احمد زیدآبادی با اشاره به سفر اخیر علی لاریجانی به لبنان و عراق نوشت:

علی لاریجانی در سفر اخیرش به بغداد و بیروت، خود را مسئول امور امنیت کشور در جمهوری اسلامی معرفی کرد.

اگر در بین اجزاء بلوک قدرت در ایران بر روی موقعیتی که آقای لاریجانی برای خود تعریف کرد، اجماعی صورت گرفته باشد، او دیگر مقامی دست بسته و فاقد اقتدار لازم برای کمک به مهار بحران ها به حساب نمی آید.

آقای لاریجانی در سفرش به عراق و لبنان، قاعدتاً متوجه شده است که اوضاع منطقه دیگر شباهتی به دو سال پیش ندارد. خیلی چیزها از دست رفته و از دست رفته ها نیز قابل بازیابی نیست.

هر انسان واقع نگری به روشنی می بیند که توازن و بازی تازه ای در جریان است و راهی جز لحاظ کردن قواعد و مختصات این بازی جدید در هرگونه استراتژی معطوف به رفع و خنثی سازی بحران نیست.

آقای لاریجانی تا کنون مشخص نکرده است که آیا در صدد اعادهٔ نوع نظمی است که عملاً فروپاشیده و یا حفظ امنیت و منافع ایران در نظم در حال ظهور است. اگر نظرش به مورد نخست باشد، موفقیتش به اندازهٔ آب ریخته شده را به جو برگرداندن است، اما اگر مورد دوم را هدف خود قرار داده است، هنوز امکانات قابل توجهی برای تأثیرگذاری بر مؤلفه های نظم در حال ظهور به نفع امنیت و جایگاه ایران و نظم عادلانه تر برای کشورهای منطقه و مهار و کنترل دار و دستهٔ بی رحم و رذل و مهاجم و توسعه طلب حاکم بر دولت اسراییل به کمک یک ائتلاف فراگیر منطقه ای و جهانی وجود دارد.

فرصتی بزرگ اما بسیار کوتاه مدت در افق دیده می شود. آیا این هم مثل هزاران فرصت دیگر از دست می رود؟ آقای لاریجانی باید به این پرسش پاسخ دهد.