شده روزانه: 310 تا 410 میلی گرم

منیزیم برای حفظ تراکم استخوان، عملکرد عضلات و سلامت قلب حیاتی است. این ماده معدنی همچنین می تواند کیفیت خواب را بهبود دهد و با تنظیم ریتم قلب، به کاهش استرس کمک کند. اما مصرف بیش از حد منیزیم می تواند باعث اسهال، افت فشار خون، مشکلات تنفسی، نامنظمی ضربان قلب، آسیب کلیوی و حتی کما شود.

هرچند هایپرمنیزمی نادر است زیرا کلیه ها مازاد منیزیم را دفع می کنند، اما در افرادی که مشکلات کلیوی دارند یا داروهایی مانند ملین ها و آنتی اسیدهای حاوی منیزیم مصرف می کنند، خطر بروز عوارض بالا می رود. افراد مبتلا به بیماری کلیوی، مشکلات قلبی یا اختلالات گوارشی باید از مصرف مکمل منیزیم خودداری کنند.

مقدار توصیه شده روزانه: بزرگسالان 400 میکروگرم، زنان باردار حداقل 600 میکروگرم

اسید فولیک معمولاً توسط زنان باردار یا کسانی که قصد بارداری دارند مصرف می شود، زیرا نقش مهمی در پیشگیری از نقایص مادرزادی مغز و ستون فقرات جنین دارد. این ماده معدنی به تشکیل گلبول های قرمز و تکامل لوله عصبی جنین کمک می کند تا مغز و نخاع به درستی شکل بگیرند. همچنین اسید فولیک در کنار ویتامین ب12 به کاهش سطح آمینواسیدی به نام هموسیستیین کمک می کند که با افزایش خطر بیماری قلبی و سکته ارتباط دارد.

با این حال، مصرف بیش از حد اسید فولیک می تواند کمبود ویتامین ب12 را پنهان کند، وضعیتی که ممکن است به آسیب شدید عصبی منجر شود. در این حالت، تعداد گلبول های قرمز اصلاح می شود اما آسیب عصبی بدون درمان باقی می ماند. زیاده روی در مصرف اسید فولیک همچنین می تواند موجب تحریک سیستم گوارشی، نفخ، گاز و حالت تهوع شود.